Δεν πειραματιζόμαστε με τη Δημοκρατία: Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον…




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, της κοινωνικής κατάποσης και το εκφυλισμού της σημασίας και της ουσίας της πολιτικής, ο Κύπριος πολίτης αποξενώνεται, δικαιολογημένα, από το πολιτικό σύστημα αλλά και από την ποιο επιφανειακή μορφή που το συμβολίζει. Τις εκλογές και τα υπάρχοντα κόμματα.

Η αδυναμία χάραξης πολιτικής από τους φορείς εξουσίας κάνει την ψήφο να φαντάζει άχρηστη. Η αποχή, όμως, δεν μπορεί να αποτελέσει πολιτική στάση αφού βοηθάει τόσο τα μεγάλα κόμματα όσο και τις ακραίες εκφάνσεις που μπορούν να αποδειχτούν, ξανά, ως σοβαρές και μακροπρόθεσμες πληγές για τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία δεν ορίζεται απλά ως μια πολυφωνία εκφράσεων. Η Δημοκρατία προϋποθέτει τον αποκλεισμό τάσεων οι οποίες, δρώντας επικίνδυνα τόσο σε φυσικό όσο και σε νοητό επίπεδο, ακυρώνουν την Δημοκρατία αλλά και τον χώρο που αυτή παρέχει για συζήτηση και συνύπαρξη.

Στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά κάτι το περαστικό. Η αλητεία εντός και εκτός του κοινοβουλευτικού χώρου, η λογική να παίρνουν στα χέρια τους νόμους, συνιστά προσπάθεια κατάλυσης της Δημοκρατίας, φορώντας ως κάλυψη τη μάσκα του ”πατριωτισμού”. ”Ο φασισμός [όμως] δεν έρχεται από το μέλλον καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει. Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω, καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι”. Οι πληγές του 74 παραμένουν ανοικτές. ”Οι ρίζες του […] χάνονται βαθιά στα περασμένα” γι’ αυτό, τη δεύτερη φορά πρέπει να προλάβουμε την Ιστορία. ”Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, μα όχι και το μίσος του για [σένα]… πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου…”.

Πως μπορούμε λοιπόν να επαναφέρουμε και δίνουμε νομιμότητα σε τάσεις οι οποίες στο παρελθόν αποδείχτηκαν καταστροφικές για τη Κυπριακή Δημοκρατία;

”Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον. Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον”.

Τραγούδι ‘‘Ο Φασισμός’’, Στίχοι: Λαδης Φώντας, Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: