Για να μην πονέσει ο αυτοπυροβολισμός στο πόδι όταν θα φύγει το …”ψευδό”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιμένει σε διευθέτηση “δύο κρατών” το παράνομο καθεστώς της κατεχόμενης Κύπρου: «Ψευδή και χειραγωγημένα» τα δημοσιεύματα για τριμερή ή πενταμερή, λέει…
Εσωτερικά παιχνίδια στα κατεχόμενα και ρεσιτάλ από τους σκληρούς: Οι αποφάσεις λαμβάνονται από την Άγκυρα, τις εκτελούσαν ακόμα και οι “αριστεροί” Ακιντζί και Ταλάτ!
Του Κώστα Βενιζέλου
Η τουρκική πλευρά δεν έχει σταματήσει ποτέ να προωθεί την αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Δεν πρόκειται για καμώματα του Ακιντζί αλλά για μια στρατηγική που προωθείται συστηματικά και βαθμιαία, με στόχο την απόλυτη εξίσωση με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Να καταστούν δύο χωριστές ίσες, ιδρυτικές οντότητες. Σε αυτό το παιγνίδι, η επίσημη Λευκωσία, με τον παροξυσμό που της προκαλεί «η επικείμενη (μια κάποια) λύση», αδρανεί, υπνώττει και δεν κάνει τίποτα. Εντάσσεται προφανώς κι αυτό μέσα στη γενική αντίληψη που έχει ως αφετηρία «λύση νά ‘ναι, κι ό,τι νά ‘ναι».
Ο Ακιντζί ενώ είχε τον περασμένο Νοέμβριο συναντηθεί με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών στο λεγόμενο προεδρικό του, φωτογραφήθηκαν και εισέπραξε το όφελος της επίσκεψης, στη συνέχεια, δεν πήγε στη δεξίωσή του «επειδή θα προσφωνούσε τον Νίκο Αναστασιάδη Πρόεδρο και τον ίδιο Τουρκοκύπριο ηγέτη».
Στο λεγόμενο προεδρικό ή και στη διπλανή οικία του (στην ίδια αυλή, με εσωτερική πόρτα να συνδέονται τα δύο κτήρια), ο Ακιντζί δέχθηκε, χωρίς την αντίδραση της Λευκωσίας, τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, τους ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, της Βρετανίας και μια σειρά άλλους. Την ίδια ώρα, οι συνεργάτες του επισκέπτονται ξένες πρωτεύουσες και παρουσιάζονται ως αξιωματούχοι του ψευδοκράτους, όπως η Εμινέ Τσολάκ πρόσφατα στο Βερολίνο. Εκείνοι (είτε ήταν ο Ναμί, είτε είναι η Τσολάκ) λένε πως είναι «υπουργοί Εξωτερικών» και στη Λευκωσία, αναζητώντας άλλοθι, υποστηρίζουν πως αυτοί γίνονται δεκτοί μόνο ως «προσωπικότητες» της τ/κ κοινότητας. Μια δικαιολογία που προβάλλεται για να μην πονέσει ο αυτοπυροβολισμός στο πόδι.
Υπενθυμίζεται πως πλάτες έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία στον Ακιντζί για να συναντήσει τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο. Και στη συνάντηση εκείνη, τόση εκτίμηση έδειξε –στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη– που είχε μαζί του την Εμινέ Τσολάκ η οποία δηλώνει ΥΠΕΞ του ψευδοκράτους. Θα πρέπει να αναφερθεί και το πρώτο δείγμα γραφής της Αμερικανίδας πρέσβη.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, σε δεξίωση της αμερικανικής Πρεσβείας στα κατεχόμενα, με την ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων της, η κ. Κάθλιν Αν Ντόχερτι προσκάλεσε και παρευρέθηκαν αξιωματικοί του κατοχικού στρατού. Εάν δεν έβγαινε στον Τύπο το θέμα με φωτογραφίες θα περνούσε απαρατήρητο. Ισχυρισμοί ότι δεν ήξερε (δεν ρώταγε;) είναι για όσους παραμένουν βαθιά βυθισμένοι μέσα στην «τρελή χαρά». Την ίδια ώρα πραγματοποιούνται από ξένους αξιωματούχους συναντήσεις με ψευδοϋπουργούς «για να ενημερωθούν» και μάλιστα στα γραφεία τους. Όλα αυτά θα μπορούσαν να ξεγελάσουν την αφέλεια του πρωτάρη. Δεν έγιναν, όμως, και επί Ταλάτ; Και ποιο το αποτέλεσμα;
Εάν το Κυπριακό επιλυθεί όλα αυτά μπορούν να περάσουν σε δεύτερη μοίρα, αν και θα επηρεάσουν το καθεστώς του μελλοντικού τ/κ συνιστώντος κρατιδίου. Εάν δεν λυθεί, όμως, τι θα γίνει; Από το ψευδοκράτος θα αποσκιρτήσει το «ψευδο» και θα μείνει ένα κράτος με λαό, κυβέρνηση και έδαφος από το οποίο θα λείπει μόνο η διεθνής αναγνώριση, την οποία, έτσι κι αλλιώς, η Τουρκία δεν θέλει τώρα, αφού περιμένει να της προσφέρουμε στο πιάτο το νησί ολόκληρο.