ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τονωτική ένεση ενός εκατομμυρίου ευρώ στα ταμεία της Κυπριακής Δημοκρατίας: «Χρυσάφι» τα παράβολα των 6.594 υποψηφίων για την Ευρωβουλή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Πως την είδε ο Τατάρ; Λέει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την ψευτο-“προεδρία” του κατοχικού καθεστώτος αν η Τουρκία εγκαταλείψει τη «νέα πολιτική» στο Κυπριακό
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η οικονομία έχει αναδειχθεί στο υπ’ αριθμόν ένα εθνικό θέμα σε όλα τα κράτη. Οι χώρες που δεν έχουν ισχυρή οικονομία δεινοπαθούν και βρίσκονται υπό μόνιμη απειλή.
Οι κυβερνήσεις τους εκβιάζονται και ας μην πάμε μακριά. Όποιος είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας από το 2010 μέχρι σήμερα, όποιοι έχουν μιλήσει με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, γνωρίζουν πως οι στιγμές της διαπραγμάτευσης με τους -κατά τα άλλα- εταίρους μας Ευρωπαίους, ήταν δραματικές, καταθλιπτικές και περιείχαν το στοιχείο του εκβιασμού.
Όλοι, και οι Έλληνες πρωθυπουργοί και ο κ. Αναστασιάδης, απειλήθηκαν και εκβιάστηκαν από την καγκελάριο της Γερμανίας, από τους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Άκουσα, καθώς δεν το πληροφορήθηκα από τον ίδιο, ότι εκείνο το βράδυ του κουρέματος των καταθέσεων, ο κ. Αναστασιάδης αρρώστησε. Και σε ποιον δεν θα συνέβαινε…
Η κυπριακή κυβέρνηση θεώρησε μεγάλο γεγονός -και είναι- την έξοδο της χώρας στις αγορές. Για όσους μιλούν με οικονομικούς όρους, η Κύπρος έκανε ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός. Μεγάλα λόγια και μακάρι να αποδειχθούν η μόνιμη πραγματικότητα από εδώ και πέρα. Ας είμαστε «γενναιόδωροι» μερικές φορές. Δεν βλάφτει, και εκφράζω την ειλικρινή μου άποψη. Μετά το πατατράκ του Μαρτίου του 2013, προσωπικά δεν περίμενα ποτέ ότι η Κύπρος «θα τα κατάφερνε», όπως υποστηρίζει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ήμουν βέβαιος πως η οικονομική τραγωδία θα μας οδηγούσε και στην εθνική τραγωδία… Το δεύτερο δεν έχει αποφευχθεί ακόμα, και όπως έχω γράψει πολλές φορές, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, την οποία υποστηρίζουν με πάθος ο δεξιός ΔΗΣΥ και το αριστερό ΑΚΕΛ, θα οδηγήσει σε εθνική τραγωδία.
Έχουμε, λοιπόν, ενώπιόν μας δύο σοβαρότατα ζητήματα:
• Η οικονομία αρχίζει να εξέρχεται της κρίσης και το γεγονός αυτό είναι μία πολύ θετική εξέλιξη. Καλά κάνει και πανηγυρίζει η κυβέρνηση, αλλά δεν πρέπει να κρύβει ότι ο δρόμος είναι ακόμα δύσκολος και ολισθηρός. Η ανεργία, ειδικά στους νέους, είναι σε καταθλιπτικά επίπεδα και οι επενδύσεις αργούν. Όμως, σε λίγους μήνες θα εξέλθει από το μνημόνιο και από το εκβιαστικό περιβάλλον που έζησε τα τελευταία δυόμισι χρόνια ο κ. Αναστασιάδης κι ο Υπουργός του των Οικονομικών. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και στην Ελλάδα.
Το σοβαρό πρόβλημα της οικονομίας και της χώρας είναι η διαφθορά. Ακόμα και σήμερα, εν μέσω του πέλεκυ των δανειστών, η διαφθορά ζει και βασιλεύει. Γιατί να το κρύψωμεν; Αποτελεί κουλτούρα του πολιτικού κόσμου η διαφθορά. Οι πολιτικοί είναι παντρεμένοι με τους τραπεζίτες και τους επίσης διεφθαρμένους επιχειρηματίες, και αλληλοκαλύπτονται. Στο θέμα αυτό, ο Πρόεδρος της Κύπρου έχει μεγάλες ευθύνες. Έδωσε υποσχέσεις και πρέπει να τις τηρήσει.
• Για το εθνικό θέμα, το Κυπριακό, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Καθόλου, μα καθόλου. Δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι ο κ. Αναστασιάδης δεν εννοεί αυτά που λέει. Τον πιστεύω ότι έχει «κόκκινες γραμμές». Είναι όμως προβληματική η επιμονή του να συμμετέχει σε ένα διάλογο όπου ο απέναντι, ο Μουσταφά Ακιντζί, είναι εικόνα και ομοίωση αυτών που αντικατέστησε. Δεν είναι δυνατό να μην έχει επιβεβαιώσει το Προεδρικό και το Υπουργείο Εξωτερικών ότι ο κατοχικός ηγέτης παίζει ένα ρόλο. Όχι μόνο επειδή δεν κρύβεται, αλλά αντιλαμβάνομαι πως περιήλθαν σε γνώση της κυβέρνησης οι υπόγειες διαδρομές του τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλά, ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι ο κ. Ακιντζί είχε «καλές προθέσεις», όπως μας είχαν πρήξει ο Βίκτωρας και ο Υπουργός Εξωτερικών, μπορεί να πάρει αποφάσεις αυτός ο άνθρωπος; Με βάση τις πράξεις και τις δηλώσεις του, η απάντηση είναι αρνητική, διότι για τον κατοχικό ηγέτη και την Άγκυρα «η Κύπρος ανήκει στην Τουρκία»…
Μετά τη μεγάλη του νίκη στις εκλογές της Κυριακής, ο Ταγίπ Ερντογάν θα οδηγήσει την Τουρκία σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, σημάδια του οποίου βλέπουμε καθημερινά στην πολιτική ζωή της χώρας. Αυτή την αίσθηση έχουν Αμερικανοί αναλυτές και διπλωμάτες που ασχολούνται με την Τουρκία. Ο φανατικός ισλαμιστής ηγέτης έχει ξεσαλώσει κυριολεκτικά και είναι πλέον ασυγκράτητος. Κλείνει μέσα μαζικής ενημέρωσης που του ασκούν κριτική, προχωρά σε κατασχέσεις εταιρειών πολιτικών του αντιπάλων και ασκεί έλεγχο στον στρατό, την αστυνομία και τη ΜΙΤ, όπου το ισλαμικό φανατικό στοιχείο πλέον κυριαρχεί.
Αυτή η κατάσταση, που είναι στην ολότητά της πραγματική, επηρεάζει βεβαίως και την Κύπρο. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επιμένει να λαμβάνει στα σοβαρά τη διαπραγματευτική διαδικασία, τη στιγμή που όλα τα μηνύματα τα οποία έρχονται από την Άγκυρα είναι αρνητικότατα. Ο Ταγίπ Ερντογάν διατείνεται ότι θα πάρει ό,τι θέλει στην Κύπρο, με τη δύναμη που του προσφέρει ο τουρκικός στρατός των δύο εκατομμυρίων.
Η Κύπρος και ο λαός της άντεξαν 41 χρόνια. Ο κ. Αναστασιάδης δεν πρέπει να βιάζεται. Οι επόμενοι 12 μήνες μπορεί να αποδειχθούν καταλυτικοί για όλη την περιοχή…
WWW.PHILENEWS.COM, WWW.MIGNATIOU.COM