Η διπλή ανάγνωση και το ύψος του πήχη: Οι θεωρίες του μινιμαλισμού
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παρέμβαση του Αμερικανο-Ελληνικού Ινστιτούτου στο Κογκρέσο: Ενστάσεις για την πρόταση εξωτερικής βοήθειας της κυβέρνησης του Προέδρου Τζο Μπάιντεν
Η Κύπρος στην “πρώτη γραμμή”: Νέα αποστολή βοήθειας από την Λάρνακα προς τη Λωρίδα της Γάζα μέσω του θαλάσσιου διαδρόμου και της νεόδμητης προβλήτας των ΗΠΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Η διαφορετική ανάγνωση ενός κειμένου, στην προκειμένη περίπτωση της έκθεσης προόδου της Κομισιόν για την Τουρκία, είναι αποτέλεσμα της οπτικής γωνίας που αντιλαμβάνεται και προσεγγίζει κάποιος τα δεδομένα. Είναι, όμως, πρωτίστως θέμα πού θέτει κάποιος τον πήχη.
Ένα κείμενο ικανοποιεί εάν αυτός που το αξιολογεί δεν θεωρεί σημαντική τη μη αναφορά στην κατοχή, στην άρση της και το γεγονός ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται ως τρίτος παράγοντας στο Κυπριακό. Ένα κείμενο ικανοποιεί εάν αυτός που το αξιολογεί θεωρεί πως το ξεπάγωμα τουρκικών κεφαλαίων στα πλαίσια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μπορεί να γίνει πριν να αρθούν οι λόγοι που οδήγησαν στο πάγωμά τους.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ο οποίος εκφράζει την επίσημη γραμμή της Λευκωσίας, ανέφερε πως για την πρόθεση της Επιτροπής να υποβάλει αναθεωρημένα έγγραφα για κεφάλαια που έχει παγώσει μονομερώς η Κυπριακή Δημοκρατία το 2009 «οι λόγοι για τους οποίους είχαν παγώσει τα εν λόγω κεφάλαια δεν έχουν αρθεί». Δηλαδή θα ανάψει κόκκινο στην όποια προσπάθεια γίνει. Αυτοί που θεωρούν πως θα πρέπει να αρθούν οι ενστάσεις ούτως ή άλλως και να ξεπαγώσουν τα κεφάλαια, γιατί έτσι θα «βοηθηθούν οι προσπάθειες για το Κυπριακό», πρέπει να τεκμηριώσουν αυτή την προσέγγισή τους. Γιατί αυτή η τακτική της εξημέρωσης του θηρίου, προσφέροντας δώρα και διευκολύνσεις σε Κυπριακό και ευρωτουρκικά, δεν απέδωσε ποσώς. Αντίθετα έχει αποθρασύνει την Τουρκία και στο μεν Κυπριακό αντιμετωπίζει μια συμφωνία ως τη βάση για εφαρμογή των σχεδιασμών της ενώ στα ευρωτουρκικά προδήλως επιδιώκει μια διαδικασία αλά καρτ.
Είναι σαφές πως η ανάγνωση μιας έκθεσης, ενός κειμένου, ενός γεγονότος εξαρτάται από τη γενική προσέγγιση και ασφαλώς από πόσο ψηλά τίθεται ο πήχης των διεκδικήσεων. Να εγείρεται συνεχώς το θέμα της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής δεν αποτελεί ούτε μαξιμαλισμό ούτε ασφαλώς και υπερβολή. Η θεωρία του μινιμαλισμού προβάλλει το δίλημμα του εφικτού και του ανέφικτου, θεωρώντας μονίμως όλα όσα πρέπει να διεκδικήσουμε ως εξωπραγματικά! Ναι, είναι ανέφικτο να εκδιώξουμε τους Τούρκους με πόλεμο από την Κύπρο και ούτε αποτελεί επιλογή.
Είναι, όμως, εφικτό να εγείρεται το θέμα της κατοχής χωρίς να ντρεπόμαστε ότι θα… στενοχωρήσουμε κάποιους. Είναι εφικτό να επιμένουμε πως χωρίς να αρθούν τα κατοχικά δεδομένα, χωρίς να αναγνωριστεί ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε., δεν μπορεί η Τουρκία να κάνει βήμα στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις. Η έκθεση είχε αρκετά θετικά στοιχεία, τα οποία αφορούν επανάληψη της διαπίστωσης πως η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις. Επιβάλλονται αυτές οι αναφορές και η ανάδειξη των θετικών, όπως και η διαπίστωση πως συνιστά αντίφαση να αναγνωρίζει η Κομισιόν ότι η Τουρκία δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της και την ίδια ώρα να προτείνει ξεπάγωμα κεφαλαίων.