Η δεύτερη ευκαιρία των δανειστών, το δις εξαμαρτείν των πολιτών
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Σήμερα έχουμε αποστολή.ωΝα αποφασίσουμε εάν θα δώσουμε μια πραγματική ευκαιρία στην χώρα ή θα δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον Αλεξη Τσιπρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε ότι η πρώτη ευκαιρία που του προσφέρθηκε απλόχερα χάθηκε όχι γιατί ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να την εκμεταλλευτεί, όχι γιατί απέτυχε παταγωδώς αλλά γιατί κάποιες υπερκόσμιες δυνάμεις συνωμότησαν εναντίον του.
Του έβαλαν δίπλα τον Βαρουφάκη, την Ζωή, τον Λαφαζάνη. Κανείς δεν του εξήγησε ότι όταν διατάσσεις επίθεση ενδεχομένως ο αντίπαλος να έχει ετοιμάσει και εκείνος της άμυνα του. Ότι χρειάστηκε να περάσει η χώρα αυτή την περιπέτεια με δική του υπογραφή για να αποκτήσει ο ίδιος εμπειρίες, να μάθει ότι το Μνημόνιο γίνεται καλό όταν το υπογράφεις ο ίδιος, παίρνοντας το εισιτήριο σου για το Μέγαρο Μαξίμου.
Ποια ήταν η πρώτη ευκαιρία που χάθηκε και γιατί χάθηκε ώστε να νομιμοποιείται ο κ. Τσιπρας σήμερα να ζητά δεύτερη ευκαιρία.
Η ευκαιρια είναι για τον κ. Τσίπρα προσωπικά ή για την Αριστερά;
Αν είναι για την Αριστερά θα πρέπει τότε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ και τα πολλά έντιμα στελέχη του να μας εξηγήσουν ποσό αριστερό είναι να εφαρμόζουν ένα Μνημόνιο. Κι ας δεχθούμε ότι δεν είναι το σκληρότερο Μνημόνιο, όπως καυχήθηκε ο κ. Τσιπρας, αλλά ένα μέτριο Μνημόνιο. Να το εξηγήσουν οι αγνοί και αμόλυντοι Αριστεροί, στον συνταξιούχο, στον μισθωτό, στον αγρότη, στον άνεργο, στον επαγγελματία. Ότι το Μνημόνιο και το μπουγιουρντί που θα έρθει από Δευτέρα είναι το πρώτο βήμα για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας.
Οι κανονικοί Αριστεροί έχουν ένα πράγμα όμως: αξιοπρέπεια. Τέτοιο ψέμα δεν θα το έλεγαν ποτέ. Και μπορεί να πάνε στην κάλπη σήμερα, αλλά είναι κρυμμένοι στο λαγούμι τους. Ντροπιασμένοι και ατιμασμένοι.
Και τότε για ποια ακριβώς ευκαιρία μιλάμε; Για τον κ. Τσιπρα και τον πόλο εξουσίας που δημιουργήθηκε γύρω του προφανώς.
Αυτό που ζητά ο κ. Τσιπρας δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ακόμη ευκαιρία για τον ίδιο. Με την ελπίδα ότι όσο μένει, τόσες ελπίδες υπάρχουν να ξεμείνει.
Τι τον νοιάζουν τα Μνημόνια, η ανεργία, το κλείσιμο επιχειρήσεων, τα capital contrοls, ποιος νοιάζεται εάν έχει μεταλλαγεί από το παιδί θαύμα της Αριστεράς στο ψυχοπαίδι του Σόιμπλε και της Μερκελ;
Το βασικό είναι να μπορέσει να γυρίσει στο Μαξίμου. Να πάρει πίσω από την κ. Θανου το άσπρο σαλονάκι με την πολυθρονα, εκεινο που ο ίδιος ζήτησε να αγορασθεί τον περασμένο Γεναρη.
Πιθανότατα οι πολίτες να δώσουν την δεύτερη ευκαιρία για την οποία εκλιπαρεί επιστρατεύοντας ψέματα, κλάψα, παρακάλια. Εκμεταλλευόμενος ότι δεν υπάρχει αντίπαλος. Ότι τα τίναξε όλα στον αέρα για να προλάβει να κάνει εκλογές πριν έρθει ο λογαριασμός του Μνημονίου του στους πολίτες.
Ότι ακόμη κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι από τον Ιούνιο και μετά, όλα ηταν σχεδιασμένα. Ότι οι ευλογίες των δανειστών για τις εκλογές δόθηκαν γιατί έχουν δεσμεύσεις ότι όλα θα γίνουν παστρικά και όπως συμφωνηθήκαν μετα την 17ωρη συνάντηση.
Τελικά αντί να δώσουμε οι Έλληνες πολίτες μια ευκαιρία για την Ελλάδα, μας πρόλαβαν οι δανειστές. Δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία στον κ. Τσιπρα. Για να εφαρμόσει το Μνημόνιο.
Τελικά εμείς απλώς θα επικυρώσουμε, την Δεύτερη Ευκαιρία. Αυτή που έδωσαν οι δανειστές στον κ. Τσιπρα. Για να γίνει καλύτερος και αποτελεσματικότερος από τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Παπανδρέου…
Η δεύτερη ευκαιρία των δανειστών. Το δις εξαμαρτείν των πολιτών…