Κύπρος: Στην μετεξέλιξη Κ.Δ. δεν χωρούν αμφισημίες




Του Κώστα Βενιζέλου

Το θέμα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδία δυο συνιστώντων κρατιδίων από ένα καθημερινό ζήτημα ρητορικής άσκησης των πολιτικών ταγών, πρέπει να αποκτήσει πια πρακτική διάσταση. Χωρίς ασάφειες, δήθεν εποικοδομητικές, για «νέα κατάσταση πραγμάτων», πρέπει εξαρχής να ξεκαθαρίσει. Στο ζήτημα δεν χωρούν αμφισημίες.

Βασικό στοιχείο μιας συμφωνίας πρέπει είναι η νομική συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και δεν αρκεί πώς δεν θα υποβάλει το νέο μόρφωμα νέα αίτηση για να γίνει η χώρα μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Τούτο, έστω και αν δείχνει μετεξέλιξη,  δεν στερεί από την άλλη πλευρά πολλά και πειστικά στοιχεία που παραπέμπουν σε παραδοχή υφιστάμενης διχοτόμησης («δυο κράτη, δυο λαοί») και σε μετεξέλιξη, όχι της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Ομοσπονδία, αλλά δύο προϋπαρχόντων κρατών στα συνιστώντα κράτη της (δήθεν) Ομοσπονδίας.  Αυτό θα προσφέρει αναδρομική νομιμοποίηση και αναγνώριση  ως κράτους της δημιουργηθείσας από την Τουρκία (καταδικασμένης από Συμβούλιο Ασφαλείας ) αποσχιστικής οντότητας της «ΤΔΒΚ». Την ίδια στιγμή, θα αποαναγνωρίζεται αναδρομικά η  ΚΔ ως το ένα και μόνο νόμιμο κράτος στην Κύπρο με κυριαρχία επί του συνόλου του εδάφους της Κύπρου. Αυτό, στην πράξη, σημαίνει πως σε περίπτωση διάλυσης του μορφώματος που θα προκύψει, η ΚΔ θα υπάρχει μόνο ως ιστορικό γεγονός.  Αναβίωσή της θα είναι αδύνατη γιατί η Συμφωνία χωρίς καθαρή και αδιαμφισβήτητη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας θα ενταφιάζει οριστικά την τελευταία. Θα είμαστε πια ένα τέως κράτος χωρίς δυνατότητα αποκατάστασης με αδυναμία να προσφύγουμε για να βρούμε το δίκαιο μας οπουδήποτε.

Το επιχείρημα ότι η Συμφωνία θα απαγορεύει τη διχοτόμηση την απόσχιση ή την ένωση, καμιά ουσιαστική αξία δεν θα έχει όπως άλλωστε αποδεικνύει η ιστορία της εφαρμογής των περί Κύπρου συμφωνιών από την Τουρκία. Αλλά και η διεθνής εμπειρία με τη διάλυση της ΕΣΣΔ, της Γιουγκοσλαβίας. Η απόσχιση («ΤΔΒΚ») απαγορευόταν ρητά από τις Συμφωνίες του 1960.  Τώρα αναζητείται από κοινού  η αναδρομική νομιμοποίηση της ύπαρξης της «ΤΔΒΚ» και των πράξεων της (αναγνώριση διεθνών «συμφωνιών» που «συνομολόγησε», αναγνώριση των «νόμων» της, αναγνώριση των «επισήμων πράξεών» της, ίσως και του νυν «συντάγματος» της,  της «σημαίας» και του «εθνικού της ύμνου») όπως θα γινόταν αν εγκρινόταν το Σχέδιο Ανάν.

Οι Τ/Κ και η τ/κ κοινότητα ως σύνολο, είτε το παραδέχονται είτε όχι αντλούν την νομιμοποίηση τους από την Κυπριακή Δημοκρατία ως πολίτες της  ή έχοντας διακριτή θεσμική θέση στο σύνταγμα της Κ.Δ..  Είτε πιστεύουν είτε όχι στο κράτος αυτό, οι Τ/Κ αξιοποιούν στο έπακρο τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρει κυρίως ως μέλος της Ε.Ε. (διαβατήρια, ταυτότητες, επιδοτήσεις, τεράστια οικονομική βοήθεια κλπ).  Είναι σημαντικό, πέραν όλων αυτών,  να πεισθούν πως το μέλλον τους, το ευρωπαϊκό και το διεθνές, περνά μέσα από την μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο κράτος που θα προκύψει από την διαπραγμάτευση

Για να αποφευχθεί οριστικά κίνδυνος που μόλις περιγράψαμε, το θέμα της μετεξέλιξης δεν πρέπει να αφεθεί να «μπάζει νερά». Πρέπει να διασφαλιστεί μέσα από μια Συμφωνία καθαρά και σταράτα. Δεν αρκούν οι ρητορικές εξάρσεις, τα θυμωμένα ύφη και οι κοντόφθαλμες ανιστόρητες προσεγγίσεις. Διασφάλιση χρειάζεται και ξεκαθάρισμα θέσεων.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: