Η εξαίρεση σε έναν τόσο δυσάρεστο κανόνα, ή απλά το γνωστό στρατηγικό «παίγνιο» του «καλού και του κακού μπάτσου» (good cap – bad cap), δείχνει να ήταν η θερμότατη υποδοχή της οποίας έτυχε ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στη χιονισμένη Βιέννη, σε ένα από τα πρώτα ταξίδια μετά την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και την ανάληψη της ευθύνης για την κυβέρνηση της χώρας. Οι δηλώσεις επισήμων παραγόντων της αυστριακής κυβέρνησης, πλέον συναγωνίζονται σε σκληρότητα αυτές των Γερμανών συναδέλφων τους…

Πρωτοφανείς σε μένος είναι οι κατηγορίες εναντίον της νέας ελληνικής κυβέρνησης, σε σχέση με το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αφήσει μετανάστες να εισέλθουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τις οποίες απηύθυνε σε δηλώσεις της η αυστριακή υπουργός Εσωτερικών, Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ, του συγκυβερνώντος – με τους Σοσιαλδημοκράτες – συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η υπουργός είπε σε δηλώσεις της στο Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΡΑ), ότι «πρόκειται για αδιανόητα, απάνθρωπα ολισθήματα, τα οποία στην πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά», συμπληρώνοντας πως «είναι επιτέλους καιρός η νέα ελληνική ηγεσία να κάνει πρωτοσέλιδα με λύσεις, αντί με παράλογες απειλές».

«Εάν πάλι κάποιος από την ελληνική ηγεσία θεωρεί σοβαρή αυτή την απειλή, τότε υπάρχουν τελείως σαφείς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τότε αυτοί οι πρόσφυγες θα σταλούν αυτόματα πίσω στην Ελλάδα και κατόπιν μπορούμε να υψώσουμε τα σύνορα, όπως και θα το κάνουμε», προειδοποίησε με πρωτοφανή δριμύτητα η επικεφαλής του αυστριακού υπουργείου Εσωτερικών.

Πέραν του όποιου φόβου ή της ενδεχόμενης υπερβολής των δηλώσεων από την πλευρά Ελλήνων πολιτικών, οι δηλώσεις της Αυστριακής υπουργού, δυστυχών αποκαλύπτουν ότι οι χώρες της ευρωπαϊκής «ενδοχώρας», μια χαρά βολεύονται να έχουν μετατρέψει τον ευρωπαϊκό νότο που μάλιστα χειμάζεται από την οικονομική κρίση, σε «σκουπιδότοπο ψυχών», απειλώντας με «ύψωση τειχών».

Πρόκειται για μια βλακώδη απειλή εάν αντιμετωπιστεί υπό την αμείλικτη οπτική γωνία των γεωπολιτικών ισορροπιών του πλανήτη ολόκληρου, όχι απλά μιας εκ των ηπείρου του, η οποία μάλιστα δείχνει τελευταία να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι τμήμα της προνομιούχου – πολύ μικρής – μειοψηφίας του κόσμου στον οποίο ζούμε, όπου η ευμάρεια είναι κατά μέσο όρο ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, η δε προάσπιση των «κεκτημένων» προϋποθέτει «συλλογική άμυνα» και όχι περιχαράκωση…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: