Μετά το πάρτι εκφράζουν και λύπη στην Κύπρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
ΠΟΙΑ σχέση μπορούν να έχουν οι εκλογές στην Πάφο και το κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών; Ο «κοινός τόπος» είναι η στάση και η συμπεριφορά ενός κατεστημένου, μιας ελίτ που συμμετείχε σε ένα πάρτι με μίζες και βολέματα, αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και καταστροφή.
Στην Πάφο, έγινε ένας χορός διακομματικού διαμοιρασμού μιζών, ο οποίος διασφάλιζε διά του κωδικού «όλοι έτρωγαν», τη σιωπή για τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Το πάρτι τελείωσε, οι διαδικασίες διερεύνησης προχωρούν, όμως υποσυνείδητα οι πολίτες θεωρούν πως «θα βρουν τον τρόπο να συνεχίσουν…». Και μπορεί να μην έχουν άδικο, καθώς αυτό στριφογυρίζει στο μυαλό και των αρπαχτικών. Το μήνυμα των εκλογών, πέραν από την άνετη εκλογή του Φαίδωνα Φαίδωνος ( που έχει την πολιτική της εξήγηση) είναι η μεγάλη απαξίωση που επέδειξαν οι πολίτες. Γιατί ακόμη και μετά τα όσα διαδραματίσθηκαν τα κόμματα προσπάθησαν να καπελώσουν τη διαδικασία της κάθαρσης και να οικειοποιηθούν τις δάφνες των επιτυχιών( δικαστήρια, συλλήψεις, δίκες, αποκαλύψεις). Η αποχή και η απαξίωση θα υπάρχει, έστω κι εάν δεν αποτελεί εν πολλοίς τιμωρητικό μέτρο, καθώς στον ορίζοντα οι τάσεις για ανατροπή, πρωτίστως απεξάρτησης από το σύστημα της διαπλοκής δείχνουν ακόμη αδύνατες. Στις εκλογές της Πάφου κέρδισε προφανώς εκείνος που είχε διαδραματίσει ρόλο στην κάθαρση. Ηττήθηκαν εκείνοι που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την Πάφο ως όχημα για δοκιμή μιας συνταγής ανομοιογενούς συμμαχίας, της γνωστής ως τριμερούς. Μπορεί, βέβαια, να ήθελαν κρυφτούν πίσω από ένα υποψήφιο γνωρίζοντας λίγο-πολύ το αποτέλεσμα, φοβούμενοι να αναμετρηθούν αυτόνομα ενώπιον της τοπικής κοινωνίας. Οι αναλύσεις αυτές για το αποτέλεσμα τους ανήκουν και πρέπει να τις κάνουν αγκαλιά με την αποχή και την απαξίωση των πολιτών ( αυτό θα πρέπει να απασχολήσει και τους «νικητές»).
Την ίδια ώρα, στα όσα διαδραματίσθηκαν με τις Κυπριακές Αερογραμμές αποτελεί ένα ακόμα δείγμα αδυναμίας διαχείρισης. Το κλείσιμο των Κ.Α. αποτελεί ευθύνη όλων όσων κυβέρνησαν και διοίκησαν την εταιρεία. Η διαφορά είναι πως το τέλος έβαλαν εκείνοι που πρόσβλεπαν και ιδεολογικά σε αυτή την κατάληξη. Το είπε λίγο-πολύ ευθέως χθες στο ΡΙΚ ο…υπερκινητικός υπουργός Συγκοινωνιών, το εννοούσε από την αρχή ο… βλοσυρός συνάδελφος του των Οικονομικών. Το ήθελε και η τρόικα και αυτό αποτελεί για την κυβέρνηση «νόμος».
Οι Κυπριακές Αερογραμμές αποτέλεσε το «παιχνίδι» του πολιτικού συστήματος και ένα από τα εργαλεία άσκησης της πολιτικής των πελατειακών σχέσεων. Τώρα που ο εταιρεία έκλεισε, αναλόγως που βρίσκονται, στην κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση, διαμορφώνουν και τη ρητορική τους. Τώρα εκφράζουν τη λύπη τους, αύριο μεθαύριο θα ξεχάσουν το θέμα. Το λογαριασμό, όπως πάντα, πληρώνουν, όμως, όσους έσυραν στην ανεργία.