Ελλάδα: Τα παράδοξα της μνημονιολαγνείας




Του Ξενοφώντα Γιαταγάνα*

Το είδαμε και αυτό: μια κυβέρνηση που βιάζεται να βγει από το Μνημόνιο για να πει ότι πέτυχε, και μια αντιπολίτευση που αρνείται πεισματικά τη δυνατότητα εξόδου από αυτό προκειμένου να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση απέτυχε.

Πρόκειται για ένα παράδοξο σχήμα που τροφοδοτεί ένα απόλυτο αδιέξοδο. Αποδεικνύεται πόσο ανεδαφική και επίπλαστη είναι η αντιπαράθεση Μνημόνιο/αντι-Μνημόνιο. Αποδεικνύεται ότι καμία πολιτική παράταξη στον τόπο δεν κατανόησε ούτε την πραγματική κατάσταση που βρέθηκε η χώρα το 2010 ούτε ότι το λεγόμενο Μνημόνιο υπήρξε τότε το μοναδικό διαθέσιμο πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.

Ακόμα και τα κόμματα της συγκυβέρνησης που δέχτηκαν να το εφαρμόσουν, ούτε πίστεψαν ούτε πιστεύουν στην αναγκαιότητα ολοκλήρωσής του. Η ετερογονία όμως των σκοπών λειτούργησε ευεργετικά. Οπως ο Κολόμβος ξεκίνησε για να φτάσει στην Ινδία, αλλά ανακάλυψε τελικά την Αμερική, έτσι και οι Ελληνες πολιτικοί εκκινούν από την καταγγελία του Μνημονίου, καταλήγουν όμως τελικά να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητά του.

Ολοι είδαμε την αντίδραση των αγορών στη σπουδή των μεν να απαλλαγούν από τις μνημονιακές υποχρεώσεις και στην απαξία των δε προς τις επιταγές του. Και όλοι μάλλον αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούν να παίζουν με το ποιος θα το σκίσει γρηγορότερα. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ανέκρουσαν πρύμνα και φαίνεται να προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα. Ακούστηκαν και αρκετές φωνές από διάφορες πτέρυγες του Κοινοβουλίου για την ανάγκη διαλόγου και ελάχιστης συμφωνίας των πολιτικών δυνάμεων για την περαιτέρω πορεία της χώρας. Σίγουρα χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή και περίσσευμα σύνεσης για τον σχεδιασμό απεμπλοκής μας από την αυστηρή επιτήρηση των δανειστών.

Σίγουρα επίσης η έξοδος στις αγορές απαιτεί προηγούμενη, έστω προληπτική, στήριξη. Σίγουρα ακόμα, η αναδιάρθρωση και η βιωσιμότητα του χρέους δεν πρόκειται να εξασφαλιστούν αν δεν προχωρήσουμε ταχύτατα στις προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις. Σίγουρα, τέλος, η ένταξη στην ΕΕ απαιτεί συνέχεια της χρηστής διαχείρισης και στη μετα-μνημονιακή εποχή υπό τον ενιαίο έλεγχο των συλλογικών υπερεθνικών οργάνων. Γιατί αμοιβαιοποίηση του δημόσιου χρέους και έκδοση ευρωομόλογων, δεν νοείται βέβαια χωρίς ανάληψη αμοιβαίων υποχρεώσεων και τήρηση κοινών κανόνων.

Μετά τα τελευταία γεγονότα στο Χρηματιστήριο και στις αγορές, όλοι γνωρίζουν πλέον ποια θα είναι η θέση στην οποία θα περιέλθει η χώρα αν προχωρήσει σε βεβιασμένες ενέργειες. Και τότε, η τυχόν προσφυγή σε μέτρα τέτοιου τύπου ?μετρώ το βάρος των λέξεων? θα έχει οσμή εσχάτης προδοσίας. Γιατί κανείς πλέον δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε τις συνέπειες των πράξεών του.

* Ο Ξενοφών Γιαταγάνας, είναι πρώην νομικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: