Ρατσιστικές οι προτάσεις των Τούρκων
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ – www.philenews.com
ΜΙΑ ρατσιστική, διαχωριστική λογική διέπει τις τουρκοκυπριακές προτάσεις, που έχουν κατατεθεί στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Η συγκριτική παρουσίαση των θέσεων, όπως συνάγεται από το έγγραφο που έχει ετοιμασθεί από την κυβέρνηση για σκοπούς συζήτησης στη σημερινή συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, συνιστά εν πολλοίς τα αποκαλυπτήρια των τουρκικών μεθοδεύσεων.
Μέσα από τις θέσεις που έχουν κατατεθεί, προκύπτει ευθέως ότι η βασική επιδίωξη, πλην της «ασφαλούς μετάβασης σε ένα ναυάγιο», που θα διευκολύνει την εφαρμογή του σχεδίου Β, είναι η αναγνώριση δυο χωριστών οντοτήτων. Σε μεγάλο βαθμό επιδιώκεται η εθνική καθαρότητα της κάθε περιοχής, ενώ οι περιορισμοί θα είναι μεγαλύτεροι με πρόνοιες που θα υιοθετηθούν στο σύνταγμα του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου.
Ενδεικτικό των πιο πάνω είναι και η πρόταση της τουρκοκυπριακής πλευράς για την ιθαγένεια, όπου ένα από τα κριτήρια για απόδοση εσωτερικής υπηκοότητας είναι η γνώση της γλώσσας του συνιστώντος κρατιδίου. Η εσωτερική ιθαγένεια συνδέεται με τα πολιτικά δικαιώματα και τη συμμετοχή, γι αυτό και τίθενται περιορισμοί.
Η τουρκοκυπριακή πλευρά στην πρότασή της που κατέθεσε για το θέμα της ιθαγένειας, υποστηρίζει την απόδοση της κυπριακής ιθαγένειας, μέσω της Συμφωνίας σε όλους τους «πολίτες» των δυο πλευρών. Σε αυτούς περιλαμβάνονται όσοι κατείχαν κυπριακή ιθαγένεια μέχρι το 1963 και οι απόγονοι τους, όσοι απέκτησαν την ιθαγένεια μετά το 1963 καθώς και οι σύζυγοι και τα παιδιά αυτών. Αυτοί που θα μπορούν να αποκτήσουν υπηκοότητα μετά την εφαρμογή της Συμφωνίας θα πρέπει, όπως αναφέρει η τ/κ θέση, να πληρούν ένα εκ των κάτωθι κριτηρίων:
Πρώτο, δεσμός αίματος
Δεύτερο, εγγραφή
Τρίτο, απόδοση υπηκοότητας με ειδικά κριτήρια ( χρόνος παραμονής, αγορά ακίνητης περιουσίας, επενδύσεις στην Κύπρο κτλ).
Τέταρτο, υιοθεσία
Απόδοση εσωτερικής ιθαγένειας στο συνιστών κράτος θα αποδίδει πολιτικά δικαιώματα, κυριότερο των οποίων το εκλογικό δικαίωμα για την Κάτω Βουλή, αναφέρει το τουρκικό έγγραφο και προσθέτει:
«Υιοθέτηση αντικειμενικών κριτηρίων απόδοσης εσωτερικής ιθαγένειας. Όσοι επιθυμούν αλλαγή εσωτερικής ιθαγένειας( από το ένα συνιστών κράτος στο άλλο), θα πρέπει να πληρούν και το κριτήριο της γλώσσας. Καθεστώς μόνιμης διαμονής θα συνεπάγεται πολιτικά δικαιώματα σε τοπικές και ευρωπαϊκές εκλογές». Σημειώνεται ότι στο σχέδιο Ανάν, επί του θέματος τούτου προνοούσε πως ένα «συστατικό κράτος» μπορεί να συνδέσει την άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων στο δικό του επίπεδο στο καθεστώς εσωτερικής ιθαγένειας του «συστατικού κράτους».
Στο σχέδιο Ανάν αυτό σήμαινε περιορισμούς στα θέματα της κατοικίας και της εγκατάστασης. Σε ένα άλλο κεφάλαιο, αυτό των παλαιών πράξεων, η τουρκοκυπριακή πλευρά υποστηρίζει πως «αναγνώριση ισχύος οιασδήποτε Προηγούμενης Πράξης άνευ προϋποθέσεων». Προϋπόθεση συνέχισης ισχύος της μετά τη Συμφωνία αποτελεί η συμβατότητα της με τις πρόνοιες αυτής. Θέματα ιθαγένειας, μετανάστευσης, περιουσιών, διεθνών συνθηκών και υφιστάμενων χρεών θα διευθετηθούν από τη Συμφωνία, αναφέρει η τ/κ θέση. Περαιτέρω, ζητά την αναδρομική νομιμοποίηση όλων των πράξεων εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής φύσης του ψευδοκράτους, όπως προέβλεπε και το σχέδιο Ανάν. Υποστηρίζει πώς οι πράξεις αυτές θα ισχύουν αμέσως μετά την αποδοχή της συμφωνίας από δημοψηφίσματα, χωρίς μεταβατική περίοδο. Τούτο, σημαίνει ουσιαστικά πως το ψευδοκράτος θα μετεξελιχθεί σε συνιστών τουρκοκυπριακό κρατίδιο. Και στην προσέγγιση αυτή διαφωνεί η ε/κ πλευρά. ΤΟΥΡΚΙΑ
Διαχρονικές θέσεις, ελάχιστες παραλλαγές – Κινήσεις τακτικής με συγκλίσεις
Η κατάθεση εγγράφων αποτελεί μια πρακτική που υιοθετείται έκπαλαι. Το περιεχόμενο των εγγράφων, σε αυτή τη φάση των διαπραγματεύσεων θεωρούνται αφετηριακές. Λογικά, θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι κατά τις διαπραγματεύσεις, θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις. Κυρίως όταν θα αρχίσει το λεγόμενο πάρε-δώσε. Έχει, όμως, σημασία να αναφερθεί πως οι πλείστες θέσεις που έχουν κατατεθεί από τουρκικής πλευράς, είναι διαχρονικά οι ίδιες.
Είναι σαφές πως η Άγκυρα και οι εγκάθετοι της στα κατεχόμενα, έχουν ένα γενικό πλαίσιο θέσεων μέσα στο οποίο κινούνται και αφήνουν κάποια επιμέρους ζητήματα για «να παίξουν» με αυτά τις διαπραγματεύσεις. Μέσα από τα έγγραφα που έχουν κατατεθεί επιβεβαιώνεται πλήρως ότι καμία σχέση έχουν οι θέσεις της τουρκικής πλευράς με τις λεγόμενες συγκλίσεις και το κείμενο Ντάουνερ που καλύπτει την περίοδο 2008-2012. Αλλά και εκείνες οι συγκλίσεις είναι λίγο-πολύ μύθος. Κι αυτό γιατί το έγγραφο Ντάουνερ έχει πολλές ανακρίβειες και δεν παρουσιάζει την πραγματική εικόνα σε ό,τι αφορά τις θέσεις που κατατέθηκαν εκατέρωθεν στην υπό εξέταση περίοδο.
Γι αυτό και υπήρξαν παρατηρήσεις επί του εγγράφου από στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης, που διαπραγματεύτηκε από το 2008-2012. Η τουρκική πλευρά εξακολουθεί, πάντως, να οχυρώνεται επικοινωνιακά και για λόγους τακτικής πίσω από το έγγραφο συγκλίσεων του Ντάουνερ.