Η Μέρκελ δεν μπορεί να δίνει λευκές επιταγές στην Ελλάδα γράφει η εφημερίδα Chicago Tribune
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Γεραπετρίτης θα συναντηθεί με τον Γκουτέρες για το Κυπριακό: Στη Νέα Υόρκη για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την περίοδο 2025-2026
Υπέκυψε στα τραύματά του ο Γερμανός αστυνομικός, θύμα του μαχαιροβγάλτη του Μανχάιμ: “Η αφοσίωση του αξίζει την υψηλότερη αναγνώριση” είπε ο Σόλτς
Η CHICAGO TRIBUNE σε κύριο άρθρο της με τίτλο «Merkel stands firm with Greece» και υπότιτλο «A third bailout can‘t be money for nothing» επικροτεί την σκληρή στάση που κρατά η Καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, έναντι της διαγραφής μέρους του ελληνικού χρέους, παρά τις πιέσεις που ασκεί το ΔΝΤ, μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις της Wall Street Journal για την διαγραφή ελληνικού χρέους.
Η Άγκελα Μέρκελ, όπως σημειώνεται, γνωστή ως και «κυρία Nein» επανεκλέχτηκε για τρίτη φορά ως Καγκελάριος, γεγονός θετικό για μια Ευρώπη που χρειάζεται έναν ενήλικο ικανό να λέει «Όχι». Η Ελλάδα, ειδικότερα, πρέπει να ακούσει αυτό το μήνυμα καθώς επιχειρεί εκ νέου να διαγράψει μέρος του χρέους της και να απαλλαχθεί, παράλληλα, από τους περιορισμούς ως προς τις κυβερνητικές δαπάνες, υποστηρίζει το κύριο άρθρο.
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η κα Μέρκελ αναμένεται να έλθει σε κάποιον συμβιβασμό, με τους μελλοντικούς της εταίρους, τους Σοσιαλδημοκράτες ή τους Πράσινους, σχετικά με θέματα εσωτερικής πολιτικής, αλλά όσον αφορά στις υπερχρεωμένες χώρες της νότιας Ευρώπης που επιθυμούν διαγραφή δανειακών τους υποχρεώσεων η Καγκελάριος μπορεί να βασισθεί στην ισχυρή στήριξη των πολιτών της, όταν διακηρύσσει το «Όχι».
Η τελευταία χώρα που αναζητά «ανακούφιση» χρέους σε βάρος της Γερμανίας και των άλλων συνετών ευρωπαϊκών χωρών είναι –ξανά- η Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ένα τρίτο σχέδιο διάσωσης μέσα σε τρία χρόνια. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιέζει τη Γερμανία και τις άλλες κυβερνήσεις να διαγράψουν μεγάλο μέρος του εναπομείναντος χρέους που συσσώρευσε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια μιας δεκαετούς κραιπάλης.
Υπό την ηγεσία της Christine Lagarde, το ΔΝΤ μείωσε την επιμονή του στα μέτρα λιτότητας, χαρακτηρίζοντάς τα οδυνηρά, ενώ πιέζει για μια δραματική απομείωση του ελληνικού χρέους.
Το ΔΝΤ έφθασε μάλιστα να διαρρεύσει μυστικά εσωτερικά έγγραφα που δείχνουν ότι τα μέλη του –σωστά- αναγνώρισαν, ότι το πρώτο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας το 2010 αποσκοπούσε κυρίως να στηρίξει τις χειμαζόμενες ευρωπαϊκές τράπεζες και την Ευρωζώνη. Η συμφωνία του ΔΝΤ με την ΕΕ και την ΕΚΤ είχε ως σκοπό να διασώσει την Ευρώπη από την καταστροφή και όχι να οδηγήσει στην ανάκαμψη την οικονομία ενός μικρού κράτους που κατέρρευσε από τις υπερβολικές του δαπάνες.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, πολλά από τα μη ευρωπαϊκά μέλη του ΔΝΤ ήταν επιφυλακτικά, ακόμη και οργισμένα, σε σχέση με τους όρους του σχεδίου διάσωσης, τους οποίους θεωρούσαν «τιμωρητικούς» για την Ελλάδα και ανεπαρκείς για την διάσωσή της. Η Ελλάδα πράγματι έγινε αποδέκτης και ενός δεύτερου σχεδίου διάσωσης, το 2012. Το ελληνικό χρέος αναδιαρθρώθηκε με ευνοϊκά επιτόκια και μακρά περίοδο ωρίμανσης.
Οι αποκαλύψεις αυτές που δημοσιεύθηκαν στη Wall Street Journal έχουν ως στόχο προφανώς να ενισχύσουν τις πιέσεις του ΔΝΤ προς την Ευρώπη για να αποδεχθεί ένα ακόμη ακριβό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε βάρος των Γερμανών φορολογουμένων και των άλλων κρατών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, γεγονός που θα αποτελούσε ένα κακό παράδειγμα για την Ισπανία και την Ιταλία, πολύ πιο μεγάλες οικονομίες που πρέπει να αρχίσουν να ζουν με τα δικά τους μέσα, όπως και για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, οι οποίες εφάρμοσαν βαθιές περικοπές προσδοκώντας μιαν ανάλογη διαγραφή χρέους με αυτήν που δέχθηκε η Ελλάδα.
Το να λες «Όχι» είναι δύσκολο, καθώς η Ελλάδα υπόφερε τρομερά παρά τα δύο σχέδια διάσωσης. Τα έξι χρόνια ύφεσης εκτίναξαν την ανεργία, οδήγησαν στο κλείσιμο επιχειρήσεων, σε περικοπές μισθών και συντάξεων, και σε άλλους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Μια ολόκληρη γενιά νέων Ελλήνων δεν μπορεί να ξεκινήσει μια επαγγελματική σταδιοδρομία, λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών κατηγορεί δικαίως γι’ αυτήν την καταστροφή τους πολιτικούς ηγέτες που έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να υποθηκεύσουν το μέλλον της χώρας μέσω του ανεύθυνου δανεισμού και των δαπανών.
Σε έναν βαθμό η Ελλάδα ανακάμπτει, καθώς προβλέπει ότι η μακρά ύφεση θα τερματισθεί το επόμενο έτος. Ο τουρισμός, μια ζωτική βιομηχανία, επανακάμπτει, ενώ το χρέος της, μολονότι υπέρογκο, διαθέτει χαμηλά επιτόκια και μακρά περίοδο ωρίμανσης.
Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν ωστόσο πρόσφατα νέες απεργίες στον δημόσιο τομέα κατά των μέτρων λιτότητας που συνοδεύουν τα προηγούμενα σχέδια διάσωσης. Ένας Έλληνας υπουργός ζήτησε μάλιστα από την Γερμανία να παράσχει εκ νέου χρήματα χωρίς προϋποθέσεις: «θα επιστρέψουμε τα χρήματα στους Γερμανούς όταν μπορούμε».
Η Μέρκελ δεν απέκλεισε περεταίρω βοήθεια προς την Ελλάδα. Το αντίθετο. Οι Έλληνες συνεχίζουν να μετέχουν στην Ευρωζώνη, ενώ οι εταίροι της έχουν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα να διατηρήσουν την ακεραιότητά της. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος για την κα Μέρκελ να αποποιηθεί χρήματα που έχει ήδη δανείσει.
Μετά τις εκλογές η Μέρκελ κατέστησε γνωστό στους Έλληνες ότι δεν πρόκειται να υπογράψει «λευκές επιταγές», όσο σοβαρές και εάν είναι οι υποσχέσεις για μια μελλοντική επιστροφή των χρημάτων. Όπως επεσήμανε η ίδια: «δεν πρέπει να σταματήσουμε να ασκούμε πιέσεις για την υλοποίηση των συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων».
Με άλλα λόγια, καταλήγει το κύριο άρθρο, η απάντηση σε αυτούς που επιθυμούν χρήματα χωρίς αντάλλαγμα είναι «Όχι».
http://www.chicagotribune.com/news/opinion/editorials/ct-edit-greece-20131009,0,4572670.story