Μαζί Αμμόχωστος και φυσικό αέριο;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κοιτάξτε υπουργό Εξωτερικών χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ… Φωτογραφίζεται σαν χάνος μπροστά στο απαράδεκτο σύνθημα “Γ….ται το Ισραήλ, ο Καπιταλισμός και το ΝΑΤΟ”!!!
Θέλουμε να νομιμοποιήσουμε την κατοχή και τον εκτουρκισμό της Κύπρου; Οι αρνητές της αντίστασης στην κατοχή, κατηγορούν τις ηγεσίες που απέρριψαν απαράδεκτες λύσεις
Του Πανίκου Παναγιώτου
Φόβοι και ανησυχίες πάντα θα υπάρχουν. Το πρόβλημα δεν είναι τι ενδέχεται να παρουσιαστεί, αλλά πόσο θωρακισμένη θα είναι η δική μας πλευρά ώστε τουρκικές επιδιώξεις και πιθανές πιέσεις από μεσολαβητές να αντιμετωπιστούν χωρίς καινούργιες απώλειες. Κι αυτή τη φορά, η κατάσταση στην Κύπρο είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με άλλες περιόδους που ξεκινούσαν διαπραγματεύσεις.
Υπάρχει ένα αρνητικό και ένα θετικό στοιχείο. Η κρίση, το μνημόνιο και οι δεσμεύσεις έναντι της Τρόικας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, διαμορφώνουν εκ των προτέρων σκηνικό αδυναμίας. Την ίδια στιγμή, η πραγματικότητα των υδρογονανθράκων αλλάζει όχι μόνο τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας, αλλά και τον περιφερειακό ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η Κύπρος.
Το ερώτημα όμως είναι απλό: άραγε θα καταφέρει η Λευκωσία να διαχειριστεί όλα αυτά τα δεδομένα ώστε να αποφύγει παγίδες και κακοτοπιές στο Κυπριακό, αλλά και στο φυσικό αέριο; Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Και δυστυχώς, την ανασφάλεια για το τι μέλλει γενέσθαι μάς τη δημιούργησαν ανεύθυνοι, επιπόλαιοι και μερικές φορές τραγικοί χειρισμοί από κυπριακές ηγεσίες. Άλλωστε, σε μια χώρα με κοινωνική σήψη, διαφθορά, διαπλεκόμενα και νταβατζήδες κάθε ιδεολογικής και κομματικής προέλευσης, θα ήταν αδύνατο να λειτουργήσει ένας αποτελεσματικός μηχανισμός διαχείρισης προβλημάτων (οικονομία, Κυπριακό) που καθορίζουν την ασφάλεια και το μέλλον του Ελληνισμού της Κύπρου.
Όταν ο πρόεδρος της χώρας δηλώνει με περισσή ειλικρίνεια «πήγα αξιόπιστος και επέστρεψα αναξιόπιστος» είναι σαν να μας σπρώχνει ο ίδιος στην ευθεία πλέον αμφισβήτηση των ενεργειών του. Όμως, η ομολογία του θα μπορούσε να λειτουργήσει και αντίστροφα, με την έννοια ότι το πάθημα τού έγινε μάθημα, δείχνοντας τον δρόμο για αδιαπραγμάτευτες θέσεις στο εθνικό θέμα και στην αξιοποίηση της ΑΟΖ.
Για παράδειγμα, η πρόταση για επαφές των συνομιλητών σε Άγκυρα και Αθήνα δεν φαίνεται επικίνδυνη όσο περιορίζεται σ’ αυτό το πλαίσιο, αλλά, στη συνέχεια, τι θα επιδιώξουν οι Τούρκοι και οι μεσολαβητές; Επίσης, καλοδεχούμενο είναι το αμερικανικό ενδιαφέρον, αλλά γιατί, ξαφνικά, βιάζονται τόσο πολύ; Μήπως, κάποιοι σχεδιάζουν να βάλουν μαζί «επιστροφή» της Αμμοχώστου και «μοιρασιά» του φυσικού αερίου;
http://www.philenews.com/ – Φωτογραφία ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΣ