Κρίση στη Συρία και ιδεολογικές παρωπίδες




Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Η κρίση στην Συρία ανέδειξε τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την εξωτερική πολιτική της χώρας. Υπό την πίεση των δημοσιευμάτων που δημιουργούσαν την εντύπωση ότι επίκειται προέλαση  των Ευζώνων στα προάστια της Δαμασκού, αρκετά πρόωρα οι υπουργοί  εξωτερικών και άμυνας έσπευσαν να διατυπώσουν την ελληνική θέση, που δικαιολογούσε ένα τιμωρητικο κτύπημα  για την χρήση χημικών όπλων, χωρίς την αναγκαία  επισήμανση ότι για όποια ανάληψη δράσης θα πρέπει να υπάρχει διεθνή νομιμοποίηση μέσω του ΟΗΕ.

Ακολούθησε ο καταιγισμός δηλώσεων της αντιπολίτευσης που είτε κατήγγειλε τον ιμπεριαλισμό (ΚΚΕ), είτε μίλησε γενικώς για πολυδιάστατη φιλειρηνική εξωτερική πολιτική (ΣΥΡΙΖΑ), είτε  όπως η Χρυσή Αυγή σκέπτονταν  ότι κατά βάθος  την επίθεση στην Συρία την θέλουν οι …Εβραίοι.

Το αντιμπεριαλισιτκο κλίμα με το οποίο όλοι μεγαλώσαμε δεν μπορεί να δικαιολογεί αισθήματα αλληλεγγύης, με δικτάτορες όπως ο Ασαντ, με αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Καντάφι  και με εκπροσώπους του βαθύτατου σκοτους και μίσους, την Αλ Καιντα  και τους  συμμάχους της. Όλοι αυτοί μπορεί να βρέθηκαν στο στόχαστρο του “ιμπεριαλισμού” αλλά αυτό δεν τους εξαγνίζει….

Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα με πολλά προβλήματα σε μια  δύσκολη περιοχή του πλανήτη. Δεν είναι όμως το κέντρο του κόσμου. Πρέπει να αποδεικνύει τον ρόλο της στην περιοχή. Δραπετεύοντας από  την  πραγματικότητα, δεν προωθείς τα εθνικά συμφέροντα, μαλλον ταυτίζεσαι με τον απομονωτισμό της αμερικανικής ακροδεξιάς του Tea Party.

Οι προοδευτικές δυνάμεις δεν μπορεί να είναι ούτε με τον Ασαντ ούτε με την Αλ Νουσρα, κυρίως όμως δεν μπορούν όμως να κλείνουν τα μάτια σε έναν εμφύλιο πόλεμο που κάθε μέρα αφήνει πίσω εκατοντάδες νεκρούς.

Σαφώς η Ελλάδα δεν πρέπει να εμπλακεί σε μη νομιμοποιημένη από τον ΟΗΕ επίθεση εναντίον της Συρίας, οφείλει όμως όταν έρθει η ώρα της διεθνούς παρέμβασης  να είναι στο πλευρό των συμμάχων της, να λειτουργήσει ως προγεφύρωμα της Δύσης, για την σωτηρία αθώων αμάχων, για την αποτροπή νέας αιματοχυσίας, για να μην διαιωνιστεί η αποσταθεροποίηση στην περιοχή..

Το να κρύβεσαι πίσω από «φιλειρηνικά» συνθήματα ικανοποιεί μεν τα ιδεολογικά στερεότυπα, καλύπτει ίσως την κρυφή συμπάθεια για τον κάθε Ασαντ. Δεν προστατεύει όμως τις ζωές εκατομμυρίων αμάχων στην Συρία και κυρίως δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: