Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Τον Αύγουστο κυνηγάω τα φεγγάρια, τ’ αστέρια, τη θάλασσα, το κύμα, τη φύση… Την ελευθερία… Την Επίδαυρο που στη μαγεία της οι λέξεις χάνονται. Ένα ασημένιο φεγγάρι, σχεδόν εξωπραγματικό. Με μια ομορφιά αλλόκοτη. Και μια πανσέληνος ελευθερίας. Πότε με τρομάζει και πότε με «παρασύρει»…