Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Το δίλημμα που φαίνεται ότι επιχειρείται να επιβληθεί πλεον στα Ελληνοτουρκικά δεν είναι άλλο από εκείνο που οδηγεί από την μια στην εξευτελιστική υποταγή και η άλλη στην σύγκρουση.
Ενώ η κατάσταση στην Αθήνα άρχισε κάπως να ηρεμεί μετά τις 2 Φεβρουαρίου 1996, η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη κινδύνευσε να βρεθεί ενώπιον νέου επεισόδιου, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση, παρόμοια με αυτή των Ιμίων.
Πώς θα σας φαινόταν αν βλέπατε στις οθόνες των τηλεοράσεών σας έναν πρώην υπουργό Εξωτερικών που θα δικαιολογούσε τις επιλογές του τη νύχτα των Ιμίων λέγοντας ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε εναντίον των Τούρκων γιατί οι Αμερικανοί είχαν έτοιμη μια ομάδα πανίσχυρων μαύρων μάγων, οι οποίοι με τα ξόρκιά τους θα τύφλωναν τα αεροπλάνα […]
Μετά το τέλος κρίσεων, οι αξιωματούχοι του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, συνηθίζουν να συντάσσουν ένα κείμενο με το οποίο κρίνεται η αμερικανική προσπάθεια, και το οποίο χαρακτηρίζεται άκρως απόρρητο.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. Είπε ο κ. Σημίτης: