Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL Μπορεί ποτέ να νοσταλγήσει κανείς τους πρώην αποικιοκράτες του; Τελικά ναι μπορεί! Αν οι νέοι του αποικιοκράτες είναι χειρότεροι από τους παλιούς, αν είναι πιο τύραννοι, μπορεί να μην τους νοσταλγήσει; Ειδικά αν δεν έχει γευτεί καθόλου την ανεξαρτησία.
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL Στήνεται ένα νέο τραπέζι διαπραγματεύσεων για επίλυση του κυπριακού προβλήματος; Να στηθεί φυσικά. Άλλωστε τι βλάπτουν οι συναντήσεις και οι συνομιλίες; Όποτε γίνεται προετοιμασία για νέες διαπραγματεύσεις, θυμάμαι εκείνη την γνωστή κουβέντα που είχε πει κάποτε ένας αξιωματούχος του ΟΗΕ.
Των ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ* και ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΑΙΛΑ** Η ένταση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις μας θυμίζει για άλλη μια φορά πως η ανθρωπότητα δεν έχει αποβάλει την εχθρότητα και τη σύγκρουση από το «menu» της διεθνούς πολιτικής πρακτικής.
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Στη δύσκολη, όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο Έλληνας Πρωθυπουργός, συνάντησή του με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Αλέξης Τσίπρας, έθεσε και το Κυπριακό. Έθεσε αυτά που συζήτησε προχθές τηλεφωνικά με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη.
Προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα της τουρκικής κυβέρνησης, πριν συμπληρωθούν 24 ώρες αφότου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ορκίστηκε πρόεδρος και ανέλαβε την διακυβέρνηση της Τουρκίας με νέες, σαρωτικές εκτελεστικές εξουσίες, αναφέρει ότι ο πρόεδρος θα διορίζει εφεξής τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας, τους αναπληρωτές του και τα μέλη της επιτροπής νομισματικής πολιτικής, για […]
Περισσότεροι από 18.000 εργαζόμενοι στο δημόσιο απολύονται στην Τουρκία με διάταγμα που δημοσιεύεται σήμερα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ανάμεσα στους οποίους πάρα πολλά μέλη των δυνάμεων της τάξης, αλλά και εκπαιδευτικοί και πανεπιστημιακοί.
Διάταγμα το οποίο μεταφέρει εξουσίες στον πρόεδρο της Τουρκίας, στο πλαίσιο της μετατροπής του πολιτικού συστήματος της χώρας σε προεδρικό, δημοσιεύεται σήμερα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Γράφει η Ιωάννα Συγκρασίτη Παρακολουθώντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων διπλών τουρκικών εκλογών και την θριαμβευτική εκλογική επικράτηση του Ταγίπ Ερντογάν και των συμμάχων του Γκρίζων Λύκων, στην Προεδρία και την Εθνοσυνέλευση θυμήθηκα μια παροιμιώδη φράση του Μέγα Ναπολέοντα ότι «ο πιο μεγάλος κίνδυνος γεννιέται τη στιγμή της νίκης».
Ο αρχηγός του τουρκικού κράτους Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επανεξελέγη χθες από τον πρώτο γύρο πρόεδρος για δεύτερη συναπτή θητεία, με το σύνολο της εκτελεστικής εξουσίας να περνάει στα χέρια του, υποσκελίζοντας την αναζωογονημένη αντιπολίτευση στις πρόωρες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, έπειτα από μάλλον απροσδόκητα σκληρή μάχη.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Είναι ο Πρόεδρος της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ όμηρος της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν; Πολύ σοβαρό το ερώτημα και δύσκολο να απαντηθεί με ένα ναι ή ένα όχι. Την ίδια στιγμή τίθεται και μία άλλη ερώτηση; Είναι ο κ. Ερντογάν όμηρος της Ρωσίας και του προέδρου της Βλαντίμιρ Πούτιν;