Στέφανος Στεφάνου: Μια ζωή αγώνες, χρόνια στις φυλακές και στην εξορία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι ηγέτες της άκρας δεξιάς εστιάζουν πάντα σε όλα τα σημάδια φθοράς της εποχής, που για αυτούς είναι σημάδια παρακμής: Πως χρησιμοποιούν τη «λογική» του φόβου
Μητσοτάκης: «Προστατεύουμε τη Δημοκρατία από τους νέους εχθρούς της» – Μηνύματα του πολιτικού κόσμου για τα 57 χρόνια από το πραξικόπημα του 1967
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς έσβησε ένας σπουδαίος άνθρωπος της ελληνικής αριστεράς, ο Στέφανος Στεφάνου. H ζωή του ολόκληρη είχε ταυτιστεί με την αριστερά, τους αγώνες και τα οράματα της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που πέρασε πολλά χρόνια της ζωής τους στις φυλακές και στην εξορία, στα χρόνια του Εμφυλίου και της Χούντας.
Πρόλαβε και έζησε, έδρασε σε μια αριστερά που δεν είχε προσαρμοστεί σε κοινωνικά καλούπια και δεν ασκούσε πολιτική με προσωπικές και άλλες ατζέντες. Τότε, ακόμη και με υπερβολική ταύτιση και προσήλωση στην ιδεολογία, οι αγώνες ήταν πάνω από τη ζωή και πέραν από τα εφήμερα. Ο Στέφανος Στεφάνου, ήταν από τους ανθρώπους που γνωρίζοντάς τον, στεκόσουν αμήχανα να τον ακούς να μιλά με ήρεμο τρόπο, να περιγράφει, να αφηγείται, να διαλογίζεται. Ούτε αυτός, ούτε ο Χρόνης, η Παγώνα, δεν μιλούσαν για τους προσωπικούς αγώνες τους. Δεν ήταν όπως κάποιους που αναπαύονται σε δάφνες δόξας για ένα-δυο φυλλάδια που έριξαν ( στην Κύπρο οι περιπτώσεις αυτές πολλές), αναμένοντας να εισπράξουν σε καρέκλες και χρήμα. Πρώτη πλούσια προσωπική εμπειρία, Πάσχα στο Καπανδρίτι, στα μέσα της δεκαετίας του ΄90. Χρόνος αρκετός για να κουβέντα και συζήτηση. Με τους ανθρώπους αυτούς προτιμά κανείς να ακούει, να καταγράφει εμπειρίες και σκέψεις. Αναλυτικό μυαλό με σοφία ο λόγος και η σκέψη.
Ο Στέφανος Στεφάνου γεννήθηκε στο Σουφλί το 1926, ήταν μέλος της νεολαίας ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη και μεταπολιτευτικά σταθερά ενεργός στον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους διορθωτές και επιμελητές βιβλίων και κειμένων.
Το 2013 υπέγραψε την αυτοβιογραφική του βιογραφία: «Ένας απ’ τους πολλούς της ελληνικής Αριστεράς 1941-1971», ( εκδόσεις Θεμέλιο, επιμέλεια Χριστίνα Αλεξοπούλου). Ένα βιβλίο που θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως αποτελεί μια λεπτομερέστατη ιστορία του αριστερού κινήματος στα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου, του παρακράτους της δεξιάς, της χούντας.
Ο Στέφανος Στεφάνου είχε παντρευτεί την αγωνίστρια Παγώνα Παπατσαρούχα. Η Παγώνας Στεφάνου έγγραψε το βιβλίο “Των Αφανών”( εκδ. Θεμέλιο), στο οποίο καταγράφοντας κάποιες πτυχές της προσωπικής της περιπέτειας και της οικογένειάς της, περιέγραψε τη δράση και το δράμα μιας γενιάς της, για τις γυναίκες του εμφυλίου και της δικτατορίας.
Ο Στέφανος, ήταν δεν ήταν «ένας από τους πολλούς της ελληνικής αριστέρας». Ήταν από εκείνους που ξεχώρισαν. Και δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίζει κανείς στα στα πιο πέτρινα χρόνια της Ελλάδος. Θέλει αντοχές και θυσίες.
Αποχαιρετισμός από τον Γλέζο
Με ένα ποίημα, υπό τον τίτλο “Των αφανών το πέρασμα”, “αποχαιρέτησε” τον Στέφανο Στεφάνου ο Μανώλης Γλέζος, στην κηδεία του:
Των αφανών το πέρασμα, στης ιστορίας το διάβα
της αστραπής το άστραμα, του κεραυνού λαμπάδιασμα
να’ναι τα θέμελα γερά στης λευτεριάς τα κάστρα
Την ώρα που η Παγώνα, έψαχνε να βρει τ’ αστέρια
μές΄ απ΄της φυλακής τα σίδερα
κι’ άπλωνε τον αυλόγυρο της καρδιάς της
νά ρθούν σιμά της να τις χαρίσουν τις μορφές
της εξόριστης μάνας, του αντάρτη πατέρα,
των δυό ζωντάρφανων, αδερφιών,
του καθαρού και καταπράσινου χωριού της την ειδή
τη γενέθλια γή, το Σουφλί.
Εσύ ακριβέ κι’ ανεκτίμητε φίλε Στέφανε Στεφάνου
μέτραγες στης εξορίας τα νησιά
το διάγγελμα του αγώνα, που ‘στειλες το Μάη του 1941
τα εβδομήντα πέντε χρόνια προσφοράς
τις διώξεις, τα βασανιστήρια, τις δίκες και τις καταδίκες
για το δικαίωμα στη ζωή στον κάθε άνθρωπο
Έστειλε στην κηδεία σου στεφάνια η εξουσία
ν΄απαλύνει τη ντροπή της για το ρεζιλίκι της
μα δεν υπάρχει συγγνώμη να σβήσει την υποταγή
Στων Αφανών το πέρασμα, στης Ιστορίας το διάβα
της αστραπής το άστραμα, του κεραυνού λαμπάδιασμα