Της Ελένης Θεοχάρους

Κατά την εκτίμησή μου, η μοναδική περίπτωση να μην γίνουν βουλευτικές εκλογές τον Μάιο είναι αν εκλείψει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά από δημοψηφίσματα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι εκλογές πρέπει να γίνουν κανονικά. Αλλά πληθαίνουν οι τοποθετήσεις για την πιθανότητα αναβολής των βουλευτικών εκλογών στην Κυπριακή Δημοκρατία τον Μάιο, με τους Τούρκους να προβάλλουν μετ’ επιτάσεως τη θέση αυτή, τον Ακιντζί να επιμένει και, αναλαμβάνοντας ρόλο κεχαγιά, μάς λέγει ότι πρέπει να αναβάλουμε τις εκλογές!

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρεται σε αναβολή υπό την προϋπόθεση σημαντικών εξελίξεων στο Κυπριακό. Εντούτοις, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού σπεύδει να νουθετήσει τον λαό πως είναι αχρείαστη η συζήτηση για αναβολή των εκλογών.

Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση να πρόκειται για μια άλλη προσπάθεια αποπροσανατολισμού εκείνων που ανθίστανται στη λύση υποταγής στην Τουρκία, εισερχόμεθα σε ένα λίαν ομιχλώδες σκηνικό όπου επικρατεί πλήρης σύγχυση: Ο υπουργός Εξωτερικών Ι. Κασουλίδης αναφέρει ότι βρισκόμαστε κοντά σε λύση και ο Άιντα ότι είμαστε στο τελευταίο μίλι, ενώ οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι, με βάση την πληροφόρηση που έχουν, το επόμενο εξάμηνο είναι δυνατό να διευθετηθεί το Κυπριακό. Την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ τονίζει στο Εθνικό Συμβούλιο ότι δεν έχουν υπάρξει δραματικές εξελίξεις από τον Σεπτέμβριο και ότι είναι υπερβολές τα περί λύσης σύντομα, δηλώνει στην ΕΡΤ ότι έγινε σημαντική πρόοδος που «μπορεί να οδηγήσει σε τρίμηνη αναβολή των εκλογών».

Νομίζω πως όλα τούτα δεν είναι καθόλου τυχαία. Διότι, προφανώς, η τουρκική φόρμουλα, την οποία οι ένθερμοι θιασώτες της «άμεσης λύσης» αποδέχονται, θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα. Ως εκ τούτου, δεν θα ήθελαν στην παρούσα φάση να «χαλάσει το καλό κλίμα των συνομιλιών» και να κακοκαρδίσουμε την Άγκυρα και τον Ακιντζί, τονίζοντας εμφαντικά τη «λαθροβίωση» της Κυπριακής Δημοκρατίας που «εξακολουθεί να διοργανώνει εκλογές». Ο Ακιντζί συνεχίζει το βιολί του, στον χαβά του βαθέος κράτους, και θέλει τουρκικές εγγυήσεις για να αισθάνονται οι Τουρκοκύπριοι ασφαλείς. Μα από ποιους κινδυνεύουν οι Τουρκοκύπριοι; Μήπως από τους Ελληνοκύπριους, οι οποίοι είναι αδύνατοι και παρηκμασμένοι, μια θλιβερή μειονότητα μέσα στο χάος των 80 εκατομμυρίων κατοίκων μιας πανίσχυρης Τουρκίας; Υπενθυμίζω πως σε προηγούμενη επίσκεψή του στα κατεχόμενα ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όταν ρωτήθηκε για το θέμα των τουρκικών εγγυήσεων, «έριξε την μπάλα» στους Τουρκοκύπριους για να αποποιηθεί η Άγκυρα της ευθύνης, αλλά χθες επανήλθε θέτοντας θέμα εγγυήσεων. Τη μια απαιτεί εγγυήσεις το βαθύ κράτος, την άλλο ο καλός μας και μετριοπαθής Ακιντζί εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων. Συνεπώς το καλό κλίμα υφίσταται για όσο συγκατανεύουμε στη θέληση των Τούρκων. Αν στοιχειωδώς εναντιωθούμε, πάνε και οι συναυλίες, πάνε και οι λειτουργίες πάνε και τα μπαϊράμια. Αμέσως εγκαθίσταται κλίμα καχυποψίας και εχθρότητας. Όχι ανάμεσα στον λαό φυσικά, αλλά ως οχυρό και δόρυ ταυτόχρονα της τουρκικής ηγεσίας.

Μακάρι να φθάσουμε σε λύση βιώσιμη, δημοκρατική και λειτουργική. Τα γεγονότα όμως μαρτυρούν πως, αν δεν πρόκειται και πάλι για προπέτασμα καπνού, στόχος είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Μάιο, με την αναβολή των βουλευτικών εκλογών, είτε υπάρχει έτοιμη λύση είτε όχι. Ακόμη και οι ενστάσεις για το άνοιγμα των ενταξιακών κεφαλαίων, αυτοί που γνωρίζουν πολλά εδώ στις Βρυξέλλες, θεωρούν ότι έχουν εκλείψει.

Εμείς θέλουμε λύση και σοβαρή διαχείριση του Κυπριακού και των συνομιλιών, που σημαίνει ότι οι αρχές και αξίες της ΕΕ είναι που θα καθορίσουν το πολιτειακό σύστημα της Κύπρου ως συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι οι αποκλίσεις από το κεκτημένο όπως προκύπτουν από τα τετελεσμένα της εισβολής. Τα οποία οι Τούρκοι προσδοκούν ότι θα νομιμοποιήσουν μέσα από την επιστροφή ενός σχεδίου ανάλογου με εκείνο του σχεδίου Ανάν. Επιμένω φορτικά για πολλοστή φορά: Δεν είναι αυτή η λαϊκή εντολή. Η λαϊκή εντολή μάς επιβάλλει να διασώσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία. Την οποία οφείλουμε ως δημοκρατικοί πολίτες να υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις και τα νόμιμα μέσα που μας παρέχουν το Σύνταγμα και οι νόμοι. Η λαϊκή εντολή είναι η απαλλαγή από την κατοχή και τα τετελεσμένα της, είναι η συνέχιση της ύπαρξης του κράτους μας, την οποία εμείς στηρίζουμε και υπερασπιζόμαστε και δεν τη θεωρούμε εκλιπούσα.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: