Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
Η εντεινόμενη τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στη Λιβύη, η τουρκική απόρριψη της πρότασης για κατάπαυση του πυρός που προέταξε η Αίγυπτος, καθώς και η υποχώρηση του Εθνικού Στρατού της Λιβύης, του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ, στα ανατολικά οχυρά του, έχει δώσει στον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν το δικαίωμα να καυχιέται για την εξωτερική πολιτική που ασκεί και κυρίως έχει αφήσει περιθώρια στην Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της στη Λιβύη.
Τα παραπάνω γράφει το πρακτορείο Bloomberg σε ανταπόκριση του Bobby Ghosh.
Από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα επιδιώκει πολιτική και στρατιωτική στήριξη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ζητώντας ενεργότερη δράση από την Αμερική και το ΝΑΤΟ. Όμως, όπως σημειώνεται, ο Erdogan σκοπεύει ο ίδιος να λαμβάνει τις κρίσιμες αποφάσεις.
Ούτε λόγος, λοιπόν, για απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη· αντιθέτως, η τουρκική παρουσία πιθανόν να ενισχυθεί, μέσω σχεδιαζόμενων προγραμμάτων εκπαίδευσης των μελών της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA) της χώρας, ενώ ανοικτά των λιβυκών ακτών, η Τουρκία διεξάγει ναυτικές ασκήσεις, φτάνοντας στο σημείο αποσυντονισμού των γαλλικών πλοίων.
Την προηγούμενη εβδομάδα ανώτεροι Τούρκοι αξιωματούχοι συναντήθηκαν με τον πρωθυπουργό Fayez al-Sarraj, για να συζητήσουν την ενίσχυση της συνεργασίας τους σε τομείς όπως η ασφάλεια, οι επενδύσεις, οι υποδομές και το πετρέλαιο, ενώ αναμένεται τουρκική συνδρομή στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος της Λιβύης, στην εξερεύνηση ενεργειακών πόρων της χώρας, καθώς και στις εξαγωγές λιβυκού πετρελαίου.
Σημειώνεται ότι δεν είναι καινοφανής η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη, καθώς ήδη από τη δεκαετία προ της καθαίρεσης του δικτάτορα Moammar Qaddafi, οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες στη χώρα ήταν μεταξύ των σημαντικότερων ξένων επιχειρήσεων που λειτουργούσαν σε αυτή. Ένα ισχυρό κίνητρο για την υποστήριξη που παρέχει ο Erdogan στην κυβέρνηση της Λιβύης είναι η ανάληψη κατασκευαστικών έργων αξίας 18 δις δολαρίων περίπου.
Η Λιβύη, επίσης, αποτελεί το κλειδί των τουρκικών διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, σε πολιτικό και στρατηγικό επίπεδο, η κυβέρνηση συμμαχίας του Sarraj περιλαμβάνει ισλαμιστές, παρόμοιου ιδεολογικού υπόβαθρου με το αντίστοιχο του κόμματος AKP του Erdogan. Η επιτυχία της κυβέρνησης του Sarraj θα αποτελούσε και τουρκική νίκη επί του Haftar, καθώς και των Η.Α.Ε., τα οποία η Άγκυρα θεωρεί ως την κύρια αιτία του χάους και της αστάθειας στη Μέση Ανατολή.
Η.Α.Ε. και Αίγυπτος, συνεχίζει ο συντάκτης, θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα αντιδράσουν.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, υποστηρικτής του Haftar, ακύρωσε την επίσκεψη του ΥΠΕΞ της Sergei Lavrov, στην Άγκυρα, ως ένδειξη δυσαρέσκειας της Μόσχας έναντι της Άγκυρας.
Ο Erdogan θα μπορούσε να βασιστεί στην υποστήριξη των ΗΠΑ, ωστόσο αυτά που ζητάει είναι πολλά για έναν πρόεδρο τόσο ασταθή και απρόθυμο για περιπέτειες εκτός ΗΠΑ, όπως είναι ο Trump. Το πιο πιθανό, όπως υπογραμμίζεται, είναι να αφήσει ο Trump την Τουρκία να δράσει μόνη της στη Λιβύη.
Ο Erdogan έχει αρκετά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του να διαχειριστεί από το να ενισχύσει την τουρκική παρουσία στη Λιβύη, ενώ η υγειονομική κρίση από την πανδημία συνεχίζεται στην Τουρκία, με οικονομικές επιπτώσεις που δεν μπορούν επί του παρόντος να υπολογιστούν.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Bloomberg, η συρρίκνωση της οικονομίας στην Τουρκία αναμένεται να κινηθεί στο 3,6%, ενώ η τουρκική λίρα παραμένει ευάλωτη.
Οι συνθήκες αυτές, συνεπώς, κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι για την ανάπτυξη ενός προγράμματος οικοδόμησης του έθνους σε μία χώρα κατεστραμμένη όπως η Λιβύη. Ωστόσο, ο Erdogan δεν φαίνεται να έχει σκοπό να αποχωρήσει από εκεί, καταλήγει το δημοσίευμα.
ΠΗΓΗ: Erdogan’s Ambitions for Turkey in Libya Are Growing
Κατηγορεί τη Γερμανία: Η διπλωματική ακροβασία της Τουρκίας για να σώσει τον τουρισμό της