Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν, με τη σύζυγό του, Εμινέ. Photo via Twitter, @tcbestepe
Το πιο πρόσφατο “αφήγημα” που κυκλοφορεί είναι αυτό της “απομόνωσης” της Μπουγιούκ (Μεγάλης) Τουρκίας. Κατά το “αφήγημα” κάποιοι δαιμόνιοι στη Λευκωσία κατάφεραν να “παρασύρουν” αρχικά την Αίγυπτο, μετά το Ισραήλ, μετά τον Λίβανο, μετά την Ελλάδα, ίσως τη Συρία αύριο, ώστε όλοι μαζί να συνασπιστούν και να “εγκλωβίσουν” την Τουρκία στις μεγάλες (μπουγιούκ) της ακτές.
Κατά την παραμύθα, λοιπόν, η πατρότητα για την “απομόνωση” της Μπουγιούκ Τουρκίας- που “φυσιολογικά” πνίγεται και “φυσιολογικά” αντιδρά- ανήκει σε Κύπριους. Σε ένα ή πολλούς δεν διευκρινίζεται. Όποιοι και να είναι πρέπει να συνδυάζουν τις στρατηγικές ικανότητες ενός Κλαούζεβιτς, ενός Μπίσμαρκ και ενός Σουν Τσού.
Τίποτα λιγότερο. Αλλιώς δεν θα μπορούσαν όχι μόνο να σκεφτούν, αλλά να πείσουν άλλους και να υλοποιήσουν ένα τέτοιας αποτελεσματικότητας στρατήγημα.
Επειδή όμως στην πλεοψηφία τους οι Κύπριοι, σαν λαός, είναι”χαζοκουμπάροι” δεν μπορούσαν μόνοι τους να εντοπίσουν τον ένα ή τους λίγους- μη χαζοκουμπάρους ανάμεσα τους- που λειτούργησαν με αυτό τον δόλιο τρόπο. Τους εντόπισε όμως ένα γνωστό σαίνι στην Αθήνα. Ένας γνωστός σχολιογράφος. Όχι δημοσιογράφος. Ένας που κυκλοφορεί στο τρίγωνο Κολωνακίου, ΥΠΕΞ, Βουκουρεστίου.
Εκεί που μαθαίνονται και γίνονται γνωστά όλα: από υψηλή στρατηγική, συνωμοσίες, προσωπικές αδυναμίες, DNA, κλπ. Tους τσάκωσε στο πι και φι. Αυτούς τους κ…οΚύπριους, τους βουλιμικούς που θέλουν να σφετεριστούν τον πλούτο της Μεσογείου, “απομονώνοντας” την Μπουγιούκ Τουρκία, εξαγριώνοντας την… Και το επίτευγμα του Αθηναίου “Σέρλοκ Χολμς” έγινε σημαία για τα αντίστοιχα κυπριακά σαΐνια. Σχολιογράφους- που δεν έχουν κάνει ποτέ έρευνα- αλλά που σχολιάζουν καθημερινά και ακατάπαυστα.
Θα ήταν, βέβαια, ευχής έργον αν υπήρχε στην Κύπρο άτομο ή άτομα ικανά να παράγουν στρατηγική σκέψη και με επιρροή υλοποίησής της. Τα πράγματα όμως με την “απομόνωση”, τάχατες, της Τουρκίας είναι απλά και πεζά. Δεν χρειάζεται κανένας Κλαούζεβιτς, Μπίσμαρκ ή Σουν Τσού για να τα φέρει σε πέρας. Τα φέρουν πέρας τα πράγματα και οι συνθήκες.
Η Τουρκία εσκεμμένα ακολουθεί μια πολιτική μονομέρειας και ηγεμονισμού.
Δεν αποδέχεται εθιμικούς και διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς. Θέλει να επιβάλει τους δικούς της κανόνες. Θέλει μέσα στο γήπεδο να παίζει με 12 παίκτες, να κάνει περισσότερες από 3 αλλαγές. Θέλει όταν χάνει την μπάλα να παίζουν οι παίκτες της και με τα χέρια. Θέλει να επιβάλει τη δική της “Οθωμανική ειρήνη”. Και απειλεί όποιους δεν τη δέχονται με “Οθωμανικούς μπάτσους”, όπως λέει ο Μεγάλος Μάστρος Ερντογάν (“Ottoman slaps”).
Όταν ο ισλαμιστής Αχμέτ Νταβούτογλου μιλούσε για πολιτική “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” εννοούσε ακριβώς αυτό: εφόσον γίνει αποδεκτή η “Οθωμανική ειρήνη” όλα τα προβλήματα με τους γείτονες θα μηδενιστούν. Υπο το βλέμμα της “μεγαλόψυχης” Μπουγιούκ Τουρκίας, πάντοτε.
Δεν δουλεύει όμως έτσι το διακρατικό σύστημα. Από καταβολής του -το 1648- το διακρατικό σύστημα ήταν, είναι και παραμένει αντιηγεμονικό. Γι’ αυτό ηττήθηκε ο Ναπολέων. Γι’ αυτό κατέρρευσε το 2ο Ράιχ. Γι’ αυτό κατέρρευσε το 3ο Ράιχ.
Θεωρητικά, ωστόσο, δεν είναι ποτέ αργά. Μπορεί να κατηχηθούν.
Για να μάθουν πως αυτά που, τάχατες “γνωρίζουν” και “κατασκευάζουν” δεν έχουν έτσι. Άλλο τα πράγματα και άλλο τα κολωνακιώτικα κατασκευάσματα.
Για τη φύση των αντιηγεμονικών συσπειρώσεων μπορούν να μάθουν από τον “Κατηχιστή της Ευρώπης” (“Europe’s Catechism”, London, 1741, σελ.11-12). Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο Κατηχιστής ρωτά την νεαρή Ευρώπη για την αλφα-βήτα του αντιηγεμονισμού. Και η Ευρώπη αποδεικνύεται διαβασμένη.
Ευρώπη: Είναι ο ίσος Καταμερισμός της Ισχύος ανάμεσα στους Πρίγκιπες της Ευρώπης που καθιστά αδύνατο ο ένας να ενοχλεί την Ησυχία του άλλου.
Ευρώπη: Ο αθάνατος Βασιλιάς Γουλιέλμος ο Ολλανδός και άλλοι σοφοί Άνδρες.
Ευρώπη: Σε αυτό, στην Ισορροπία Ισχύος.
Ευρώπη: Συμβαίνει όταν καταστρέφεται η Ισορροπία Ισχύος.
Ευρώπη: Η Ισορροπία μπορεί να καταστραφεί με τη Βία ή την Παγαποντιά. Ή από τον Φόβο μερικών και τη Διαφθορά όλων.
Ευρώπη: Ναι, βεβαιώτατα. Αλλιώς υφίσταται μόνο ένας Ηγεμόνας και οι άλλοι γίνονται Υποτελείς σε αυτόν”.
Ηγέτης ή ικέτης στον Πρόεδρο Τραμπ: Ως τι πάει στο Λευκό Οίκο ο πρωθυπουργός της Ελλάδας;