Το τουρκικό γεωτρύπανο Γιαβούζ στα νερά της ανατολικής Μεσογείου. Photo via Twittetr, @fatih_donmez
Είναι πρόδηλο πως αναπτύσσεται μια θεωρία ότι οι επιλογές μας είναι περιορισμένες και πως πρέπει να ικανοποιηθούν «κάποιες απαιτήσεις της Τουρκίας».
Ακούγονται αυτές απόψεις μέσα από τη δραματοποίηση των εξελίξεων. Σιγοντάρουν σε ένα φοβικό κλίμα και τα ΜΜΕ, τα οποία αναπαράγουν συνεχώς ένα σκηνικό εκφοβισμού, αφήνοντας να εννοηθεί πως οι Τούρκοι είναι περίπου με το χέρι στη σκανδάλη και αναμένουν το πράσινο φως για να κτυπήσουν. ΜΜΕ πέφτουν στην παγίδα της Τουρκίας, αναπαράγουν σχεδόν καθημερινά τον καλοστημένο υβριδικό πόλεμο στον οποίο ασκείται η κατοχική δύναμη.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το οποίο ενισχύεται με τις διάφορες φωνές της «λογικής», αναπτύσσεται η προετοιμασία του εδάφους με κοντόφθαλμα επιχειρήματα όπως: «Είναι μεγάλη η ΑΟΖ και δεν σωστό να περιορίζεται η Τουρκία που έχει τόσο μεγάλη ακτογραμμή». Ή «εάν δεν δώσουμε, θα μας επιτεθούν στρατιωτικά».
Αυτή την περίοδο γίνονται παρεμβάσεις για να καταγραφούν αντιδράσεις.
Αναφορές που παραπέμπουν στο «κλείσιμο» του Κυπριακού για να «γλυτώσουμε». Είναι η γνωστή λογική σύμφωνα με την οποία μόλις… γνέψουμε στην Τουρκία θα τρέξει για να λυθεί το Κυπριακό. Αυτό δεν είναι ψευδαίσθηση, αλλά κάτι άλλο.
Στήνει στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα και διαμαρτύρεται για άρση του εμπάργκο όπλων!
Η κατοχική Τουρκία υλοποιώντας το σχέδιο-όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», επιχειρεί διά της ισχύος να επιβάλλει τετελεσμένα, να αρπάξει θαλάσσια (και όχι μόνο) περιοχή της Ελλάδος και της Κύπρου. Η Τουρκία κτίζει βαθμηδόν την αναδιαμόρφωση συνόρων, αμφισβητεί διεθνείς Συνθήκες και επιχειρεί να είναι η κερδισμένη από την ανακατανομή ισχύος που συντελείται στην περιοχή.
Η Τουρκία στήνει σκηνικό για να εξασφαλίσει ότι επιδιώκει. Σε αυτό έχει συμμάχους της όσους σπεύδουν να την διευκολύνουν με τις φοβικές προσεγγίσεις τους.
Αυτή η επιθετικότητα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αυταπάτες. Χρειάζονται δράσεις με στόχο να καταστούν οι στόχοι της Άγκυρας ανέφικτοι.
Η Τουρκία αλωνίζει αλλά κατά τα άλλα είναι απομονωμένη: Μετά τη Λιβύη ποιανού η σειρά;