Εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στα κατεχόμενα για την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Photo via Twitter, @fuatoktay
Το σύνδρομο του «καλού παιδιού» οδηγεί τους διαχειριστές του Κυπριακού και τους συνοδοιπόρους τους σε εμμονές αδιέξοδων επιλογών στο Κυπριακό.
Γι’ αυτό και ενώ θεωρητικά -και όχι στην πραγματικότητα- παρουσιάζονται ως εκφραστές της λεγόμενης ρεαλιστικής σχολής, επί της ουσίας είτε κατατρύχονται από φοβικά σύνδρομα είτε είναι οπαδοί της όποιας λύσης ή και τα δυο μαζί.
Ένα επιχείρημα είναι πως εάν προσέλθουμε σε διάλογο, θα σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις. Αφέλεια. Ακόμη κι εάν η Τουρκία συναινέσει σε μια διαπραγμάτευση, ποιες είναι σήμερα οι προοπτικές; Τι ωφελεί περισσότερο, να αρχίσει μια διαδικασία και να αποτύχει ή να αναμένουμε κατάλληλες συνθήκες;
Οι κινήσεις από πλευράς της Άγκυρας δεν δείχνουν πως μια διαδικασία διαπραγματεύσεων θα την εμποδίσει να συνεχίσει τις επεκτατικές ενέργειές της στην κυπριακή ΑΟΖ και στη νεκρή ζώνη. Άλλωστε τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε τον «Πορθητή» να ξεκινά εκ νέου γεώτρηση στην Καρπασία, το «Γιαβούζ» να συνεχίζει στο θαλασσοτεμάχιο 7.
Ένα άλλο επιχείρημα είναι να επιμένουμε σε συνομιλίες εδώ και τώρα για να εκθέσουμε την Τουρκία διεθνώς. Ακόμη και όταν η Τουρκία «εκτέθηκε διεθνώς» για την αδιαλλαξία της στο Κυπριακό, τι έπαθε; Είχε κόστος; Ή δεν παρακολούθησαν τι έγινε στην προ ημερών συνάντηση Τραμπ- Ερντογάν, όταν, υποτίθεται, οι ΗΠΑ θα κρεμούσαν στο… τσιγκέλι τον νεοσουλτάνο για τα καμώματά του;
Είναι προφανές πως από τη στιγμή που η συμφωνία στο Κυπριακό θα επιτευχθεί με διαπραγματεύσεις, αυτό που πρέπει να γίνει είναι η δημιουργία συνθηκών εξισορρόπησης. Να μη συζητούμε και την ίδια ώρα τα γεωτρύπανα να διενεργούν γεωτρήσεις και τα ερευνητικά σκάφη να αρμενίζουν στις θάλασσές μας.
Να συζητούμε μόνο όταν έχουμε στο χέρι τετελεσμένα που θα επιβληθούν από την ελληνική πλευρά.
Όπως είναι τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από το ενεργειακό πρόγραμμα.
Είναι προφανές πως την ίδια ώρα θα πρέπει να αλλάξει και η ατζέντα, το περιεχόμενο των συζητήσεων. Όχι στη βάση των όσων φαίνεται να επιδιώκει η κατοχική Τουρκία, ούτε και οι εκφραστές της λεγόμενης ρεαλιστικής γραμμής, που έχουν διασπαστεί σε αυτούς που επιλέγουν τα δυο κράτη και σε αυτούς που συγκαλυμμένα φλερτάρουν με ένα παρόμοιο μοντέλο.
Μεταξύ της λεγόμενης ρεαλιστικής σχολής στο Κυπριακό, που εκφράζεται από τα μεγάλα κόμματα, και της σχολής της ακινησίας, υπάρχει και η άλλη οδός. Αυτή που θα οικοδομήσει μια συμφωνία που θα απαλλαγεί από τις στρεβλώσεις των διαχρονικών υποχωρήσεων, των ρυθμίσεων που αναπαράγουν και ενισχύουν τον εθνικισμό.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προκύπτει ένας εφησυχασμός ενόψει της συνάντησης του Βερολίνου, της 25ης Νοεμβρίου. Το ενδεχόμενο αιφνιδιασμού από την Τουρκία είναι πιθανό. Για να μας βραχυκυκλώσει και να ρίξει τη Λευκωσία στην παγίδα της.
Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους είχε βασικό στόχο την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας