Τα μηνύματα των «εκλογών»: Δύο δεδομένα σε νέο περιβάλλον
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η παγκόσμια πάλη για ανακατανομή, ισχύος, πόρων, πλούτου, εισοδημάτων, επιρροής μας έχει οδηγήσει εδώ που είμαστε τώρα: Φοβηθήκαμε έως και πανικοβληθήκαμε…
Στην απόλυτη παράκρουση ο δειλός -και “γενναίος” στα λόγια- Ταγίπ Ερντογάν: Απειλεί το Ισραήλ αλλά δεν τολμά “το επόμενο βήμα”, δικαιολογεί τη Χαμάς και την Χεζμπολάχ!
Του Κώστα Βενιζέλου
Η ανάγνωση ενός εκλογικού αποτελέσματος, κυρίως όταν αφορά τα κατεχόμενα, όπου λειτουργεί ένα καθεστώς εξαρτώμενο και εν πολλοίς όμηρο στην Τουρκία, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
Πρώτο στοιχείο αφορά τις δυνατότητες αυτονόμησης του ηγέτη του κατοχικού καθεστώτος από την Τουρκία και το δεύτερο είναι τα μηνύματα που εκπέμπονται από το αποτέλεσμα. Η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια επιτρέπει στο κατοχικό καθεστώς να διαχειρίζεται θέματα και εξελίξεις μέχρι του σημείου που δεν επηρεάζονται οι σχεδιασμοί και τα συμφέροντα της. Συμφέροντα που δεν συνάδουν με αυτά των Τουρκοκυπρίων και της Κύπρου. Στο παρελθόν αξιοποίησε διαφορετικές προσεγγίσεις ( Ταλάτ το 2003) για να κτίσει την τακτική της, όμως όπως απέδειξε στην πράξη δεν διαφοροποίησε την πολιτική της στο Κυπριακό. Αυτή είναι η μια διάσταση του θέματος, που εν πολλοίς προσγειώνει στην κατοχική πραγματικότητα.
Η άλλη διάσταση είναι τα μηνύματα που έχουν στείλει οι Τουρκοκύπριοι, κυρίως μέσω του Μουσταφά Ακιντζί. Ενός πολιτικού, ο οποίος διαχρονικά έχει στηρίξει πρωτοβουλίες προσέγγισης. Ενός πολιτικού, που δεν ταυτίζεται με την Τουρκία και τις πολιτικές της.
Εάν καταφέρει μέσα από τη ψηφοφορία να κερδίσει ο Ακιντζί, τότε το σημαντικότερο ίσως να είναι το μήνυμα που θα εκπέμψει, αν και δεν θα είναι εύκολο να εφαρμόσει την πολιτική που εξαγγέλλει. Υπενθυμίζεται πως όποτε υπήρξε στο παρελθόν προσπάθεια διαφοροποίησης από την Τουρκία του κατοχικού καθεστώτος, η ‘Άγκυρα «πάγωνε» το έμβασμα στο τέλος του μήνα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις κλπ.
Μια επιτυχία του Μουσταφά Ακιντζί δημιουργεί μια δυναμική στο Κυπριακό, που ενδεχομένως να επισπεύσει σενάρια και σχεδιασμούς που έχουν διαμορφωθεί ενόψει της επανέναρξης των συνομιλιών. Θα δημιουργηθεί μια δυναμική που εάν τύχει σωστής διαχείρισης από την ελληνική πλευρά μπορεί να προσφέρει στο στόχο, που είναι μια λειτουργική και δημοκρατική λύση του Κυπριακού.
Εάν η ψήφος προς τον Ακιντζί είναι στήριξη, που έτσι φαίνεται, σε μια πολιτική απεξάρτησης από την Τουρκία, τότε ο δρόμος για τους Τουρκοκύπριους είναι διά της λύσης, μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία, που διασφαλίζει την συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση ( η Τουρκία όχι), αλλά και την ανεξαρτησία, τη δημοκρατία.
Την ίδια ώρα, θα πρέπει και η ελληνοκυπριακή πλευρά να διαμορφώσει πολιτικές με βάση το ενδεχόμενο να ηττηθεί ο Ντερβίς Έρογλου και να κερδίσει ο Μουσταφά Ακιντζί. Η πολιτική της ε/κ πλευράς παραμένει στάσιμη από τη δεκαετία του ΄70 και αναποτελεσματική καθώς δεν μπορεί να δώσει διεξόδους. Ο δογματισμός και τα φοβικά σύνδρομα δεν επιτρέπουν μια νέα στρατηγική που θα είναι προς όφελος όλων των Κυπρίων. Να διαβάσουμε το αποτέλεσμα στα κατεχόμενα με ορθολογισμό και χωρίς υπερβολές, έχοντας υπόψη την μεγάλη εικόνα. Να διαβαστεί το αποτέλεσμα, λαμβάνοντας υπόψη πως οι Τ/Κ σε συνθήκες πλήρους κατοχής επιχειρούν κατά καιρούς να διαφοροποιηθούν από την Τουρκία. Είτε τούτο είναι εφικτό ή όχι, είναι ένα βήμα και ένα μήνυμα.