Μπορεί η Κύπρος να μετατραπεί σε Βοσνία ή Λίβανο; Είναι πολύ πιθανόν. Οι ρυθμίσεις που συζητούνται, με βάση την… έξυπνη τακτική της Λευκωσίας διαχρονικά, οδηγούν στη μέγιστη στρέβλωση της πραγματικότητας: Αντί της άρσης των κατοχικών δεδομένων συζητούνται πρωτίστως συνταγματικές ρυθμίσεις. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ποιες ρυθμίσεις συζητούν;
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε μια από τις συνεντεύξεις που έδωσε την τελευταία περίοδο, ανέφερε πως «έχουμε παραδείγματα, Βοσνία και Λίβανος, όπου επιβλήθηκαν λύσεις οι οποίες στο τέλος έδωσαν δυσλειτουργικά καθεστώτα. Ο Λίβανος είναι εδώ και έξι μήνες χωρίς Κυβέρνηση, η Βοσνία με τριβές και ακυβερνησία. Δεν μπορείς να υιοθετείς ανάλογα μοντέλα. Να προσπαθείς να εξεύρεις νέα μοντέλα που ανά το παγκόσμιο δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα». ( ΣΙΓΜΑ).
Μια χώρα μπορεί να λειτουργήσει -τρόπος του λέγειν- με αυτά τα δεδομένα, του βοσνιακού μοντέλου μόνο ως προτεκτοράτο, στην προκειμένη περίπτωση της Τουρκίας. Θα έχει μια ασαφή κρατική υπόσταση, περίπλοκους θεσμούς, που θα είναι σχεδιασμένοι σε εθνοτική βάση. Το κυπριακό μοντέλο τροφοδότησε το βοσνιακό και τώρα γίνεται το ανάποδο. Το βοσνιακό, το οποίο «εφαρμόσθηκε», αποτελεί «μεταφερόμενο» πρότυπο για την Κύπρο, Το ίδιο ίσχυσε πολύ παλαιότερα με τον Λίβανο.
Την ίδια ώρα, με βάση και διαχρονικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας αλλά και της Βρετανίας, η Κύπρος θα βρίσκεται εν πολλοίς σε ένα σύστημα στρατηγικής υποτέλειας.
Αυτό που επιδιώκει η Άγκυρα είναι τη φινλανδοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου.
Ταυτόχρονα -και στην παρούσα φάση παράλληλα- ο άξονας που διαμορφώνει στην περιοχή η Ουάσινγκτον θα συνιστά μιας μικρής εμβέλειας συμμαχία, που θα είναι και εντός και εκτός ΝΑΤΟ. Η συμμετοχή των ΗΠΑ σε ένα από τα τριμερή σχήματα, έστω και για ειδικά θέματα, δείχνει τις προθέσεις της Ουάσινγκτον. Η παρουσία δε του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στην επόμενη τριμερή με Ισραήλ, που θα φιλοξενηθεί στην Κρήτη, ενδεχομένως τον Φεβρουάριο, δείχνει την αναβαθμισμένη συμμετοχή των ΗΠΑ σε αυτές τις συνεργασίες.
Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Και για το Κυπριακό και για τα ενεργειακά.
Όλα συνδέονται και είναι σημαντικό και το κράτος να μην είναι προτεκτοράτο και στρατηγικά να μην είναι υποτελές. Ευκαιρίες υπάρχουν, χρειάζονται πρωτοβουλίες και αξιοποίηση των διαφορετικών συμφερόντων, προς όφελος Αθήνας και Λευκωσίας.
Τα παζάρια στη Μέση Ανατολή καλά κρατούν: Εμείς πού βρισκόμαστε σε αυτά τα πάρε-δώσε;