Κι έτσι η Τερέζα Μέι συνεχίζει να κουτσαίνει – τραυματισμένη, πληγωμένη και με λιγότερο κύρος από ποτέ. Η μόνη της χρησιμότητα είναι να φέρει σε πέρας το Brexit.
Υπάρχει η αίσθηση ότι αυτή τη φορά φτάσαμε σε ένα σημείο καμπής. Ναι, η Μέι επέζησε, αλλά είναι αδύνατο να επανέλθει πλήρως μετά τα τραύματα που δέχθηκε από την ψηφοφορία της περασμένης Τετάρτης. Όταν τελικά φύγει – και τώρα γνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα αργήσει πολύ -, η αίσθηση της απώλειας στη χώρα ίσως να είναι πιο έντονη από το αναμενόμενο.
Ίσως να ήταν εκείνος ο επίμονος βήχας στην ομιλία που εκφώνησε το 2017 στη Συνδιάσκεψη των Συντηρητικών. Ίσως πάλι να ήταν ο αυτοσαρκαστικός της χορός επί σκηνής έναν χρόνο αργότερα. Κάπου ανάμεσα, η εχθρότητα μετατράπηκε σε συμπάθεια. Η αρθρογραφία έγινε πιο φιλική. Και το πιο σημαντικό είναι ότι στον πραγματικό κόσμο οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν γι’ αυτήν με κάτι που μοιάζει με υπερηφάνεια. Τους τελευταίους μήνες άρχισε να διαφαίνεται ένα αφήγημα που την εμφανίζει ως μια αποφασισμένη γυναίκα η οποία εξακολουθεί να κρατά το τιμόνι ενώ εκείνοι που ευθύνονται για το Brexit εγκατέλειψαν το πλοίο με την πρώτη τρικυμία.
Πολλοί δείχνουν να αισθάνονται έτσι παρά τη θέλησή τους. Ψηφοφόροι που περιφρονούσαν σε όλη τους τη ζωή το Συντηρητικό Κόμμα, αλλά και αρκετοί Εργατικοί βουλευτές, δεν μπορούν να κρύψουν τον θαυμασμό τους για την ηρεμία και τη στωικότητα της πρωθυπουργού μπροστά στις ακραίες προκλήσεις που αντιμετωπίζει.
Κι αν δεν φτάνουν μέχρι εκεί, νοιώθουν εν πάση περιπτώσει μια κατανόηση για τον εξευτελισμό που έχει υποστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Βοηθά χωρίς αμφιβολία και το γεγονός ότι οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι είναι σε γενικές γραμμές αντιπαθείς. Πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι οι περισσότεροι Βρετανοί θεωρούν πως κανείς άλλος Συντηρητικός ηγέτης δεν θα μπορούσε να διαπραγματευθεί μια καλύτερη συμφωνία για το Brexit.
Τα αισθήματα αυτά όμως δεν απηχούνται και στο εσωτερικό του κόμματος της Μέι. Στη μυστική ψηφοφορία της Τετάρτης, πάνω από το ένα τρίτο των βουλευτών των Τόρις εξέφρασαν την αντίθεσή τους προς την ηγεσία της Μέι, κάτι που θα αποτελούσε βαρύ πλήγμα για οποιονδήποτε, όσο μάλλον για κάποιον που πρέπει τώρα να μαζέψει τα κομμάτια του, να πάει στην Ευρώπη και να προσπαθήσει να τετραγωνίσει άλλη μια φορά τον κύκλο του Brexit.
Υπήρχε μια περίοδος που ήλπιζε ότι θα επιβίωνε με κάποιον τρόπο από το Brexit και θα αξιοποιούσε το δεύτερο μισό της πρωθυπουργίας της για να χτίσει μια κληρονομιά. Αλλά τώρα βλέπει τη διαδρομή της να τελειώνει.
(*) Η Ρόζα Πρινς είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έχει γράψει τη βιογραφία «Τερέζα Μέι: η αινιγματική πρωθυπουργός». – (Πηγή: New York Times via ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Η επιχείρηση ξεριζωμού του Ελληνισμού της Β. Ηπείρου: Τα ένοχα αλβανικά μυστικά στη Χειμμάρα