Στα λόγια πρώτοι, στις οργίλες αντιδράσεις πρωταθλητές: Ο (Κύπριος) βασιλιάς είναι γυμνός
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Και πάλιν επιστροφή και ανώμαλη προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα. Οι τραγωδίες, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν τις αδυναμίες του συστήματος, τα ελλείμματα που χαρακτηρίζουν τους μηχανισμούς του κράτους, την επιδερμικότητα. με την οποία αντιμετωπίζονται σοβαρά ζητήματα, που αφορούν τη ζωή, την υγεία των συμπολιτών μας.
Αποδεικνύεται πως ο… Βασιλιάς είναι γυμνός και το κράτος λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο. Πίσω από τη βιτρίνα, το απόλυτο μηδέν.
Στην Κύπρο, ένα δεκάχρονο αγόρι έφυγε από τη ζωή. Πώς και γιατί θα το δείξουν οι έρευνες, θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Είναι πρόδηλο πως ούτε οι έρευνες, ούτε οι αποφάσεις του Δικαστηρίου θα το φέρουν πίσω. Ό,τι και να πουν ειδικοί και μη, η ουσία δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στο γεγονός ότι το σύστημα, το κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επείγοντα περιστατικά, δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες. Η τραγωδία αυτή το βεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο. Κι όλα αυτά διαχρονικά και επαναλαμβανόμενα.
Δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης των στρεβλώσεων. Είναι η ίδια αδυναμία και η αδεξιότητα αυτού του κράτους και των διαχειριστών του που οδήγησε στην τραγωδία στο Μαρί (της Κύπρου), στην οικονομική καταστροφή. Και παράλληλα με όλα αυτά, η διαπλοκή και η διαφθορά. Ένα μίγμα εκρηκτικό, που κατά καιρούς οδηγεί σε εκρήξεις.
Είναι, όμως, το ίδιο κράτος που προτιμά την εικόνα και τα φανταχτερά «εγώ» των διαχειριστών του. Είναι το ίδιο κράτος που αναλώνεται στις στατιστικές, τους αριθμούς τις… ηρωικές εξόδους από τα μνημόνια και αφήνει τις μαύρες τρύπες να μεγαλώνουν. Στα νοσοκομεία δεν μπορεί να κρύβονται πίσω την πίεση της δουλειάς, την υποστελέχωση των τμημάτων, που όντως είναι δεδομένα. Άλλο η υποστελέχωση και διαφορετικό είναι να κρίνεται η επιστημονική επάρκεια. Η τραγωδία με το δεκάχρονο αγόρι που έφυγε από τη ζωή θα πρέπει να είναι ηχηρό χαστούκι προς το σύστημα. Κι όμως, αντί να αγγίξουν και οι γιατροί το συμβάν ως θα έπρεπε, έσπευσαν να το αντιμετωπίσουν συνδικαλιστικά. Έλεος!
Την ίδια ώρα, το κράτος, έπρεπε αντί να περιμένει αυτονομήσεις και ΓΕΣΥ, να επιλύει τα προβλήματα αμέσως. Το περιστατικό με το 10χρονο παιδάκι δεν έχει σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δημόσια νοσηλευτήρια. Εάν είναι ακατάλληλα τα νοσοκομεία αυτό είναι θέμα που έπρεπε να επιλύσει το κράτος, η κυβέρνηση, η οποία παρουσιάστηκε με περισσή απλοχεριά να οργανώσει και την Γιουροβίσιον ( αν κέρδιζε η χώρα). Για τα πανηγύρια πρώτοι. Ως εκεί όμως. Αυτό αποδεικνύεται δυστυχώς.
Δεν θα πρέπει να ξεχειλίζει το ποτήρι για να αντιδράσουμε. Δεν πρέπει να βιώνουμε μια τραγωδία για να αρχίσουν αρμόδιοι και μη τις εξαγγελίες. Δεν αρκεί ούτε ο θυμός και η οργή των αρμοδίων. Δεν κρίνονται από το πόσο θυμωμένοι και συγκλονισμένοι είναι αλλά για τη δουλειά που κάνουν και τι αυτή αποδίδει.
Θέλουν, για παράδειγμα, να κτίσουν νέο κτίριο Βουλής μετά που ανακαίνισαν το υφιστάμενο και συζητούν δημόσια εάν θα είναι εκεί ή άλλου. Την ίδια ώρα δεν έχουμε νοσοκομεία άρτια στελεχωμένα. Δεν μπορεί να συζητούμε, δήθεν, ότι… οραματιζόμαστε το 2030 ενώ το 2018 παραμένει μετέωρο και χωρίς όραμα, σχεδιασμό και γραμμή πλεύσης. Στα λόγια πρώτοι. Στις οργίλες αντιδράσεις πρωταθλητές.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ένα νέο κορίτσι σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα. Έχασε τη ζωή της στο μεροκάματο. Στην εποχή μας, η ασφάλεια θα έπρεπε να διασφαλίζεται κι όχι να θρηνούμε νεκρούς.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ευκαιρίες και κίνδυνοι στην Ανατολική Μεσόγειο: Θα γίνει το τηλεφώνημα στον Ταγίπ Ερντογάν;