ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η ακροδεξιά με ναζιστικές κορώνες προηγείται στις εκλογές στην Αυστρία την Κυριακή: Σε αμηχανία τα άλλα κόμματα γέρνουν όλο και πιο δεξιά- Η μετανάστευση το προεκλογικό χαρτί [videos]
Τελική αναμέτρηση στην Ιαπωνία για τον νέο πρωθυπουργό: Στον δεύτερο γύρο θα κριθεί ο αντικαταστάτης του Φουμίο Κισίντα
Του Σταύρου Λυγερού – www.real.gr
Από τη φύση τους, οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν προσφέρονται για «δημοψήφισμα» εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά και των μνημονιακών πολιτικών της. Στην Κουμουνδούρου, όμως, δεν κατανόησαν το στοιχειώδες. Κι όχι μόνο αυτό. Επέλεξαν να δώσουν τη μάχη με κομματικούς υποψηφίους κι όχι με προσωπικότητες ευρύτερης αποδοχής.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε και τα δύο αυτά σφάλματα. Θα ήταν, μάλιστα, πολύ χειρότερα τα πράγματα γι’ αυτήν εάν δεν έμπαιναν στον δεύτερο γύρο η Δούρου και ο Σακελλαρίδης. Κι αυτό κατέστη δυνατόν κυρίως λόγω του γεγονότος ότι την περασμένη Κυριακή η ψήφος στο μητροπολιτικό περιβάλλον του Λεκανοπεδίου ήταν περισσότερο πολιτική απ’ ότι στην επαρχία.
Δεν ήταν, λοιπόν, προϊόν μαντεψιάς ο τίτλος του προηγούμενου άρθρου μας (Realnews 17 Μαϊου) «Ποσοστά μεσαίου κόμματος για τον ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο γύρο». Ήταν εξαρχής προφανές ότι οι πρωταγωνιστές των αυτοδιοικητικών εκλογών θα ήταν υποψήφιοι με «γαλάζια» και «πράσινη» προέλευση.
- Πρώτον, επειδή κατά κανόνα διαθέτουν τοπικά δίκτυα επιρροής.
- Δεύτερον, επειδή συνήθως έχουν θητεία στην τοπική εξουσία.
- Τρίτον, επειδή φρόντισαν να τηρήσουν αποστάσεις από τις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά και από τα κόμματα από τα οποία προέρχονται. Πολλοί, μάλιστα, έδωσαν την προεκλογική μάχη με σημαία του ανεξάρτητου.
Οι κομματικοί υποψήφιοι της Κουμουνδούρου για την Αυτοδιοίκηση δεν είχαν την πολιτική εμβέλεια για να συσπειρώσουν το σύνολο των εκλογικών προσφύγων. Οι κατά κανόνα κεντροαριστεροί που τον Ιούνιο 2012 εκτόξευσαν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στο 27%, τον ψήφισαν για να απαλλαγούν από το Μνημόνιο κι όχι επειδή υιοθέτησαν τις ιδεολογικοπολιτικές αντιλήψεις του.
Αυτή η κατηγορία πολιτών ψηφίζει με αυτόνομα κριτήρια. Δεν είχε κανένα λόγο να ψηφίσει τους εκλεκτούς της Κουμουνδούρου. Απλώς, αυτοί ευνοήθηκαν από το γενικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, με την έννοια ότι σε άλλη περίοδο τα ποσοστά τους θα ήταν πολύ μικρότερα.
Αντιθέτως, από τη φύση τους οι ευρωεκλογές προσφέρονται για «δημοψήφισμα» εναντίον της κυβέρνησης. Τα συσσωρευμένα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια, άλλωστε, είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που υπαγορεύει η Τρόικα. Κατά συνέπεια, η καταψήφιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι πολιτική αποδοκιμασία και προς το ευρωιερατείο.
Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση ωθεί τους ψηφοφόρους που θέλουν να τερματίσουν τις μνημονιακές πολιτικές να χρησιμοποιήσουν το κόμμα του Τσίπρα σαν πολιορκητικό κριό εναντίον της κυβέρνησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι προς αυτό θα διοχετευθεί η μερίδα του λέοντος των αντιμνημονιακών ψήφων. Με άλλα λόγια, το ποσοστό του δεν θα είναι συγκρίσιμο με τα ποσοστά των υποψηφίων του στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών.
Η δυναμική των πολιτικών εξελίξεων θα κριθεί κυρίως από δύο παράγοντες:
- Από τη διαφορά που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ.
- Από το ποσοστό της Ελιάς.
Εάν η διαφορά είναι μικρότερη των τριών μονάδων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει καταγάγει εκλογική νίκη, αλλά θα έχει υποστεί πολιτική ήττα. Πρώτον, επειδή η χαλαρότητα της ευρωψήφου ευνοεί την εκλογική έκφραση της κοινωνικής οργής. Δεύτερον, επειδή είναι κοινό μυστικό πως στις εθνικές εκλογές οι εγχώριες άρχουσες ελίτ, το μιντιακό σύστημα και βεβαίως το ευρωιερατείο θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να εκβιάσουν τους ψηφοφόρους, ώστε να αποτρέψουν τη νίκη του Τσίπρα.
Αντιθέτως, όσο μεγαλύτερη των τριών μονάδων θα είναι η διαφορά τόσο ισχυρότερο θα είναι το πλειοψηφικό ρεύμα που θα διαμορφωθεί υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Οι έντονες επιφυλάξεις που έχουν και ψηφοφόροι του για την ικανότητα της Κουμουνδούρου να ανατάξει την οικονομία, θα μπουν σε δεύτερη μοίρα. Η πολιτικοεκλογική δυναμική που θα αναπτυχθεί θα ανοίξει περαιτέρω την ψαλίδα. Αυτό εκ των πραγμάτων θα αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση και θα φέρει πιο κοντά τις εθνικές εκλογές.
Πίσω από το σύνθημα περί πολιτικής σταθερότητας
Ο δεύτερος παράγοντας που θα επηρεάσει την ευστάθεια της κυβέρνησης είναι το ποσοστό της Ελιάς. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ποσοστό της θα κινηθεί περίπου στα μισά του σχεδόν 13% που το ΠΑΣΟΚ είχε αποσπάσει το 2012. Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, ο Βενιζέλος δεν πρόκειται να υλοποιήσει την προεκλογική απειλή του για απόσυρση από το κυβερνητικό σχήμα.
Η υπαναχώρησή του, όμως, δεν πρόκειται να αποτρέψει την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης. Με τέτοιο ποσοστό, θεωρείται αναπόφευκτη η διολίσθηση του ΠΑΣΟΚ σε υπαρξιακή κρίση, η οποία με τη σειρά της θα τροφοδοτήσει διαλυτικές τάσεις. Ακόμα κι αν τυπικώς οι «πράσινοι» βουλευτές παραμείνουν στη συμπολίτευση, θα είναι απρόθυμοι να ψηφίσουν νομοσχέδια με υψηλό πολιτικό κόστος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η κυβέρνηση σταδιακά θα βυθισθεί σε τέλμα, γεγονός που μοιραία θα οδηγήσει σε εκλογές.
Εάν, βεβαίως, το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακό, η επιτυχία της ΝΔ εκ των πραγμάτων θα ενισχύσει την ευστάθεια της κυβέρνησης, επηρεάζοντας ακόμα και τη στάση «πράσινων» βουλευτών. Εάν, όμως, και η διαφορά είναι μεγάλη και το ποσοστό της Ελιάς μικρό τότε η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης θα προκύψει από την επομένη, γεγονός που θα επιταχύνει την προσφυγή στις κάλπες.
Ο Σαμαράς δεν έχει άδικο που συνδέει το εκλογικό αποτέλεσμα με την ευστάθεια της κυβέρνησής του. Γι’ αυτό και δίνει τη μάχη των ευρωεκλογών με κεντρικό σύνθημα την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, την οποία ταυτίζει με την παραμονή του στην εξουσία. Αυτό, ωστόσο, είναι ένα σύνθημα που σίγουρα συγκινεί όσους απέχουν αρκετά από τον γκρεμό.
Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών ή έχει ήδη πέσει στον γκρεμό ή είναι κοντά στο χείλος του. Πόσοι, όμως, από αυτούς θα δουν πίσω από τη θετική αύρα του συνθήματος περί πολιτικής σταθερότητας; Πόσοι από αυτούς θα συνειδητοποιήσουν ότι πολιτική σταθερότητα πρακτικά σημαίνει συνέχιση των πολιτικών που τους ωθούν προς τον γκρεμό; Πόσοι, τέλος, θα αντιμετωπίσουν τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις για επικείμενη ανάκαμψη της οικονομίας και για δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας σαν προεκλογικές χάντρες; Την απάντηση θα την έχουμε αργά τη νύχτα της Κυριακής.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Real News το Σάββατο 24 Μαϊου 2014