Αυτοί που θέλουν να κλέψουν τα Χριστούγεννα μας: Για τον Τράμπ ο Άγιος Βασίλης είναι …λευκός
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τραγική απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ: Ο πρώην Πρόεδρος θα αναθέσει «μεγάλο ρόλο» στον συνωμοσιολόγο Ρόμπερτ Κένεντι στην υγεία αν κερδίσει τις εκλογές
Ο Θεός να σώσει την Αμερική… Θα βγει λευκός καπνός την Τρίτη ή για τον επόμενο Πρόεδρο θα αποφασίσουν οι δικαστές; Η ανάλυση του Μιχάλη Ιγνατίου στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ με τη Σία Κοσιώνη (video)
Της Λένας Αργύρη
Περπατώντας τα Χριστούγεννα στους δρόμους της Ουάσιγκτον, δυσκολεύομαι να μπω στο εορταστικό κλίμα. Οι στολισμοί, όπου υπάρχουν, δεν είναι φανταχτεροί. Κάποια στεφάνια, μερικά χριστουγεννιάτικα δέντρα, λίγα φωτάκια σε ορισμένα κτίρια. Ολα με μέτρο.
Η αμερικανική πρωτεύουσα μοιάζει εγκλωβισμένη στην πολιτική ορθότητα. Αποφεύγει με προσοχή να ταυτιστεί με τα Χριστούγεννα, καθώς είναι υπόλογη στην πολυθρησκευτικότητα μιας ολόκληρης χώρας. Είναι λίγο ενοχλητικός αυτός ο χριστουγεννιάτικος καθωσπρεπισμός της. Κάποιος μου είπε οτι του θυμίζει προσποιητή σεμνότητα και εγώ συμφώνησα χωρίς να το πολυσκεφτώ.
Το Εθνικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο που βρίσκεται στην νότια πλευρά του Λευκού Οίκου, δείχνει φαντασμαγορικό στις φωτογραφίες. Εάν όμως το δεις από κοντά, κυρίως στο φως της ημέρας, είναι απογοητευτικά αδιάφορο. Τόσο, που αναρωτιέσαι αν επίτηδες απέφυγαν να του χαρίσουν λίγη παραπάνω μεγαλοπρέπεια. Τι και αν μέσα στην προεδρική κατοικία η εικόνα μοιάζει παραμυθένια; Εξω από αυτήν, εκεί που όλα φαίνονται και κρίνονται, η παρουσία των άλλων θρησκειών, των άθεων, των αγνωστικιστών και των υπέρμαχων της ελεύθερης σκέψης, αποδεικνύεται πιο επιβλητική από κάθε χριστουγεννιάτικο στολίδι, μυρωδιά ή μελωδία. Τα Χριστούγεννα στην Ουάσιγκτον μοιάζουν μικρότερα. Εν αντιθέσει με όλα τα υπόλοιπα σε αυτή την πόλη, που μοιάζουν μεγαλύτερα από ότι είναι.
Στην χώρα όπου οι συμβολισμοί έχουν μεγαλύτερη σημασία από την ουσία, η εορταστική κάρτα της οικογένειας Ομπάμα γράφει απλώς «καλές διακοπές». Η λέξη Χριστούγεννα απουσιάζει. «Ουπς, κάτι ξέχασε πάλι ο Πρόεδρος» άρχισαν να πέφτουν βροχή τα καυστικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δίνοντας έναν πιο εύθυμο τόνο στον λεγόμενο «πόλεμο των Χριστουγέννων». Μια διαμάχη που εξελίσσεται ανοιχτά, τουλάχιστον από το 2000 οπότε και κυκλοφόρησε το δημοφιλές βιβλίο του Τζον Γκίμπσον «The war on Christmas. How the liberal plot to ban the Sacred Christian holiday is worse than you thought». Ηταν τότε που ο όρος «πόλεμος των Χριστουγέννων» μπήκε και επισήμως στην ζωή των αμερικάνων.
Και οι αντιμαχόμενες πλευρές παρατάχθηκαν έκτοτε σε θέση μάχης. Οι μεν υποστηρίζοντας οτι τα Χριστούγεννα πρέπει να εορτάζονται χωρίς περιορισμούς διότι η Αμερική είναι πρωτίστως μια χριστιανική χώρα. Οι δε επικαλούμενοι την πρώτη τροποποίηση του αμερικανικού συντάγματος που απαγορεύει την εγκαθίδρυση εθνικής θρησκείας.
Παρόλο που δεν με συμφέρει, διότι δηλώνω Christmas groupie, νομίζω ότι η θεωρία πως «τα χριστούγεννα μας βάλλονται από παντού» δεν συνοδεύεται από πειστική επιχειρηματολογία. Νοιώθω ότι είναι απλώς μια ακόμη ευκαιρία γκρίνιας των συντηρητικών, που περισσότερο ενοχλούνται επειδή βλέπουν τις δημογραφικές αλλαγές να επηρεάζουν την χριστιανική πλειοψηφία, το προσφυγικό να αναδεικνύεται σε τεράστιο διεθνές ζήτημα και ορισμένους προοδευτικούς νόμους να προσκρούουν στις βαθιά συντηρητικές αξίες τους. Κανείς δεν μοιάζει να πιστεύει πραγματικά πως τα χριστούγεννα μας κινδυνεύουν από τους άπιστους.
Αυτό που ενδεχομένως κινδυνεύει, είναι η λογική ενός κανονικού ανθρώπου, ο οποίος πρέπει να είναι προσεχτικός, σε βαθμό κόπωσης, στις συναναστροφές της καθημερινότητας. Και να υπακούει στους άγραφους κανόνες που μαθαίνονται μόνο εμπειρικά. Μόλις πριν δύο χρόνια έμαθα, εμπειρικά και εγώ οφείλω να παραδεχθώ, οτι θεωρείται κοινωνικά πρωτόγονο να ευχηθείς σε κάποιον «καλά χριστούγεννα». Πρέπει να ευχηθείς «καλές διακοπές». Πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα και οι αμερικάνοι δεν σηκώνουν αστεϊσμούς επ᾽ αυτού.
Τα Starbucks είναι ένα καλό παράδειγμα εταιρείας που αποφεύγει συνειδητά τις χριστουγεννιάτικες αναφορές, δίνοντας τον τόνο στην διαμάχη. Χρόνια τώρα πρωτοστατεί με δυναμισμό, στην εκστρατεία τήρησης των ισορροπιών, είτε αυτές είναι θρησκευτικές είτε άλλων φιλοσοφικών θεωρήσεων. Τα χάρτινα ποτηράκια του καφέ, αρχές κάθε Δεκέμβρη βάφονται κόκκινα ή πράσινα και στολίζονται σχεδόν πρόχειρα με χιόνι, για να ξεγελάσουν τον ανυποψίαστο καταναλωτή. Και το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται χωρίς ανατροπές, με τις συντηρητικές οργανώσεις να καλούν σε μποικοτάζ και τους καταναλωτές να αδιαφορούν, όχι απαραιτήτως συνειδητά. Το προοδευτικό ρεύμα, τον πόλεμο της χάρτινης κούπας έως σήμερα τον σάρωνε.
Τι γίνεται όμως με τον πόλεμο των χριστουγέννων εν γένει, τώρα που η χριστιανική Αμερική απέκτησε τον πιο θερμό και ισχυρό σύμμαχο της; Τι θα κάνουν αυτοί που θέλουν «να κλέψουν τα Χριστούγεννα μας» και αυτοί που μηχανεύονται την εκκοσμίκευση τους, τώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εδώ; Τι έχουν να πουν για την υπόσχεση του νέου προέδρου, οτι ήρθε η ώρα να πούμε και πάλι «καλά Χριστούγεννα» σε αυτή την χώρα;
Την απάντηση την έδωσε ήδη η Washington Post στο ελαφρώς ειρωνικό δημοσιεύμα της «Καλά Χριστούγεννα, ο πόλεμος των Χριστουγέννων μόλις τελείωσε και υπάρχει νικητής». Στο οποίο μάλιστα αποφαίνεται, ότι τώρα πια στην εποχή του Τραμπ, δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι ο Άγιος Βασίλης είναι λευκός.
- Η Λένα Αργύρη είναι ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον