Η υπόγεια αυτοκρατορία του θανάτου βγαίνει στο φως: Πρώτη στα χρονικά έρευνα για τις Κατακόμβες του Παρισιού * Έξι εκατ. νεκροί στο σκοτάδι κάτω από την Πόλη του Φωτός [videos]

FILE PHOTO: Μερική άποψη των τοίχων που είχαν καλυμμένοι με ανθρώπινα κρανία και οστά στις Κατακόμβες του Παρισιού. Screenshot via YouTube@Married2Travel/




Βαθιά κάτω από τους δρόμους του Παρισιού, οι νεκροί λένε τον τελευταίο τους λόγο. Αφηγούνται 1.000 χρόνια θανάτου στην Πόλη του Φωτός: Πόσοι είναι θαμμένοι στο λαβύρινθο των τούνελ που αποτελούν τις παρισινές Κατακόμβες; Τι τους σκότωσε και πώς αναπτύχθηκαν στο πέρασμα των αιώνων οι ασθένειες που μπορεί να τους οδήγησαν στον θάνατο.

Στην πρώτη στα χρονικά επιστημονική μελέτη, μια ομάδα αρχαιολόγων, ανθρωπολόγων, βιολόγων και γιατρών εξετάζει μερικούς από τους σκελετούς περίπου 5-6 εκατομμυρίων ανθρώπων των οποίων τα οστά κυριολεκτικά πετάχτηκαν σε φρεάτια λατομείου στα τέλη του 18ου και αρχές του 19ου αιώνα.

«Όσο και αν φαίνεται εκπληκτικό, δεν υπήρξε ποτέ καμία σοβαρή επιστημονική μελέτη για τις κατακόμβες», δήλωσε ο Φιλίπ Σαρλιέ, ο οποίος ηγείται της μελέτης.

  • «Η έρευνά μας εξετάζει 1.000 χρόνια ιστορίας της δημόσιας υγείας στο Παρίσι και τα προάστια του, την ιατρική και τη χειρουργική που υποβλήθηκαν οι άνθρωποι και τις ασθένειες από τις οποίες υπέφεραν.

«Υπάρχουν και άλλα οστεοφυλάκια στον κόσμο, αλλά αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο, επομένως είναι μοναδικό. Είναι το ιδανικό μέρος για να γίνει μια ανθρωπολογική και παλαιοανθρωπολογική μελέτη».

Μια πινακίδα στην είσοδο του Les Catacombes , ενός δικτύου σηράγγων μήκους 300 χιλιομέτρων  20 μέτρα κάτω από τη γη, προειδοποιεί τους 550.000 ετήσιους επισκέπτες της τοποθεσίας με κεφαλαία γράμματα: «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ».

Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, οι αρχές της πόλης αποφάσισαν να κάνουν εκταφές πτωμάτων που είχαν ενταφιαστεί στο Les Innocents κοντά στο σημερινό Les Halles, στο κέντρο του Παρισιού , και από άλλα υπερπλήρη νεκροταφεία της πόλης, φαινομενικά για λόγους υγείας.

«Η θρύλος λέει ότι άνθρωποι έπιναν, έτρωγαν ή χόρευαν σε μια ταβέρνα σε κελάρι ή σε καμπαρέ, όταν ένας τοίχος κατέρρευσε και πτώματα σε αποσύνθεση άρχισαν να πέφτουν πάνω τους. Απλώς φανταστείτε τη σκηνή», είπε ο Σαρλιέ.

«Τότε οι αρχές συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν πλέον δυνατό τα νεκροταφεία του Παρισιού να απορροφήσουν τον αριθμό των νεκρών που θάβονταν. Αποφάσισαν ότι το μίασμα ήταν επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία και έτσι συγκροτήθηκε μια επιτροπή για να αποφασίσει τι να κάνει με τα πτώματα.

«Η επίσημη δικαιολογία ήταν η δημόσια υγεία, αλλά υποψιάζομαι ότι με τη δημογραφική πίεση στο Παρίσι υπήρχε πραγματικό οικονομικό συμφέρον για την ανάκτηση της γης προς εκμετάλλευση».

Το 1788, υπό την κάλυψη του σκοταδιού της νύχτας, ξεκίνησε μια επιχείρηση για την αφαίρεση εκατομμυρίων θαμμένων σορών. Τα ξέσκαψαν και τα φόρτωσαν σε κάρα με βόδια που έφευγαν από την  πόλη συνοδευόμενα από έναν ιερέα με κατεύθυνση προς τα τότε προάστια.

  • «Απλώς τα έριξαν κάτω στα αχρηστευμένα φρεάτια του λατομείου που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των πλακόστρωτων δρόμων του Παρισιού και τα άφησαν  στοιβαγμένα εκεί που έπεσαν», είπε ο Σαρλιέ.

Το 1810, ο γενικός επιθεωρητής των λατομείων, ευγενής Λουί – Ετιέν Ερικάρ ντε Τιρί,  αποφάσισε ότι έπρεπε να δείξουν κάποιο σεβασμό για τους νεκρούς και έβαλε μια σειρά, τακτοποιώντας ξεχωριστά, κρανία και μακριά οστά – μηριαίο, κνήμη, βραχιόνιο – σε διακοσμημένους τοίχους, γνωστούς ως hagues.

«Το μετέτρεψε σε ένα επισκέψιμο μέρος, όχι μόνο για τους τουρίστες, αλλά ως ένα είδος φιλοσοφικού ντουλαπιού με χαραγμένες επιγραφές», είπε ο Σαρλιέ.

Αλλά πίσω από τις σχολαστικά διατεταγμένες προσόψεις, που ήταν χτισμένες σαν τοίχοι από ξερολιθιά, τα εναπομείναντα κόκαλα βρίσκονταν σε ένα χάος – σαν μπάζα.

Σήμερα, σε ένα άλλο τμήμα του λαβύρινθου των σηράγγων, κτίστες που εργάζονται για τις Κατακόμβες του Παρισιού το οποίο διευθύνει το μνημείο, επισκευάζουν ένα τμήμα των hagues που έχει καταρρεύσει λόγω διαρροής νερού.

«Είναι η ίδια savoir faire [τεχνογνωσία] που χρησιμοποιείται στην κατασκευή ενός ξηρού τοίχου», είπε ο Φλοράν Μπεσταρολί, καθώς τοποθετούσε μικρότερα οστά ανάμεσα σε σχολαστικά τακτοποιημένες σειρές μεγαλύτερων οστών και κρανίων.

«Σε κάνει να σκέφτεσαι πως είμαστε θνητοί και πώς καταλήγουμε όλοι έτσι».

Μετά την κατάρρευση μιας από τις hagues -το 2022, η ομάδα του Σαρλιέ από το Πανεπιστήμιο των Βερσαλλιών και το Σεν -Κεντάν -αν-Ιβελίν,  είχε την ευκαιρία να μελετήσει την τοποθεσία.

Εκτός από τους ακρωτηριασμούς, τους θρυμματισμούς, τις αυτοψίες και τις ταριχεύσεις στους νεκρούς, η μελέτη περιλαμβάνει αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν παλαιοπαθολογία για να καθορίσουν ποιες ασθένειες και παρασιτικές λοιμώξεις υπέστησαν οι άνθρωποι αυτοί  καθώς και δηλητηριάσεις από βαρέα μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του μολύβδου, του υδραργύρου, του αρσενικού και του αντιμονίου. .

Ο Σαρλιέ λέει ότι οι ασθένειες που αφήνουν ίχνη στα ανθρώπινα οστά, όπως η ραχίτιδα, η σύφιλη και η λέπρα, είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν, αλλά η εξαγωγή DNA από τα δόντια τους επιτρέπει να εντοπιστούν μολυσματικοί παράγοντες – όπως η πανώλη –  που σκοτώνουν πολύ γρήγορα για να προλάβουν ν’ αφήσουν σημάδι.

«Μπορούμε επίσης να δούμε, για παράδειγμα, εάν η σύφιλη που σκότωσε κάποιον τον 16ο αιώνα είναι ίδια με τη σημερινή σύφιλη ή αν ο μολυσματικός παράγοντας της νόσου έχει μικροεξελιχθεί», πρόσθεσε.

Μέχρι στιγμής, η ομάδα του Σαρλιέ σαρώνει οστά και παίρνει δείγματα. Λέει ότι η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα, την οποία δεν έχουν ακόμη πραγματοποιήσει, θα τους επιτρέψει να καθορίσουν την ηλικία των οστών και η απλή καταμέτρηση θα πρέπει να δώσει μια πιο ακριβή εκτίμηση του αριθμού των πτωμάτων στις κατακόμβες.

Αναμένει ότι ο αριθμός θα ξεπεράσει τα 6 εκατομμύρια.

Το έργο είναι τώρα στον τρίτο χρόνο του και η ομάδα θα παράγει τα πρώτα προκαταρκτικά ευρήματα πριν από το τέλος του έτους. Ο Σαρλιέ προβλέπει ότι το έργο θα ξεπεράσει την δική του, προσωπική σταδιοδρομία.

«Το έργο είναι τεράστιο. Είναι δουλειά χωρίς τέλος. Νομίζω ότι οι φοιτητές που θα διδαχθούν από τους σημερινούς φοιτητές μου θα το συνεχίσουν και αυτό είναι καλό», είπε.

Ο αριστοκρατικός κόμης Ντε Τιρί προτίμησε να μην κοιτάξει πολύ μακριά στο μέλλον. Όπως υπενθυμίζει στους επισκέπτες μια από τις επιγραφές που τοποθέτησε στις κατακόμβες: «Σκεφτείτε το πρωί ότι ίσως δεν καταφέρετε μπορείτε να φτάσετε [ζωντανοί] το βράδυ και το βράδυ ότι μπορεί να μην φτάσετε μέχρι το πρωί».

Με πληροφορίες από The Guardian

Άνθρακες ο θησαυρός; Αμφισβητούν ειδικοί επιστήμονες την ανακάλυψη του «ιερού δισκοπότηρου» στην Πέτρα της Ιορδανίας * H κορφή μιας σπασμένης κανάτας…και media εντυπωσιασμός; [videos]

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: