Διχασμός στο Élysée με τους υποστηρικτές των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων: Χωρίς «ραχοκοκαλιά» ο Μακρόν ακροβατεί μεταξύ διασταυρούμενων… πυρών

FILE PHOTO: French President Emmanuel Macron (R) greets journalists at the Elysee Palace in Paris, France, EPA/Teresa Suarez




Στις αντιπαλότητες και μάχες επιρροής που έχουν περικυκλώσει τον Γάλλο πρόεδρο, μετά την 7η Οκτωβρίου, αλλά και στην ανάγκη ισορροπίας, λόγω εσωτερικής πολιτικής, αναφέρεται το εκτενέστατο δημοσίευμα στη Le Figaro.

«Το πρόβλημα είναι, ότι ο πρόεδρος, το διπλωματικό σώμα και το κέντρο επικοινωνιών δεν συμφωνούν μεταξύ τους», «αναστενάζει» κυβερνητική πηγή, με προεδρικό σύμβουλο να συνοψίζει την κατάσταση αναφέροντας: «Σχεδόν σε κάθε οργανισμό, υπάρχουν άνθρωποι υπέρ της Παλαιστίνης και του Ισραήλ. Στο Élysée είναι το ίδιο…

Σύμφωνα με την εφημερίδα, στο στόχαστρο όσων επικρίνουν τον πρόεδρο για την πολύ αδύναμη υποστήριξη του Ισραήλ, είναι το διπλωματικό Γραφείο και ιδιαίτερα ο εδώ και πέντε χρόνια επικεφαλής, ο έμπειρος διπλωμάτης Emmanuel Bonne. Πολύ καλός γνώστης της Μέσης Ανατολής, γνωστός τόσο για την ψυχραιμία όσο και για τη σκληρότητά του – ήδη μέσω του διπλωματικού πόλου κατά την πενταετή θητεία του François Hollande – έχει αναλάβει πολλές θέσεις στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης αυτής του πρέσβη στο Λίβανο μεταξύ 2015 και 2017.

Όπως σημειώνεται, πολλοί από τους επικριτές του περιγράφουν τον Σέρπα του προέδρου, ως σκληρό υποστηρικτή μιας φιλοαραβικής πολιτικής, η οποία αντιστοιχεί σε μια παραδοσιακή γραμμή που μοιράζεται ευρέως στο Quai d’Orsay. «Ο Bonne είναι παντοδύναμος», αναφέρει ένας εκλεγμένος Μακρονιστής αξιωματούχος, ευαίσθητος στις ανησυχίες της εβραϊκής κοινότητας ως προς τη γραμμή της Γαλλίας προς το μεσανατολικό.

  • «Ο Bonne έχει πολλούς εχθρούς, αλλά δεν είναι καθόλου το πορτρέτο που θέλουμε να του ζωγραφίσουμε. Και έχει την αμέριστη υποστήριξη του Macron, ο οποίος δεν έχει ραχοκοκαλιά σε αυτό το θέμα.» διαβεβαιώνει ένας από τους γνωστούς του. Ο πρόεδρος τυγχάνει επίσης να συμβουλεύεται άλλους διπλωμάτες, συμπεριλαμβανομένου του συμμαθητή του στο ENA Aurélien Lechevallier, ο οποίος μόλις ανέλαβε ως επικεφαλής του επιτελείου του νέου Υπουργού Εξωτερικών, Jean-Noël Barrot.

Ωστόσο, κατά τους υπογράφοντες το άρθρο, οι επιρροές που διατρέχουν τη γαλλική διπλωματία δεν εξηγούν τα πάντα, όπως τη σκλήρυνση της γραμμής του Emmanuel Macron προς το Ισραήλ, μετά τα θανατηφόρα πλήγματα στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και τις εξαιρετικά τεταμένες σχέσεις με τον Benyamin Netanyahou. Πέραν αυτών, το διπλωματικό παιχνίδι, στο οποίο η Γαλλία έχει στην πραγματικότητα πολύ περιορισμένη επιρροή, έναντι αυτής των ΗΠΑ, φαίνεται σχεδόν δευτερεύον σε σύγκριση με τις επιπτώσεις σε εσωτερικό επίπεδο.

Όπως επισημαίνει διπλωμάτης που εδρεύει στη Μέση Ανατολή, «η γραμμή της Γαλλίας είναι αναγκαστικά ενδιάμεση, γιατί έχουμε και το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό και το μεγαλύτερο εβραϊκό πληθυσμό στην Ευρώπη». Αυτός είναι ο λόγος που πριν από ένα χρόνο, μετά τις επιθέσεις της Χαμάς, ο Emmanuel Macron κάλεσε τους Γάλλους να «παραμείνουν ενωμένοι». «Ήταν ο πρώτος ηγέτης μιας μεγάλης δύναμης που αντιλήφθηκε αμέσως τον κίνδυνο πίσω από την 7η Οκτωβρίου, με κάτι πολύ δύσκολο στα σκαριά», συγχαίρουν τους εαυτούς τους στο Ηλύσια.

«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστείς θέματα εξωτερικής πολιτικής που έχουν τέτοιο αντίκτυπο στην εσωτερική πολιτική», επιμένει πρώην μέλος του διπλωματικού πυρήνα στα Ηλύσια. «Πρέπει και να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και να πολεμήσουμε ενάντια στο μίσος, διατηρώντας παράλληλα χώρο για διπλωματικούς ελιγμούς. Το να κρατάς αυτά τα δύο άκρα μαζί είναι ο ρόλος της Προεδρίας. Από εκεί και πέρα, είτε λειτουργούμε σε σιλό, είτε υπάρχει ένας μεθοδολογικός προβληματισμός για τη διατύπωση εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, που απαιτεί να βάλουμε στην άκρη τη διευθέτηση των λογαριασμών. »

Προσπάθεια ακόμη πιο απαραίτητη αφού, αντιμέτωπος με αυτή τη φαινομενικά ατελείωτη σύγκρουση, ο Emmanuel Macron σκοπεύει να επιμείνει στην εξισορροπητική του γραμμή. «Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πάρουμε τη μία ή την άλλη πλευρά, με κέρδος στη κοινή γνώμη, αλλά ο ρόλος της Γαλλίας είναι να διατηρήσει αυτή τη θέση», υποστηρίζει ένας από τους συμβούλους. «Το ότι υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις γύρω από τον πρόεδρο είναι φυσιολογικό. Μπορούμε να το δούμε ακόμη και ως υγιή και θετική μαιευτική. Τελικά είναι ο πρόεδρος που αποφασίζει»

Le Figaro Louis Hausalter [ 7 octobre: autour de Macron, les coulisses d’une guerre des lignes sur le Proche Orient »

Τα μηνύματα του διευθυντή της CIA στον Νετανιάχου, που δεν αλλάζει απόφαση: Το Ιράν δεν διαθέτει (ακόμα) πυρηνικά όπλα… Ο Μιχάλης Ιγνατίου στην εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ του Σκάι (video)

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: