Δικαστικό ατόπημα ή ανάρμοστη απόφαση η παύση του Γενικού Ελεγκτή της Κύπρου;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα το χελιδόνι… Πως είναι δυνατόν η Δικαιοσύνη (της Κύπρου) να τιμωρεί τον επικεφαλής ενός Θεσμού, ο οποίος πάλευε μέρα και νύχτα τη διαφθορά;

Σε αγαστή συνεργασία με τον Ανδρέα Παπακωνσταντίνου προσβλέπει η Ελεγκτική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας

Ο Ανδρέας Παπακωνσταντίνου στη θέση του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας με απόφαση Χριστοδουλίδη: Αυτός είναι ο διάδοχος του Οδυσσέα Μιχαηλίδη

Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ – Λευκωσία

Εκφράζω την ικανοποίησή μου, επειδή όλοι, ακόμα και οι νομικοί συμφωνούν, ότι ναι μεν οι αποφάσεις των κυπριακών δικαστηρίων πρέπει να είναι σεβαστές, αλλά κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να τις κρίνει και να διαφωνεί μαζί τους με επιχειρήματα και κοσμιότητα.

Αξιοποιώντας αυτή τη δυνατότητα, θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω εναντίον της απόφασης για παύση του Γενικού Ελεγκτή (Γ.Ε.) της Κυπριακής Δημοκρατίας Δεν είμαι νομικός και ούτε έχω νομική κατάρτιση για να την προβάλω και να την χρησιμοποιήσω στην προσπάθεια και την επιχειρηματολογία μου.

Η παρουσίαση της διαφωνίας μου θα είναι συνοπτική και απλουστευμένη και δεν θα έχει φυσικά την μορφή ενός νομικού κειμένου. Θα ασχολείται φυσικά με την ουσία της υπόθεσης, όπως την αντιλαμβάνεται ένα πολίτης με κοινόν νου.

• Τα επιχειρήματά μου θα στηρίζονται στην κοινή λογική, στην ικανότητα ανάγνωσης και κατανόησης της ελληνικής γλώσσας, ακόμα και όταν αυτή χρησιμοποιείται από νομικούς και τεκμηριώνει νομικά τα επιχειρήματα δικαστών.

Η αντίληψη μου είναι ότι ο Γενικός Εισαγγελέας (Γ.Εισ.) υπέβαλε στο ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο αίτηση για παύση του Γ.Ε. με την κατηγορία της ανάρμοστης συμπεριφοράς του, σύμφωνα και με τη νομολογία που ακολουθήθηκε και στην περίπτωση του Ρίκου Ερωτοκρίτου. Φυσικά η μεγάλη διαφορά των δυο περιπτώσεων ήταν ότι ο Γ.Ε. δεν ήταν ούτε υπόδικος, ούτε καν ύποπτος για ποινικά αδικήματα. Αυτή η παράμετρος δεν προβλήθηκε καθόλου.

Το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο έπρεπε να αποφασίσει για δυο θέματα. Πρώτο αν η συμπεριφορά του Γ.Ε. ήταν ανάρμοστη και δεύτερο αν η ανάρμοστη αυτή συμπεριφορά τον καθιστούσε ανίκανο να επιτελεί τα καθήκοντα του Γ.Ε.  για το δημόσιο συμφέρον.

Η Γενική Εισαγγελία υπέβαλε ένα εμπεριστατωμένο κείμενο με τις κατηγορίες και ανάφερε και υποστήριξε νομικά δεκαπέντε περιπτώσεις, όπου θεωρούσε εμφανή την ανάρμοστη συμπεριφορά του Γ.Ε. Λέω εμπεριστατωμένο έγγραφο, γιατί ο καταρτισμός του διήρκεσε τέσσερα περίπου χρόνια και χρειάστηκαν χιλιάδες ώρες για την έρευνα και την τεκμηρίωση γεγονότων και στοιχείων.

Το ανώτατο σώμα των οκτώ δικαστών αποφάσισε ομόφωνα, ότι πράγματι η συμπεριφορά του Γ.Ε. ήταν ανάρμοστη σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε η πλευρά του Γενικού Εισαγγελέα.

Προσωπικά, ως απλός πολίτης, διαφωνώ με αυτή την απόφαση. Όμως την αποδέχομαι και είναι για μένα σεβαστή, επειδή η ομόφωνη απόφαση οκτώ δικαστών του ανωτάτου δικαστηρίου υπερτερεί κατά κράτος της δικής προσωπικής γνώμης και άποψης.

Θα σχολιάσω μόνο το γεγονός, ότι εκτός από την πληθώρα των νομικών επιχειρημάτων η απόφαση υποστηρίζεται και με πολλούς χαρακτηρισμούς και επίθετα υπερθετικού, στην ουσία, βαθμού, που καθιστούν την απόφαση ισοπεδωτική, υπερβολική και καταπελτική, όπως την χαρακτήρισαν μερικοί διακεκριμένοι νομικοί της Κύπρου.

• Όμως η δική μου γνώμη και άποψη συγκρινόμενη με την ομόφωνη απόφαση των δικαστών μοιάζει με τη σύγκριση ενός μικρού τούβλου, μπροστά σε ένα δομημένο πύργο, σαν αυτούς της Λεμεσού και μάλιστα με πολλά διακοσμητικά στοιχεία για να τονίσουν την αξία τους, εφόσον προορίζονταν ως επένδυση για απόκτηση του κυπριακού διαβατηρίου.

Θεωρώντας λοιπόν σεβαστή την απόφαση για ανάρμοστη συμπεριφορά του Γ.Ε., προχωρώ στο δεύτερο μέρος της διαφωνίας μου.

Η νομολογία προηγούμενων αποφάσεων όριζε την ανάρμοστη συμπεριφορά, που οδηγούσε σε παύση, «… ως συμπεριφορά τόσο κακή, τόσο μεμπτή δηλαδή, ώστε να καθιστά το πρόσωπο που είναι υπόλογο γι’ αυτήν, ανίκανο να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του ή να δημιουργεί, ευλόγως, αμφιβολίες σε τρίτους, αντικειμενικά κρίνοντες, ως προς την καταλληλότητα του να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του κατά τρόπο έντιμο, ορθό και εξυπηρετούντα το δημόσιο συμφέρον, το οποίον το αξίωμα προορίζεται να εξυπηρετεί.»

Κύριε ελέησον!!!!. ‘Εχει η συμπεριφορά του Γ.Ε. αυτά τα απαίσια χαρακτηριστικά, που διαπίστωσαν και έκριναν οι εντιμότατοι;

Αυτό το τμήμα της νομολογίας οι αξιότιμοι δικαστές το έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ή καλύτερα το καταπάτησαν με τα ολοκαίνουρια τους παπούτσια τους, το περιφρόνησαν και ούτε αναζήτησαν «τρίτους, αντικειμενικά κρίνοντες, ως προς την καταλληλότητα του να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του κατά τρόπο έντιμο, ορθό και εξυπηρετούντα το δημόσιο συμφέρον, το οποίον το αξίωμα προορίζεται να εξυπηρετεί.»

Αν αναζητούσαν θα εύρισκαν χιλιάδες με πρώτο τον ΠτΔ και άλλους ανώτερους λειτουργούς που πολλάκις αναφέρθηκαν στην εντιμότητα του κ. Οδυσσέα Μιχαηλίδη και στην ορθή εκτέλεση των καθηκόντων του και μάλιστα τόνιζαν ότι αναβάθμισε την ελεγκτική υπηρεσία εξυπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον.

Φυσικά παραμέρισαν και την γνώμη και την εκτίμηση της τεράστιας πλειονότητας του λαού, υποβιβάζοντας την σε επιδιωκόμενη δημοφιλία, την οποία εγώ παρομοιάζω με τη δημοφιλία ενός λαϊκού τραγουδιστή, όπως του Καζαντζίδη.

‘Ετσι αποφάσισαν, ότι την αντικειμενική αυτήν άποψη ως προς την ακαταλληλότητα του Γ.Ε. μπορούσε να την εκφράσει και να την κρίνει μόνο το ίδιο το δικαστικό συμβούλιο, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Ρίκου Ερωτοκρίτου.

Μα στην περίπτωση του Ερωτοκρίτου υπήρχαν τα ποινικά αδικήματα, που έδειχναν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι ο υπό κρίσιν αξιωματούχος ήταν ακατάλληλος να ασκεί τα καθήκοντά του. Και δεν υπήρχε ούτε ένας τρίτος αντικειμενικά, ή ακόμα και υποκειμενικά κρίνων, που να υποστήριζε το αντίθετο.

Φυσικά αυτή την αντικειμενική άποψή τους την υποστήριξαν με μερικές σελίδες νομικών επιχειρημάτων, με πολλές αναφορές σε παρόμοια περίπτωση του Γιβραλτάρ, που δεν είχε φυσικά καμιά σχέση με την καθολική αποδοχή και αναγνώριση της καταλληλόλητας του Οδυσσέα Μιχαηλίδη από ανώτερους αξιωματούχους, έγκριτους νομικούς και εκατοντάδες χιλιάδες του λαού, που αγωνιά για την καταπολέμηση της διαφοράς και που θεωρεί το Γ.Ε. τον καταλληλότερο για την καταπολέμηση της με την άσκηση των καθηκόντων του.

• Τελειώνοντας καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι οι δικαστές θα μπορούσαν, αντίθετα με τη δική μου άποψη, να καταλογίσουν στον Γ.Ε. ανάρμοστη συμπεριφορά, αλλά είναι υπερβολικό  και λανθασμένο το συμπέρασμά τους, ότι ο Γ.Ε. ήταν ανίκανος να εκτελεί τα καθήκοντά του εξαιτίας της ανάρμοστης συμπεριφοράς, που οι ίδιοι έκριναν και για τούτο αποφάσισαν την  παύση του.

Αυτό το μέρος της απόφασης είναι κατά τη γνώμη μου λογικά και νομικά λανθασμένο, απαράδεκτο, ανάρμοστο ατόπημα και ασύμμετρο. Πολλοί διερωτώνται αν δεν υπάρχει σκοπιμότητα πίσω από την απαράδεκτη απόφαση.

Με κάθε σεβασμό προς το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο θεωρώ, ότι η απόφαση αυτή αποτελεί για πλήγμα τη δικαστική εξουσία και για την απονομή δικαιοσύνης στην Κύπρο.

Η απόφαση μου θύμισε την ιστορία κάποιου σκοπευτή, που έδειχνε πάντα ότι η βολή του εύρισκε το κέντρο του κυκλικού στόχου. Όταν τον ρώτησαν πως τα κατάφερνε, δήλωσε ότι απλώς έριχνε πρώτα τη βολή και μετά ζωγράφιζε τον κύκλο. Χρειαζόταν μόνο ένα διαβήτη και όχι 209 σελίδες. Και το σύστημά του ήταν ανίκητο.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Τα παραμύθια των “χαμένων ευκαιριών”: Στόχος όλων των «δελεαστικών» προτάσεων και βασικός σκοπός της Τουρκίας είναι η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας