H διαιρεμένη -λόγω της τουρκικής κατοχής- Κύπρος και τα βιώματα των πολύπαθων κατοίκων της: Στη Μεγαλόνησο χύνονται δάκρυα, δεν πέφτουν, όμως, σφαίρες…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μεγάλο στοίχημα ο ψηφιακός μετασχηματισμός είπε ο Νίκος Χριστοδουλίδης: Η Κύπρος «περιφερειακός κόμβος τεχνολογίας και καινοτομίας»

Τη δημιουργία Εθνικής Στρατηγικής για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ενέκρινε το Υπουργικό συμβούλιο της Κύπρου: Συντονιστής ο επίτροπος του Πολίτη

Συνεχής η ροή στην Κύπρο από Λίβανο υπηκόων ξένων χωρών: Δύο πτήσεις με Αυστραλούς την Τετάρτη στη Λάρνακα

«Η Κύπρος είναι παραλία, ήλιος, αλλά και μια παγωμένη σύγκρουση: ελληνικός Νότος, τουρκικός Βορράς, ανοιχτές πληγές. Και τώρα υπάρχουν και Ισραηλινοί και Λιβανέζοι που διαφεύγουν από τις βόμβες στη Μέση Ανατολή. Καλώς ήρθατε σε ένα νησί εγκλωβισμένο ανάμεσα σε πολέμους».

‘Ετσι ξεκινά το εκτενές ρεπορτάζ του Raphael Geiger, στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung για την Κύπρο του σήμερα. Αναφέρει τα εξής:

Στο επίκεντρο της αφήγησης ο συντάκτης τοποθετεί προσωπικά βιώματα ανθρώπων που ζουν εκεί. Ο Γιάννης Ρούσου είναι οδηγός λεωφορείου και ξεναγός. Ήταν 15 χρονών το 1974 – τώρα είναι 65:

«Σήμερα αυτοαποκαλείται “Mister John” για τους τουρίστες, κάτι που αναγράφεται και στο λεωφορείο του. Προσφέρει ξεναγήσεις μισής ημέρας με θέμα την ιστορία της Κύπρου. (…)

Κάθε μέρα είναι ένα σύντομο ταξίδι στο παρελθόν του. (…) Και ενώ ο Ρούσου ξεναγεί τους τουρίστες στη σύγκρουση που βίωσε ο ίδιος, μία άλλη σύγκρουση στην περιοχή έχει ήδη ξεκινήσει, στην άλλη πλευρά της θάλασσας.

Εκεί, στη Μέση Ανατολή, υπάρχει διάχυτος ο φόβος μπροστά σε μία επόμενη κλιμάκωση. Το Ισραήλ, το Ιράν, η Χεζμπολάχ. Στην Κύπρο ανοίγεις το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου και ακούς αραβικά από έναν λιβανέζικο ραδιοφωνικό σταθμό.

Η Βηρυτός απέχει μόλις 200 χιλιόμετρα και το Τελ Αβίβ λίγο περισσότερο. Μόλις 45 λεπτά με το αεροπλάνο».

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης στην Αμμόχωστο εμφανίζεται ο “Mister Ahmet”, «ένας συνταξιούχος καθηγητής αγγλικών με βρετανική προφορά και καπέλο του μπέιζμπολ».

O κύριος Αχμέτ αυτοπροσδιορίζεται ως «ο καλύτερος εχθρός του “Mister John”». Όπως επισημαίνει ο ρεπόρτερ της SZ:

«Δεν γνωρίζονταν τότε, ο “Mister Ahmet” και ο “Mister John”, ωστόσο και οι δύο μεγάλωσαν εδώ. Ο Γιάννης Ρούσου απομακρύνεται περπατώντας από τους τουρίστες, αφήνει την ξενάγηση στα χέρια του καλύτερου εχθρού του, σαν να μην θέλει να την ακούσει ο ίδιος για ακόμα μία φορά. (…)

Συνηθίσατε τη διαιρεμένη πατρίδα; Όχι, ποτέ, αποκρίνεται ο Αχμέτ. Βάζει τα κλάματα και απομακρύνεται από τους τουρίστες, ζητώντας συγγνώμη. Ντρέπεται.

Κάθε μέρα παίζει τον ρόλο του ξεναγού, προσπαθεί με χιούμορ να πολεμήσει τη θλίψη. Και μετά αυτή η ερώτηση: Το συνηθίσατε; “Όχι”, λέει, “δεν το συνηθίζεις ποτέ αυτό”».

ΠΗΓΗ: Süddeutsche Zeitung, Raphael Geiger – There is no shooting here, only crying – Cyprus is beach, sun, but also a frozen conflict, Greek south, Turkish north, open wounds. And now Israelis and Lebanese are coming, fleeing the bombs in the Middle East. Welcome to an island embedded in wars

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η άλωση της κατεχόμενης Κύπρου, με κύματα εποίκων, από την κατοχική Τουρκία: Ακούμε διαμαρτυρίες και από Τουρκοκύπριους, αλλά αποφασίζει ο τουρκικός Αττίλας