Με εθνοσοσιαλιστική συνταγή η επέλαση των ακροδεξιών: Η στρατηγική Λεπέν και Τράμπ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Φονικός ο τυφώνας Χελίν, σάρωσε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ: Τουλάχιστον 44 νεκροί και τεράστιες ζημιές από το πέρασμα του, ευτυχώς εξασθένησε πλέον σε τροπική καταιγίδα
Ο Νετανιάχου κάτι υπονοεί για τον Νασράλα: Είναι νεκρός ο ηγέτης της Χεζμπολάχ; “Ένας εχθρός παρομοίαζε το Ισραήλ με «ιστό αράχνης», έστειλε “μήνυμα” ο Ισραηλινός ηγέτης
Της ΜΑΡΙΑΣ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Η δυναμική εισβολή των ακροδεξιών δημαγωγών στη διεθνή πολιτική σκηνή είναι σε σημαντικό βαθμό προϊόν της ικανότητάς τους να ερεθίζουν τις ξενοφοβικές ανησυχίες μερίδας των πολιτών, με αφορμή την αύξηση των προσφυγικών ροών και των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Ωστόσο η μεγάλη απήχηση της Μαρίν Λεπέν, του Ντόναλντ Τραμπ και του AfD βασίζεται επίσης και σε μια παλιά οικονομική πρόταση, μια «συνταγή» που δοκιμάστηκε με επιτυχία στη δεκαετία του 1930 από τον Αδόλφο Χίτλερ: την ταύτιση της κοινωνικής πολιτικής και της πρόνοιας προς τους ασθενέστερους με την εθνική οικονομία. Κοινώς οι σημερινοί ακροδεξιοί λαϊκιστές χρησιμοποιούν -αλά καρτ φυσικά-, όπως και οι εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ τα εργαλεία της παραδοσιακής σοσιαλιστικής οικονομικής πολιτικής, για να κερδίσουν με το μέρος τους εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που νιώθει ότι έχει αποκλειστεί, ότι έχει θιγεί από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να χειροτερεύει.
Ο κίνδυνος είναι σαφής, καθώς η προστασία που υπόσχονται στους οικονομικά ασθενέστερους δεν είναι παρά ο «Δούρειος Iππος» για να διεισδύσουν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, που θα σπεύσει πρόθυμα να τους ψηφίσει, προσβλέποντας σε βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και παραβλέποντας τα υπόλοιπα εξ όσων πρεσβεύουν οι ακροδεξιοί δημαγωγοί.
Η Μαρίν Λεπέν εγκατέλειψε τις νεοφιλελεύθερες θέσεις του πατέρα της και υιοθέτησε πλήρως τις προτάσεις του αντιπροέδρου της, Φλοριάν Φιλιπό, ο οποίος θεωρείται ο πρωτεργάτης της ανανεωμένης οικονομικής θεωρίας των λαϊκιστών -των Populonomics όπως αποκαλούνται-, που απορρίπτει την «υπερβολικά φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση» και θέλει να αποκαταστήσει την «οικονομική εθνική κυριαρχία» της Γαλλίας. Το αποτέλεσμα ήταν μια «λάιτ» εκδοχή του παλαιού Εθνικού Μετώπου, που πλέον μπορεί να διεκδικεί με αξιώσεις μία θέση ακόμη και στον δεύτερο γύρο των επόμενων προεδρικών εκλογών στη Γαλλία.
«Αμερικανοποίηση»
Το ίδιο κάνει και ο Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, όταν μιλάει στους ψηφοφόρους του για «αμερικανοποίηση» της οικονομίας, που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια πρόταση για κλείσιμο της οικονομίας προς το εξωτερικό. Ανάλογες είναι πλέον οι προτάσεις και του γερμανικού AfD, που είχε ξεκινήσει ως ένα κίνημα με νεοφιλελεύθερες οικονομικές θέσεις. Η πιο «σοσιαλιστική» προσέγγιση και η απόρριψη της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας «πουλάει» περισσότερο. Οι λαϊκιστές κάνουν επιλεκτική χρήση της σοσιαλιστικής οικονομικής θεωρίας, όπως για παράδειγμα αγνοούν παντελώς το κομμάτι της διεθνούς αλληλεγγύης, το οποίο έλεγε ότι ένα τμήμα του κόσμου δεν μπορεί να ζει εις βάρος άλλων ανθρώπων.
Ο Ολλανδός Γκερτ Βίλντερς συνοψίζει ίσως πιο εύγλωττα από όλους τη θεωρία των ακροδεξιών λαϊκιστών, λέγοντας ότι δεν μπορεί το κράτος να επιτρέπει να διαφεύγουν δισεκατομμύρια από τη χώρα του ως βοήθεια προς τις ασθενέστερες ή αναπτυσσόμενες χώρες. Αντιθέτως, υποστηρίζει ο Βίλντερς, τα χρήματα αυτά μπορούν να ανακουφίσουν τους ντόπιους που ζουν στο όριο της φτώχειας. Αυτά ακούγονται πολύ ευχάριστα από τους ψηφοφόρους, που φέρνουν το κόμμα του Βίλντερς πρώτο στις δημοσκοπήσεις και ξεχνούν ότι ταυτόχρονα κηρύσσει τη μισαλλοδοξία, τον φανατισμό και την αποδόμηση όλων των κοινωνικών ελευθεριών που έχει κατακτήσει η ολλανδική κοινωνία τις προηγούμενες δεκαετίες.
Οι ακροδεξιοί δημαγωγοί εκμεταλλεύτηκαν το κενό που δημιουργήθηκε όταν η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία επέλεξε τον «τρίτο δρόμο» τη δεκαετία του 1990, κάνοντας πλέον λόγο για ευέλικτες αγορές και απελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου.
Η οικονομική κρίση του 2008, που δεν έχει τελειώσει ακόμη, ανέτρεψε τα δεδομένα και ελαχιστοποίησε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους ισχυρούς που διαχειρίζονται την οικονομία. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία και σε συνδυασμό με τις ένοπλες συρράξεις που γεννούν προσφυγικές ροές ξεπήδησαν τα κινήματα διαμαρτυρίας, που προσλαμβάνουν σταθερά επικίνδυνα ακροδεξιά χαρακτηριστικά.
WWW.ETHNOS.GR