ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Πώς γίνεται μια κοινωνία που υποβαθμίζει τις γυναίκες σε σημείο κακοποίησης να χρησιμοποιεί ένα γυναικείο όνομα για κάτι μείζον; Μόνο αν πρόκειται για πολεμική επιχείρηση.
Η φράση «η Αϊσέ να πάει διακοπές» που σηματοδότησε την έναρξη της παράνομης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 έχει μείνει στην ιστορία. Είναι εξάλλου κάτι για το οποίο οι Τούρκοι αισθάνονται υπερήφανοι -για την φράση και την εισβολή, όχι φυσικά για τη θέση των γυναικών στην κοινωνία τους.
Ιδιαιτέρως υπερήφανη και ενθουσιασμένη δηλώνει η πραγματική Αϊσέ που έδωσε το όνομά της στο μακελειό. Η κόρη του τότε υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Τουράν Γκιουνές, Αϊσέ Γκιουνές Αγιάτα.
Σήμερα ακαδημαϊκός, η Αϊσέ Γκιουνές δεν τιμάει την μόρφωσή της, αλλά επιδεικνύει τα εθνικιστικά της χαρακτηριστικά. Είναι γνωστό ότι ρόλο στη δημόσια σφαίρα στην Τουρκία δεν έχουν όλες οι γυναίκες.
Έτσι σταδιοδρόμησε η Τανσού Τσιλέρ και η Μεράλ Ακσενέρ. Στην αντίπερα όχθη (αυτήν της ειρήνης και του διαλόγου), η Κούρδισσα Φιγκέν Γιουκσεντάν, συμπρόεδρος του HDP βρέθηκε διωκόμενη και καταδικασμένη για κατηγορίες που αμφισβητούνται βάσιμα από Τούρκους νομικούς. Πριν δυο μήνες της επιβλήθηκε ποινή 30 ετών και τριών μηνών στη φυλακή.
Σε όσους ασχολούνται στοιχειωδώς με τη διεθνή πολιτική, ουδεμία απορία προκαλεί η αμετανόητη τοποθέτηση της κόρης του υπουργού εξωτερικών του εισβολέα. Στην Τουρκία, όπως απέδειξε και το πρόσφατο επεισόδιο με την Δέσποινα Βανδή στη Σμύρνη, εορτάζουν με κάθε επισημότητα τους πολέμους που έχουν προκαλέσει.
Ταυτόχρονα δεν αισθάνονται καμία θλίψη για τους αμάχους στην Κύπρο που κακοποιήθηκαν, τραυματίστηκαν και δολοφονήθηκαν εν μέση οδώ από τον τουρκικό στρατό. Πώς να ταυτιστεί η πρωτώνυμη Αϊσέ με τις χιλιάδες βιασμένες Κύπριες; Πού να βρει ψυχικό σημείο επαφής με τις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε άμβλωση ή αναγκάστηκαν να γεννήσουν τους καρπούς των βιασμών τους;
Η Αϊσέ, όπως και κάθε Αϊσέ στην Τουρκία -παιδί μεγαλοσχήμονα παράγοντα της καθεστηκυίας τάξης- γνωρίζει και αναγνωρίζει την ισχύ. Η μεγαλομανία, άλλωστε, είναι ένα από τα στοιχεία της σύγχρονης Τουρκίας. Δεν είναι ασφαλώς τυχαίες οι ονομασίες των πλοίων της γραμμής ακόμη και στη θάλασσα του Μαρμαρά: «Σουλτάνος», «Κατακτητής», «Ηγέτης», «Δυνατός», κ.λπ.
Γι’ αυτούς τους πολύ σημαντικούς λόγους η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει μέτρα για την αποτροπή της περαιτέρω εθνικιστικής αφύπνισης της τουρκικής νεολαίας. Αυτή καλλιεργείται συστηματικά με την εισαγωγή στην τουρκική εκπαίδευση των πολεμικών δογμάτων της «γαλάζιας πατρίδας» και της «πατρίδας των αιθέρων».
Τα περισσότερα κράτη, ώριμα από καιρό για την πολιτισμένη επίλυση των διαφορών τους, ευνοούν και αποδέχονται τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου.
Η άρνηση συμμόρφωσης με τους γραπτούς κανόνες του δικαίου αφήνει την πόρτα ανοιχτή μόνο στο άγραφο δίκαιο του πολέμου. Και σε αυτό το νοσηρό περιβάλλον υπάρχει θέση για την Αϊσέ και όχι για την Ειρήνη. Οι πράξεις της Ελλάδας θα δείξουν τι επιλέγει.
* Παναγιώτης Στ. Μπαλακτάρης
Δικηγόρος
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE