Η αντιπαροχή στην Κυπριακή Δημοκρατία για τη (δήθεν) λύση της Διζωνικής: Η Τουρκία έχει πολιτική δυσκολία να επιτεθεί ΤΩΡΑ κατά της Κύπρου, πρόκειται για ευρωπαϊκό έδαφος

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης τέλεσε τα εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας και Πολυμέσων του δημοσιογράφου Σωτήρη Δανέζη για την Αμμόχωστο. Φωτογραφία ΓΤΠ, Σταύρος Ιωαννίδης, PIO




Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ – Λευκωσία

Η Κυπριακή Δημοκρατία (Κ.Δ.) είναι χώρα κυρίαρχη. ‘Εχει την κυριαρχία της Κύπρου, είναι πλήρες μέλος του Οραγνισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.).

Η διεθνώς αναγνωρισμένη κυριαρχία της Κ.Δ. και η ιδιότητα του μέλους της Ε.Ε. είναι τα δυο ισχυρά και ακαταμάχητα όπλα στον αγώνα για βιώσιμη και ειρηνική λύση του Κυπριακού.

Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ προνοούν «λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο), με πολιτική ισότητα». Η Κ.Δ. αποδέχεται αυτό το πλαίσιο λύσης και είναι πρόθυμη να πάρει μέρος σε συνομιλίες για λύση του Κυπριακού.

Η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν αποδέχεται το πλαίσιο λύσης του ΟΗΕ, ούτε τη Δ.Δ.Ο. που ήταν δική της απαίτηση και βρετανικής προέλευσης. Απαιτεί λύση δυο κρατών με ισότιμη κυριαρχία και διεθνή υπόσταση ως προϋπόθεση των συνομιλιών, που θα έχουν στόχο την συνεργασία των δυο κρατών.

Τα Ηνωμένα Έθνη «κάνουν την πάπια» και δεν δηλώνουν, ότι οι θέσεις και οι προτάσεις της Τουρκίας είναι αντίθετες με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και βρίσκονται έξω από το πλαίσιο που έχει καθοριστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.). ΄Ολοι ζητούν από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΠτΔ) να κάνει παραχωρήσεις και να δώσει κίνητρα στην Τουρκία για να αποδεχτεί έναρξη των συνομιλιών.

  • Η διαδικασία και η αδράνεια του ΟΗΕ, του Γενικού Γραμματέα (Γ.Γ.) και της απεσταλμένης του περιέχουν το πνεύμα του παραλόγου. Και η δική μας πλευρά δέχεται τις παράλογες πιέσεις για να κάμει κι άλλες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις.
  • Το διεθνές δίκαιο και οι αποφάσεις του ΟΗΕ έχουν καταντήσει μια σκέτη κοροϊδία. Και η Τουρκία βρίσκεται στο απυρόβλητο για τους γνωστούς λόγους.

Κανονικά η Κ.Δ. αποδεχόμενη τη λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, έπρεπε αυτή να έχει απαιτήσεις και να ζητά αντιπαροχή. Γιατί έχει την κυριαρχία και τη διεθνή αναγνώριση της διεθνούς της υπόστασης. Και είναι φανερό, ότι με τη λύση ΔΔΟ, είτε με παρθενογένεση, είτε με μετεξέλιξη της Κ.Δ., η Κ.Δ. θα υποβιβαστεί και θα καταστεί συνιστώσα πολιτεία της ΔΔΟ.

Θα χάσει την διεθνή της αναγνώριση και την διεθνώς αναγνωρισμένη κυριαρχία της. Είναι το ίδιο όπως ένας ιδιοκτήτης ακίνητης ιδιοκτησίας παραχωρεί τον τίτλο της ιδιοκτησίας της περιουσίας του, για να ανεγερθεί ένα νέο κτίριο. Είναι φυσικό ο ιδιοκτήτης να απαιτεί αντιπαροχή, που να αναπληρώνει την ιδιοκτησία που παραχωρεί.

Κατ΄ αναλογίαν, όταν η Κ.Δ. παραχωρήσει την ιδιοκτησία και την κυριαρχία του κράτους στην ΔΔΟ κανονικά πρέπει να απαιτεί μεγάλη αντιπαροχή. Και η αντιπαροχή αυτή θα πρέπει να αναπληρώνει και τον υποβιβασμό της από κράτος με διεθνή αναγνώριση σε συνιστώσα πολιτεία μιας ομοσπονδίας. Και ακόμα πρέπει να απαιτεί αντιπαροχή, γιατί θα προσφέρει αναγνώριση και θα αναβαθμίσει ένα ανύπαρκτο κατοχικό μόρφωμα σε ισότιμη πολιτεία της ΔΔΟ.

Αντί αυτής της λογικής αντιπαροχής έχουμε το παράλογο αίτημα της Τουρκίας να προσφέρει η Κ.Δ. αντιπαροχή στον παράνομο κατακτητή και να αναγνωρίσει την κατοχή και τη διχοτόμηση. Και μάλιστα πρέπει πριν την αντιπαροχή να δώσει και ως προκαταβολή, κίνητρα στον κατακτητή για να δεήσει να παρακαθίσει σε συνομιλίες για κατοχύρωση  των αντιπαροχών που με παραλογισμό απαιτεί.

Αυτή είναι η παραφροσύνη του εισβολέα και κατακτητή εδάφους της Κ.Δ. και της Ε.Ε. Και ακόμα μεγαλύτερος παραλογισμός είναι η συμπεριφορά του ΟΗΕ και του διεθνούς παράγοντα.

  • Αντί να βάλουν στη θέση του τον παραβάτη του διεθνούς δικαίου και τον αρνητή των αποφάσεων του Σ.Α., κάνουν τον αντίθετο. Καλούν τον ΠτΔ της Κ.Δ. να δώσει κίνητρα στον κατακτητή για να ξεκλειδώσει το αδιέξοδο. Και μεις παρακολουθούμε ενεοί.

Κανονικά πρέπει η Η.Δ. να απαιτεί αντιπαροχές για να αποδεκτή τον υποβιβασμό της σε συνιστώσα πολιτεία. Οι αντιπαροχές αυτές πρέπει να είναι η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, η κατάργηση των εγγυήσεων Βρετανίας Ελλάδας και Τουρκίας, η κατάργηση των επεμβατικών δικαιωμάτων,

Και το Σ.Α. πρέπει ως αντιπαροχή να αναλάβει την εγγύηση της εφαρμογής της λύσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη την Κύπρου. Και η Ε.Ε. πρέπει να τονίσει ότι η λύση πρέπει να είναι σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Και κάτι τελευταίο: Τώρα για την Τουρκία υπάρχει πολιτική δυσκολία να επιτεθεί και να κατακτήσει την Κ.Δ., επειδή η επίθεση θα γίνει εναντίον ευρωπαϊκού εδάφους. Μετά τη λύση δεν θα υπάρχει αυτή η δυσκολία. Η επίθεση θα είναι μια αντιπαράθεση των δυο ισοτίμων κρατών της ΔΔΟ. Ο ΟΗΕ και η ΕΕ θα νίπτουν τα χείρας των μακρόθεν και βολικά.

Ας τα σκεφτούν αυτά οι θιασώτες της όποιας λύσης για δήθεν ειρήνη και επανένωση.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Μπορεί ο ΟΗΕ να ακυρώνει συμφωνίες, που αντίκεινται στο Διεθνές Δίκαιο; Οι πρόνοιες του ΔΕΝ επιτρέπεται να καταστρατηγούνται από πειρατικές ενέργειες, χωρίς κόστος…

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: