Γιατί έγραψε την επιστολή η κ. Όλγκιν; Μήπως για να δημιουργήσει πλαίσιο αξιοπιστίας γύρω από το πρόσωπο της, καθώς και να προκαλέσει αισθήματα συμπάθειας;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιατί ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης επέλεξε να μιλήσει για τις “δύσκολες στιγμές” των σχέσεων της Αθήνας και της Λευκωσίας; Ηγεσία, προσωπική ατζέντα ή κάτι άλλο;

Μαστίγιο για την κατοχή και καρότο για τους Τουρκοκύπριους: Η λογική των οπαδών της όποιας λύσης και τα δώρα που ζητούν να δοθούν στον τουρκικό Αττίλα…

Μπράβο, εξαιρετική δουλειά: Οι Κύπριοι Οικολόγοι αποκαλύπτουν τους σφετεριστές των ελληνικών περιουσιών στην κατεχόμενη Κύπρο: Ονάματα και διευθύνσεις…

Του Δρ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΕΒΕΖΟΥ

Πρωτότυπη και έξω από τα τετριμμένα η ενέργεια της κυρίας Όλγκιν και αναφέρομαι ασφαλώς στην ανοικτή επιστολή προς τις κοινωνίες και τους πολίτες, σε συνέχεια και ως αποτέλεσμα της 6μηνης αποστολής της.

Έξυπνη και πρωτοφανής ενέργεια, αφού διακρίνεται από το στοιχείο της αμεσότητας γεγονός και χαρακτηριστικό καθόλου σύνηθες στο πλαίσιο τέτοιων διαδικασιών και αποστολών. Με στοιχεία και αναφορές αρκούντως λεπτές που παραπέμπουν σε άτομο με αναπτυγμένα στοιχεία ενσυναίσθησης και ευαισθησιών και θέτουν σε μια νέα και διαφορετική βάση την παρουσία μιας/ενός απεσταλμένου/ης για το Κυπριακό.

Είτε η κίνηση της εμπεριέχει το στοιχείο της στρατηγικής ενέργειας, είτε είναι προϊόν πρωτογενούς και θεμελιακής εξωτερίκευσης συναισθημάτων και διαπιστώσεων που εξήγαγε κατά την 6μηνη αποστολής της, η ουσία είναι το αποτέλεσμα, καθώς και το περιεχόμενο της επιστολής-δήλωσης της. Και αυτό είναι που καταγράφεται και αυτό είναι το οποίο κρίνεται και καλούμαστε να εξετάσουμε.

• Σε κάθε περίπτωση, τα κρίσιμα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι τα εξής: ποιος είναι ο στόχος της επιστολής της κυρίας Όλγκιν και ποια θα πρέπει να είναι, ή να ήταν, η αντίδραση της Ελληνοκυπριακής πλευράς.

Επειδή, με εξαίρεση τα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, τα πάντα είναι υποκειμενικά θα μου επιτρέψετε να εικάσω ότι ο στόχος της κας Όλγκιν ήταν να δημιουργήσει πλαίσιο αξιοπιστίας γύρω από το πρόσωπο της, καθώς και να προκαλέσει αισθήματα συμπάθειας προς το άτομό της, έτσι ώστε όταν – και αν κληθεί- σε επόμενο στάδιο να πείσει, ή να διαδραματίσει ρόλο σε επίπεδο κοινωνίας να έχει ήδη διανύσει μια θετική απόσταση.

Παράλληλα και πρόσθετα ο στόχος φαίνεται να ήταν να θέσει επί του πεδίου τον τρόπο που η ίδια εκλαμβάνει τα δεδομένα στο νησί μετά από την εξάμηνη εμπειρία της καθώς και τις επαφές της.

Και ως εξάγεται από το περιεχόμενο της επιστολής της δεν προκύπτει καμία διαφορά ή διαφοροποίηση στα συμπεράσματά της σε σχέση με τις ευθύνες ή τα δεδομένα για την υφιστάμενη κατάσταση και δη για την αδυναμία ξεμπλοκαρίσματος της διαδικασίας και επανέναρξης των συνομιλιών.

Ίσα βάρκα ίσα πανιά για την κα Όλγκιν….

Δεν θα μιλήσω για ίσες αποστάσεις ως είθισται να λέγεται, γιατί δεν θεωρώ ότι τις τήρησε, και απορώ γιατί και πως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε άμεσο χρόνο με ανακοίνωση, του κατ’ ουσίαν χαιρέτησε και μάλλον υιοθέτησε το περιεχόμενο της επιστολής, ως αισιόδοξη βάση για την επόμενη μέρα.

• Δεν ξέρω γιατί προέκυψε αυτό, με μόνη από μέρους μου ερμηνεία ότι είναι η συνέχεια των δηλώσεων ικανοποίησης για το περιεχόμενο των συναντήσεων τους, κάθε φορά που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρισκόταν με την κα Όλγκιν.

Φαίνεται κάτι σαν «εγκλωβιστική αβρότητα», όπου η προσπάθεια να διατηρηθούν «καλές» σχέσεις οδηγεί σε επιφανειακές δηλώσεις υποστήριξης.

Ίσες αποστάσεις σημαίνει να βρίσκεσαι σε απόσταση τόση, όση αρμόζει από την κάθε πλευρά ανάλογα με την συμπεριφορά της.

Στη προκειμένη λοιπόν περίπτωση δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Τέσσερις αναφορές από την επιστολή θα επιστρατεύσω και με απλά σχόλια θα εξηγήσω γιατί διατηρώ αυτήν την θέση:

1). Οι ελιές όντως αφθονούν στην γλυκιά πικρή μας πατρίδα, με μόνη διαφορά ότι οι ελιές στον νότο είναι ελεύθερες, ενώ αυτές στον βορρά αν και πιο αδρές.. -όπως λέει και ο γέρος μου για τις ελιές του-…είναι σκλαβωμένες. Όσο για μένα, όπως και για πολλούς συμπατριώτες μου, δεν είχα ποτέ την μοναδική και αυτονόητη δυνατότητα να αγγίξω και να δω τις ελιές μας στον κατεχόμενο βορρά μέχρι σήμερα.

2). Οι διαφορές στο νησί δεν ξεκίνησαν 60 χρόνια πριν, αλλά κι αν ξεκίνησαν δεν ξεκίνησαν εξ υπαιτιότητας των Ελλήνων της Κύπρου, αλλά ως στρατηγική επιλογή της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων να παίξουν τον ρόλο που η Μεγάλη Βρετανία τους προσέφερε και στην πορεία να φαλκιδέψουν την Κυπριακή Δημοκρατία, και ως εκ τούτου την ομαλότητα.

Η κα Όλγκιν ως απεσταλμένη, ακόμη και αν είχε την θέση ότι οι διαφορές ξεκίνησαν 60 χρόνια πριν, όφειλε ως θέση αρχής και για λόγους θεσμικούς να παραμείνει προσηλωμένη στο 1974 και την εισβολή. Η ανατροπή των Ιστορικών Πραγματικοτήτων θέτει νέες βάσεις δεδομένων και το ξέρουν όλοι πολύ καλά αυτό.

3). Αρπάζοντας τη σκυτάλη της ενσυναίσθησης αλλά και της συναισθηματικής πρόταξης της κας Όλγκιν, θα ήθελα να επισημάνω ότι η παράλειψη αναφοράς της, στην βαθύτερη αιτία ύπαρξης των μνημείων και των μνημόσυνων είναι αξιοσημείωτη. Αυτά υπάρχουν και τιμώνται ως αποτέλεσμα του πολέμου, της εισβολής, του πόνου, της απώλειας, της βίας και του θανάτου.

Δεν τα δημιουργήσαμε από χούι ή συνήθεια, αλλά από αίσθημα ευθύνης απέναντι στους νεκρούς μας. Και ο υπαίτιος έχει όνομα: Τουρκία. Η μνήμη των πεσόντων και ο σεβασμός προς τα θύματα των συγκρούσεων αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της κοινωνικής μας συνείδησης και της ιστορικής μας ταυτότητας.

4). Δεν υποτιμώ καθόλου τον τομέα της νευροεπιστήμης, ούτε και την επιλογή της κας Όλγκιν να επιστρατεύσει τις γνώσεις της επί αυτού. Με κάθε, όμως σεβασμό θα της επισημάνω ότι οι τομείς της νομικής επιστήμης, της φιλοσοφίας και του διεθνούς δικαίου με τους οποίους ασχολούμαι, είναι πιο άμεσα συνδεδεμένοι με το Κυπριακό Ζήτημα.

Δεν έχουμε φόβο να διάβουμε τον Ρουβικώνα, και αν αυτή είναι η εντύπωση που αποκόμισε, τότε προφανώς και δεν είχε τους κατάλληλους συνομιλητές. Και ασφαλώς φέρουν σοβαρή ευθύνη για την αδυναμία να την πείσουν.

• Το Κυπριακό δεν αποτελεί ψυχολογικό πρόβλημα και δεν μπορεί να αναχθεί σε μία αναγωγιστική νευροεπιστημονική προσέγγιση, η οποία μας υποτιμά ακραία. Λυπάμαι βαθιά που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν αντιλήφθηκε αυτά τα σημεία στην επιστολή σας. Ευφυέστατη η κίνηση της κας Όλγκιν και όφειλε η πλευρά μας να μελετήσει πολύ πριν αντιδράσει.

Δεν είναι ώρα για επικοινωνιακές κινήσεις που στέλνουν το μήνυμα ότι όλα είναι καλά και ότι δεν μας επηρεάζουν τυχόν υπονοούμενα. Η κα Όλγκιν δεν έφθασε στην Κύπρο, όπως είχα γράψει και προ τριμήνου, για να «κάψει» το διπλωματικό της κεφάλαιο.

Κάθε της κίνηση έχει σκοπιμότητα και προέκταση. Και έτσι πρέπει, αφού αυτή είναι η δουλειά της, κάτι που είναι αναμενόμενο και θεμιτό, καθώς αυτό αποτελεί μέρος των καθηκόντων της.

Το πραγματικό ερώτημα είναι άλλο: Ποια είναι η δικιά μας δουλειά και αν την επιτελούμε ως θα έπρεπε.

* Δρ Κυριάκος Α. Κενεβέζος
πρώην Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, τέως Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Είναι πολύ λυπηρό: Η εισβολή και η κατοχή της Κύπρου δεν ήταν καν σημείο αναφοράς στις πρόσφατες Ευρωεκλογές… “Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε”!