National Rally leader Jordan Bardella delivers a speech at the electoral party of the French right-wing party National Rally (Rassemblement National or RN) in Paris, France. EPA, ANDRE PAIN
Οι Γάλλοι θα ήθελαν πολύ να μάθουν ποιος είναι ο πραγματικόςΖορντάν Μπαρντελά.
Το ερώτημα για το ποιος είναι ο Μπαρντελά είχε ιδιαίτερο ενδιαφε΄ρον όταν έγινε απλώς πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας, του ακροδεξιού National Rally (RN).
Τώρα που όλοι μιλούν ανοιχτά για τον Μπαρντελά ως τον πιθανότερο επόμενο πρωθυπουργό της Γαλλίας, το ερώτημα αποκτά τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος.
Σε δύο εβδομάδες η χώρα πηγαίνει στις κάλπες σε πρόωρες εκλογές που προκήρυξε ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν μετά τον εκλογικό εξευτελισμό του από το RN στις ευρωεκλογές την περασμένη Κυριακή.
Εάν το RN σημειώσει άλλη μια μεγάλη νίκη μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών στις 7 Ιουλίου, τότε ο Μακρόν δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να του προσφέρει την ευκαιρία να κυβερνήσει. Και αν συμβεί αυτό, ο Μπαρντελά –ο οποίος μοιράζεται την ηγεσία του κόμματος με τη Μαρίν Λεπέν– αναμένεται να οριστεί πρωθυπουργός.
Οι Γάλλοι γνωρίζουν όλοι τα βασικά για τον Μπαρντελά και την αστραπιαία άνοδο του από άνεργος που άφησε το σχολείο στα βόρεια προάστια του Παρισιού σε προστατευόμενο της Λεπέν και πρόεδρος του κόμματος.
Ξέρουν ότι είναι διαρκώς μετρημένος, ότι μιλάει καλά και είναι εξαιρετικά εμφανίσιμος.
Αλλά τι σκέφτεται, πού βρίσκεται ιδεολογικά, τι είδους άνθρωπος είναι – αυτά είναι άγνωστα. Οι Γάλλοι έχουν την ξεχωριστή αίσθηση ότι ο άνθρωπος που βλέπουν είναι ένα πακέτο….Ωραία τυλιγμένο, αλλά το περιεχόμενο είναι ένα μυστήριο….
Αυτό είναι το «le story-telling», ένας γαλλικός δανεισμός από τον κόσμο του μάρκετινγκ.
Όπως έχει πει και ο ίδιος: «Είμαι στην πολιτική για όλα όσα έζησα εκεί. Για να σταματήσει να γίνεται ο κανόνας για ολόκληρη τη Γαλλία. Γιατί αυτό που συμβαίνει εκεί δεν είναι φυσιολογικό».
Η αλήθεια είναι πιο σύνθετη.
Ο Μπαρντελά μεγάλωσε κι ανατράφηκε πράγματι από την ανύπαντρη μητέρα του, Λουίζ, στο Cité Gabriel-Péri στην πόλη Saint-Denis, επομένως η εμπειρία του είναι αρκετά πραγματική. Και οι δύο γονείς του είναι ιταλικής καταγωγής και ο πατέρας του είχε γιαγιά από την Αλγερία.
Αλλά ο πατέρας του, Ολιβιέ, ο οποίος μετακόμισε όταν ο Ζορντάν ήταν πολύ νέος, διατηρούσε μια επιχείρηση διανομής ποτών και ήταν σχετικά καλά οικονομικά. Έμενε στην πόλη Montmorency. Ο γιός του δεν πήγε στο πλησιέστερο κρατικό σχολείο, αλλά σε ένα ημι-ιδιωτικό καθολικό ίδρυμα δημοφιλές στα μεσαία στρώματα.
Για ένα πρόσφατο προφίλ για λογαριασμό της εφημερίδας Le Monde, δημοσιογράφοι επέστρεψαν στο Saint-Denis για να βρουν φίλους και γνωστούς του νεαρού Μπαρντελά.
Βρήκαν ότι είχε αφήσει ελάχιστα ίχνη. Φίλοι – με μικτό φυλετικό υπόβαθρο – θυμήθηκαν ότι ήταν λάτρης των βιντεοπαιχνιδιών και είχαν δημιουργήσει ένα κανάλι στο YouTube για να συζητήσουν τις τελευταίες κυκλοφορίες. Θυμήθηκαν ότι έδινε μαθήματα αλφαβητισμού σε μετανάστες μετά από ώρες στο λύκειό του όταν ήταν 16 ετών. Αλλά δεν θυμόντουσαν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ακροδεξιά πολιτική.
«Η θεωρία μου είναι ότι κοίταξε τον πολιτικό κόσμο και εντόπισε το μέρος όπου υπήρχε η καλύτερη πιθανότητα να ανέβει τη σκάλα», είπε η Chantal Chatelain, δασκάλα στο λύκειό του, στη Le Monde.
Ο Μπαρντελά μπήκε στο κόμμα στα 17 του και η άνοδός του ήταν αστραπιαία. Συνέβη επειδή έγινε μέλος του κύκλου της κυρίας Λεπέν.
Σε μεγάλο βαθμό η επικεφαλής του RN λειτουργεί βάσει προσωπικών σχέσεων και πίστης στην παράταξη, όπως συνέβαινε όταν ο πατέρας της κυρίας Λεπέν, ο Ζαν Μαρί Λεπέν, ήταν στο τιμόνι του κόμματος που τότε ήταν γνωστό ως Front National (FN). Ο Μπαρντελά έγινε το αγόρι της κόρης ενός παλιού στελέχους του FN, του Φρεντερίκ Σατιγιόν.
Μέσα σε λίγες μέρες από τότε που τον σύστησαν στην Λεπέν το 2017, είχε διοριστεί εκπρόσωπο του κόμματος. Το 2019 του ζήτησε να είναι επικεφαλής της λίστας υποψηφίων του κόμματος στις ευρωεκλογές, τις οποίες κέρδισε το RN. Έγινε ευρωβουλευτής. Στη συνέχεια, το 2022, τον έκανε πρόεδρο του κόμματος.
Αλλά ο Ιμό μάλωσε και χώρισε για οικονομικές διαφωνίες με τον Μπαρντελά, επομένως η μαρτυρία του πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή. Αλλά σήμερα περιγράφει τον ηγέτη του RN ως καθαρό προϊόν “δημοσίων σχέσεων”.
Ο Ιμό είπε ότι εργάστηκε για μήνες για να πείσει τον Μπαρντελά να εγκαταλείψει τη σκληρή του συμπεριφορά και να χαμογελά πιο φυσικά. «Έπρεπε να τον εξανθρωπίσω. Η δουλειά μου ήταν να πείσω τους ανθρώπους που διαφορετικά θα τον μισούσαν να πουν «α! για φασίστας είναι ωραίος!’»
Ο βιογράφος Πιέρ Στεφάν Φορ, είναι ένας άλλος επικριτής του Μπαρντελά που λέει ότι υπάρχει λίγη ουσία πίσω από την προσωπική εικόνα.
Πράγματι, είναι αδύνατη η ταύτιση του Μπαρντελά με οποιονδήποτε από τους διαφορετικούς κύκλους ή πολιτικές φυλές του RN. Σε διάφορες περιόδους ήταν με την «κοινωνική» πτέρυγα, με την εστίασή της στους φτωχούς και την κατασκευή κοινωνικών κατοικιών, και την πτέρυγα «ταυτότητας» με την εστίασή της στη φυλή και τη διατήρηση της γαλλικής κουλτούρας. Αλλά κυρίως πηγαίνει εκεί που πηγαίνει η κυρία Λεπέν.
Όπως αυτή, και το κόμμα στο σύνολό του, έχει μια γενική άποψη που χτίζεται γύρω από μια σκληρή απάντηση στο έγκλημα και τη μετανάστευση, και έχει μιλήσει για τη Γαλλία που «βυθίστηκε από τους μετανάστες». Αλλά σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, οι απαντήσεις παραμένουν σκόπιμα θολές.
Πάντως, δεν υπάρχει αμφιβολία για τη δημοτικότητά του Μπαρνελά. Οι νεαρές γυναίκες πιστεύουν ότι είναι «υπέροχος» και έχει ένα χαμόγελο και μια selfie για όλους. Αλλά κοιτάξτε για λίγο, και θα δείτε τη ρουτίνα του χαμόγελου να έρχεται ξανά και ξανά, μάλλον υπερβολικά αυτόματα.
Και αν ακούσεις προσεκτικά, ακούς τα ίδια τροπάρια και φόρμουλες να ξανά και ξανά.
Σε ένα πρόσφατο τηλεοπτικό ντιμπέιτ με τον πρωθυπουργό Γκαμπριέλ Ατάλ, ο Μπαρντελά κρατήθηκε καλά, αλλά ήταν προφανές ποιος ήταν ο πιο έξυπνος. Ευτυχώς για τον Μπαρντελά, , ο Ατάλ εξανέμισε το πλεονέκτημά του υιοθετώντας ένα συνεχές χαμόγελο – ακριβώς το είδος της συγκατάβασης που τρέφεται από το RN.
Έχει επίσης καλή βαθμολογία μεταξύ των ατόμων με πανεπιστημιακή μόρφωση, των συνταξιούχων και των κατοίκων των πόλεων – τμήματα που έχουν αποδειχθεί ανθεκτικά στο RN στο παρελθόν.
Αλλά το ερώτημα δεν έχει απαντηθεί ακόμα.
Είναι η απήχησή του απλώς το αποτέλεσμα μιας λαμπρής επικοινωνιακής πολιτικής ή είναι ένας άνθρωπος με τα σωστά πράγματα που χρειάζονται τώρα για να διοικήσει τη χώρα;
Είναι 28 ετών, δεν πήγε ποτέ στο πανεπιστήμιο και δεν έχει εμπειρία στην κυβέρνηση.
Δεν έχει κάνει ποτέ καμιά δουλειά εκτός της κομματικής για το RN, εκτός από ένα μήνα ένα καλοκαίρι στην εταιρεία του πατέρα του. Μέχρι πρόσφατα, αυτό θα καθιστούσε αδιανόητο το να αναδειχθεί σε πρωθυπουργού της Γαλλίας.
Αλλά εξακολουθούν να ισχύουν οι παλιοί κανόνες;
Με πληροφορίες από BBC
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE