Το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων στόχευε στη διατήρηση της “λευκής ισχύος” στην Αμερική
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Στίβεν Θράσερ *
Ας το πούμε δυνατά και καθαρά: Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι το κόμμα της λευκής ισχύος. Πώς το ξέρουμε;
Μα ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Στιβ Κινγκ το είπε καθαρά: Οι λευκοί είναι ανώτεροι από τις άλλες «υπο-ομάδες». Αν συνδυάσουμε αυτή τη δήλωση με την επιθυμία του Ντόναλντ Τραμπ να κάνει την Αμερική «και πάλι μεγάλη», συνάγουμε ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σκοπεύει να απαλλάξει την Αμερική από τους μη λευκούς. Ή, σε κάθε περίπτωση, να τους καθυποτάξει.
Το είπε και ο Ρούντι Τζουλιάνι: «Ό,τι έκανα για τη Νέα Υόρκη, θα το κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ για την Αμερική!» (Δηλαδή, θα περιορίσει τις ελευθερίες των μαύρων καλλιτεχνών και θα αστυνομεύει ασφυκτικά, βίαια και δυσανάλογα τους μαύρους πολίτες).
Μπορούμε ακόμη να θυμηθούμε την έκκληση του ηθοποιού και πιστού Ρεπουμπλικανού Σκοτ Μπάιο να μην ξαναγίνει η Αμερική απλώς μεγάλη, αλλά να «ξαναγίνει αμερικανική». Με άλλα λόγια, ο απερχόμενος μαύρος Πρόεδρος (και η ανερχόμενη επιθυμία των μαύρων να απελευθερωθούν) δεν είναι κατά κάποιον τρόπο αμερικανικός.
Ή μπορούμε να πάρουμε το παράδειγμα της Μελάνια Τραμπ, που έκλεψε τα λόγια της Μισέλ Ομπάμα. Να, λοιπόν, μια μετανάστρια που αντιγράφει τη μαύρη σύζυγο ενός μαύρου Προέδρου τον οποίο ο σύζυγός της κατηγόρησε ότι δεν έχει γεννηθεί καν στις Ηνωμένες Πολιτείες…
Το κακό που προκάλεσε, όμως, είναι εξίσου μικρό με τα χέρια του συζύγου της σε σύγκριση με την προσβολή που αποτέλεσε η παρουσία στο βήμα του μαύρου σερίφη του Μιλγουόκι, Ντέιβιντ Κλαρκ, ο οποίος είχε κάποτε τουιτάρει ότι «το κίνημα Τα “Μαύρα Ψέματα Μετρούν” ενώνει τις δυνάμεις του με το Ισλαμικό Κράτος» (κάνοντας λογοπαίγνιο ανάμεσα στις ζωές, lives, και τα ψέματα, lies). Αυτή τη φορά, ο Κλαρκ είπε ότι «οι “Μαύρες Ζωές Μετρούν” στην Αμερική». Και μου θύμισε ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος λευκός για να αντιπροσωπεύει τη λευκή ισχύ.
«Αυτό το συνέδριο ήταν σχεδόν αποκλειστικά επικεντρωμένο στο φυλετικό ζήτημα» τουίταρε ο Μπεν Σμιθ του BuzzFeed. Πιο συγκεκριμένα, το συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ήταν επικεντρωμένο στο πώς θα διατηρηθεί η λευκή ισχύς με την εμφύσηση φόβου στους λευκούς για «τον άλλο». Κι όλα αυτά, σε μια όλο και λιγότερο λευκή χώρα, όπου τα περισσότερα μωρά ενός έτους είναι πλέον έγχρωμα.
Αν όμως το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει στον πυρήνα του τη φυλή και τη λευκή ισχύ, τότε ίσως να κερδίσει αυτές τις εκλογές, και μερικές ακόμη, μέχρι να φτάσουμε στο 2043, τη χρονιά που οι λευκοί θα αποτελούν πλέον και επισήμως μειονότητα στις ΗΠΑ. Κι αυτό, επειδή οι κυρίαρχες δυνάμεις σε αυτή τη χώρα εξακολουθούν να είναι αποφασισμένες να υπερασπιστούν τη λευκή ισχύ.
Πώς το ξέρουμε;
Επειδή τέσσερις στους έξι αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στο φόνο του Φρέντι Γκρέι απαλλάχθηκαν από κάθε κατηγορία.
Επειδή μαύροι οδηγοί όπως ο Ντάοουαν Γουίλιαμς είναι αναγκασμένοι να βγαίνουν στο Facebook Live και να λένε ότι δεν θέλουν να πεθάνουν.
Επειδή οι λευκοί στην Αμερική ζουν κατά μέσο όρο πέντε χρόνια περισσότερο από τους μαύρους.
Επειδή όταν δύο Αμερικανοί με στρατιωτική εκπαίδευση σκοτώνουν αστυνομικούς στο Μπατόν Ρουζ, ένας αρθρογράφος καταλογίζει την ευθύνη σε ένα απελευθερωτικό κίνημα που απαρτίζεται κυρίως από άοπλες μαύρες.
Επειδή η αξιαγάπητη, ταλαντούχα και όμορφη ηθοποιός Λέσλι Τζόουνς, αντί να απολαμβάνει την επιτυχία της στη σειρά Ghostbusters, γράφει στο Twitter ότι ζει μια προσωπική κόλαση, καθώς δέχεται καθημερινά ρατσιστικές προσβολές.
Επειδή λευκή ισχύς σημαίνει ότι μια μαύρη μπορεί να φτάσει στην κορυφή του Χόλιγουντ και παρά ταύτα να ταπεινώνεται.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έλαβε το χρίσμα επειδή το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θέλει να διατηρήσει τη λευκή ισχύ. Και έρχεται ισόπαλος με τη Χίλαρι Κλίντον σε μερικές δημοσκοπήσεις επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν κατά βάθος να διατηρήσουν τη λευκή ισχύ.
Δεν θεωρώ πως ο Τραμπ αποτελεί παρέκκλιση από την αμερικανική ιστορία. Πιστεύω, αντίθετα, ότι ο Τραμπ είναι δημιούργημα της υπάρχουσας λευκής κυριαρχίας και όχι ένας ωμός καταλύτης της. Η αμερικανική λευκή ισχύς, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και ο Τραμπ ταιριάζουν τώρα απολύτως.
(Πηγή: The Guardian)
- Ο Στίβεν Θράσερ είναι αρθρογράφος της εφημερίδας «The Guardian»