Οι φωτιές στην Κύπρο ήταν ένα ακόμα έγκλημα: Πολιτικές αποφάσεις και νομικές ανεπάρκειες
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ευχάριστα νέα για την οικονομία της Κύπρου: Ο οίκος αξιολόγησης Capital Intelligence (CI) αναβάθμισε την μακροχρόνια και βραχυπρόθεσμη πιστοληπτική της ικανότητα
Σκουριασμένο κλειδί… ξεχασμένο στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας: Οι ψευδαισθήσεις περιθωριακών κυνηγούν το Κυπριακό, αποενοχοποιούν την ένοχη Τουρκία
Του Πανίκου Παναγιώτου
www.philenews.com
Η αμέλεια, η ανευθυνότητα και η ανοησία πολιτών έκαψαν την Κύπρο. Αυτή είναι η μια πτυχή των αιτιών της τραγωδίας.
Η άλλη πτυχή είναι οι πολιτικές αποφάσεις και οι νομικές ανεπάρκειες.
Στοιχειοθετημένα και άκρως αποκαλυπτικά ρεπορτάζ και σχόλια συναδέλφων ανέδειξαν ωμές πραγματικότητες, με βάση τις οποίες κάποιοι κυβερνώντες από το χθες και το σήμερα έπρεπε ήδη να είχαν οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης.
Αλλά, δυστυχώς, είναι σαν να γυρεύουμε ψύλλους στα άχυρα.
Τρανταχτές ελλείψεις, περικοπές προσωπικού, ανύπαρκτες αντιπυρικές ζώνες, ατιμωρησίες όσων «παίζουν με τα σπίρτα» και τραγικά λάθη αρμόδιων Αρχών συνέβαλαν καταλυτικά ώστε να «ήταν ζήτημα χρόνου η καταστροφή», όπως εύστοχα σημειώθηκε στο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Φ».
«Αποδεκατισμένο το Τμήμα Δασών, 67 κενές θέσεις σε καίρια πόστα και δασικοί σταθμοί στα χέρια εκτάκτων λόγω αποκοπής των υπερωριών» υπογραμμίστηκε ενδεικτικά, προσθέτοντας ότι «η εικόνα που παρουσιάστηκε αποτελεί μνημείο ασυνεννοησίας και τσαπατσουλιάς».
Εύλογα, λοιπόν, διερωτόμαστε:
Αυτή είναι η «έξοδος της Κύπρου από το μνημόνιο»;
Αυτή είναι η περίφημη «αναδιάρθρωση της δημόσιας υπηρεσίας»;
Αυτό είναι το πολυδιαφημιζόμενο «success story»;
Η αλήθεια είναι πολύ απλή και συνάμα πικρή: η ηγεσία και γενικότερα το πολιτικό σύστημα έχει την κύρια ευθύνη για τις απώλειες, για τον χαμό των ηρώων δασοπυροσβεστών, για την καμένη γη.
Η Κύπρος ζει ξανά ένα δράμα εξαιτίας επιπολαιότητας συμπατριωτών μας, ανικανότητας πολιτικών, λανθασμένων χειρισμών και κυρίως επειδή ιδιοτελείς σκοπιμότητες και επιχειρηματικά συμφέροντα τίθενται υπεράνω του δημόσιου συμφέροντος.
Κι αυτό συμβαίνει σε όλους τους νευραλγικούς τομείς που αφορούν την ασφάλεια, την υγεία, την παιδεία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την ομορφιά και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Η πτώση του αεροπλάνου της « Ήλιος» δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα!
Το Μαρί δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα!
Το κλείσιμο της Λαϊκής Τράπεζας και η οικονομική κρίση δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα!
Οι φωτιές που άφησαν στάχτη, θρήνο και οργή δεν ήταν ατύχημα, ήταν ένα ακόμα έγκλημα!
Κι όσο τα εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα κι όσο οι αιτίες τους παραμένουν υπαρκτές, είναι πολύ πιθανό να συμβούν και χειρότερα.