Το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950: Το ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και η ρίζα της σημερινής ανώμαλης κατάστασης στην Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στη Λευκωσία η Κατερίνα Σακελλαροπούλου για τους εορτασμούς της 64ης επετείου ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας

Συνελήφθη στη Λεμεσό ο 42χρονος δραπέτης Δώρος Θεοφάνους από την Πάφο: Προηγήθηκε ανθρωποκυνηγητό από τις αστυνομικές δυνάμεις

Συνάντηση του Γιώργου Γεραπετρίτη με την υπουργό Εξωτερικών της Αργεντινής στη Νέα Υόρκη * Στο επίκεντρο η συνεργασία σε εμπόριο, τουρισμό και επενδύσεις

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Έλεγα προχτές για την ατολμία της ελληνικής Κυβέρνησης με την απόφαση να κηδευθεί ο τελευταίος βασιλιάς της Ελλάδας, Κωνσταντίνος, ως ιδιώτης και όχι όπως είθισται για όσους διετέλεσαν ανώτατοι άρχοντες.

Με παραξένεψε, διότι πίστευα πως η Ελλάδα έχει πια την ωριμότητα και την ψυχραιμία να βλέπει τα ιστορικά πρόσωπα και τα γεγονότα με την αποστασιοποίηση ή και την αδιαφορία, που επιβάλλει η εποχή μας.

Όμως, έχουμε και στην Κύπρο σήμερα μια επέτειο, του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, η οποία παρομοίως σφραγίστηκε από την ατολμία της κυπριακής ηγεσίας μπροστά στα ιστορικά γεγονότα. Με το χάος που επικράτησε το 2017 όταν η Βουλή ψήφισε και μετά αναίρεσε προς ικανοποίηση του Ακιντζί, σχετικό κανονισμό. Προκάλεσε χάος μια ιστορική στιγμή της Κύπρου! Όπως προκάλεσε και στην Ελλάδα η κηδεία του μονάρχη μισό αιώνα μετά την απομάκρυνση του.

Η Βουλή είχε ψηφίσει ότι στα σχολεία μας, για δεκατρείς επετείους πρέπει «να γίνεται ανάγνωση μηνυμάτων ή φυλλαδίων και ολιγόλεπτη συζήτηση στην τάξη». Επέτειος Εργατικής Πρωτομαγιάς, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, Ημέρα Ερυθρού Σταυρού…

• Και ανάμεσα στις δεκατρείς επετείους ήταν και αυτή του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950. Το διαστρέβλωσαν και το ανήγαγαν σε μέγα ζήτημα ο Ακιντζί και η Άγκυρα για να εξυπηρετήσουν δικές τους σκοπιμότητες, μας κατηγόρησαν ότι επιστρέψαμε στην πολιτική της Ένωσης, ο Ακιντζί δήλωνε ότι δεν επιστρέφει στις συνομιλίες αν δεν ακυρωθεί αυτή η απόφαση. Και επήλθε ο πανικός.

Έτρεχαν και δεν έφταναν οι αρχηγοί του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ μέχρι που με άλλες νομοθετικές ματσαράγκες ικανοποίησαν τον Ακιντζί. Και ουδείς είχε την ψυχραιμία να πει ορθά κοφτά ότι αυτά είναι η ιστορία μας, την σεβόμαστε και έχουμε χρέος να την μαθαίνουμε στα παιδιά μας.

Ίσως και να πανικοβλήθηκαν, μήπως και έχει δίκαιο ο Ακιντζί και όντως επιστρέψαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην πολιτική της Ένωσης. Κι όμως! Αυτό έλεγε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, τον Απρίλη του 2017.

Είχε συνάντηση με τον Ιζέτ Ιζτζιάν (Κόμμα Ενωμένη Κύπρος), και εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση που έλεγε ότι καταδικάζουν την πολιτική της Ένωσης. Μετά το επανέλαβε και στο ΡΙΚ μιλώντας από τις Βρυξέλλες. Ότι στην ελληνοκυπριακή πλευρά υπάρχει σήμερα πολιτική της Ένωσης και το ΑΚΕΛ την καταδικάζει.

Ρωτούσαμε και τότε: Μα, είναι δυνατό να υποστηρίζει πολιτικός αρχηγός ότι υφίσταται σήμερα πολιτική της Ένωσης; Και να συμμερίζεται τις αρλούμπες που λένε οι Τούρκοι;

Υπάρχουν ενωτικοί στην Κύπρο, ναι. Γιατί να μην υπάρχουν όταν επί αιώνες ήταν ο προαιώνιος πόθος όλων; ΟΛΩΝ. Υπάρχουν και βασιλόφρονες στην Ελλάδα. Γιατί να μην υπάρχουν όταν υπάρχουν λάτρεις της βρετανικής βασιλείας; Αλλά, δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψει η Κύπρος στην πολιτική της Ένωσης και η Ελλάδα στην βασιλευόμενη δημοκρατία.

Γι’ αυτό και η οποιαδήποτε δημιουργία εντυπώσεων προς κομματική εκμετάλλευση, για τα γεγονότα που είναι μέρος της ιστορίας μας και όχι του παρόντος, μόνο ζημιά κάνει στον αγώνα της επιβίωσης μας, αλλά και του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας μας.

Επί τη επετείω, λοιπόν, ως ιστορική αναφορά, και ας μην αρέσει στο περιβόητο ΔΗΣΑΚΕΛ: Το Δημοψήφισμα του 1950, δεν ήταν καμιά ουρανοκατέβατη ιδέα, που παρέσυρε τον ανίδεο λαό. Ήταν η κορύφωση μιας πολύ μακράς ιστορικής πορείας όλων των Ελληνοκυπρίων.

Δεν ξεκίνησε επειδή ξύπνησαν μια μέρα ανάποδα κι αποφάσισαν να βάλουν τους Τουρκοκύπριους στο περιθώριο και να ενωθούν με την Ελλάδα. Οι Τουρκοκύπριοι, καλώς ή κακώς, ήταν στο περιθώριο μετά από τρεις αιώνες, που ήταν τα αφεντικά μαζί με τους Οθωμανούς κατακτητές.

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε αφού έπεσαν στο κενό όλοι οι ειρηνικοί αγώνες και όταν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί αποικιοκράτες αρνήθηκαν να τηρήσουν τις υποσχέσεις (με βάση τις οποίες στρατολόγησαν τους Κύπριους να πολεμήσουν τον Χίτλερ) να αναγνωρίσουν στον κυπριακό λαό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δεν ήταν η πρώτη επιλογή των παππούδων μας η σύγκρουση. Ούτε με τους αποικιοκράτες, ούτε με τους Τουρκοκύπριους. Ούτε, βεβαίως, και με την ελληνική Κυβέρνηση η οποία διαφωνούσε με το δημοψήφισμα.

• Το 1950 ένας λαός υπόδουλος, τρομοκρατημένος, που πάλευε για την επιβίωση του, πέτυχε αυτή την κορυφαία στιγμή στην ιστορία του, και παλλαϊκά εξέφρασε τη βούλησή του για Αυτοδιάθεση – Ένωση.
• Μόνο απόλυτο σεβασμό οφείλουμε να εκφράζουμε σήμερα σε αυτούς. Εμείς, οι απόγονοι τους, που δεν έχουμε τη θέληση να θυσιάσουμε το παραμικρό για να διεκδικήσουμε την αυτοδιάθεση μας, τουλάχιστον ας μάθουμε να σεβόμαστε τους παππούδες μας.

Άλλωστε, είναι ο Εζεκίας Παπαϊωάννου, που έλεγε «η ρίζα της σημερινής ανώμαλης κατάστασης βρίσκεται στο γεγονός ότι ο κυπριακός λαός εμποδίστηκε από το να ενασκήσει το ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης» (Βουλή, 23/7/1964).

Αν νομίζουν πως θα αποδομήσουν τις κορυφαίες ιστορικές στιγμές μας οι θλιβεροί ανιστόρητοι των ημερών μας, βρίσκονται σε μεγάλη πλάνη. Μαζί με τις ανεπαρκέστατες πολιτικές ηγεσίες.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Όλα γύρω μας αλλάζουν, αλλά το χαβά μας! Θεωρούν τα χαστούκια χάδια, στην Κύπρο έμειναν στη δεκαετία του ’70!