Ο σατράπης Ταγίπ Ερντογάν: Δεν μας επιτρέπει να του έχουμε καμία εμπιστοσύνη…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεύτερη προσπάθεια Ερντογάν να τα βρει με τον Άσαντ: Καλεί τον πρόεδρο της Συρίας σε συνάντηση στη Νέα Υόρκη * Στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ
Ο Πρόεδρος της Κύπρου μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας και δεν κρύφτηκε: Ειλικρινείς οι σχέσεις με τον Μητσοτάκη, θέματα κατά καιρούς μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας (video)
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Είναι άκρως ενοχλητική αυτή η διαπίστωση στην οποία καταλήγουμε όλοι μας -συμπεριλαμβανομένων ελπίζω και αυτών που κατέθεσαν όλα τα… αυγά τους στον Ταγίπ Ερντογάν- ότι η Τουρκία βρίσκει τον τρόπο, κυρίως επειδή εκβιάζει απροκάλυπτα, να παίρνει ό,τι επιθυμεί στο διαπραγματευτικό τραπέζι.
Δεν αναφέρομαι στις συνομιλίες που διεξάγονται μεταξύ του εκάστοτε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κατοχικού ηγέτη, όπου η πλευρά μας πάντα χάνει, όποιος και αν είναι ο διαπραγματευτής, αλλά στο γεγονός ότι η Τουρκία επέβαλε τις θέσεις της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά σ’ αυτούς τους ανάλγητους τουρκολάγνους γραφειοκράτες που τη διοικούν.
Προσπαθώ να φανταστώ μερικές φορές πώς θα ήταν τα πράγματα εάν τον Ταγίπ Ερντογάν δεν βάρυναν η κατοχή της Κύπρου, οι δολοφονίες Κούρδων πατριωτών και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της Τουρκίας. Θα είχε ήδη κυριαρχήσει στην Ευρώπη. Εάν με τόσα εγκλήματα στην πλάτη της, η πατρίδα του Αττίλα επιβάλλει τις θέσεις της, τι θα συνέβαινε εάν ήταν μία φυσιολογική, ειρηνική χώρα;
Ό,τι και να λέει ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, ό,τι και να υποστηρίζουν οι άνθρωποι του Προέδρου και του ΔΗΣΥ, η αλήθεια είναι μία, και δεν είναι καλή για την Κύπρο, την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Μετά τη δημοσιοποίηση της τρίτης έκθεσης της Κομισιόν, η οποία αποτελεί αξιολόγηση της εφαρμογής από την πλευρά της κατοχικής δύναμης του οδικού χάρτη για τη φιλελευθεροποίηση των θεωρήσεων εισόδου στις χώρες-μέλη της Ε.Ε. για τους Τούρκους υπηκόους, ο κάθε καλόπιστος Ευρωπαίος μπορεί να υποστηρίξει ότι οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών παραχώρησαν στην Τουρκία ένα δικαίωμα που δεν το αξίζει. Κυρίως για λόγους ασφάλειας -και χάριν της συζήτησης θα αφήσω έξω το Κυπριακό, για να μην ενοχλούνται οι υποστηρικτές της «όποιας λύσης», παρά το γεγονός ότι για εμάς πρέπει πάντα προέχει το θέμα της τουρκικής κατοχής.
Αφήνω επίσης κατά μέρος ότι η ισλαμική Κυβέρνηση του Ερντογάν -διότι οι πρωθυπουργοί χρησιμοποιούνται ως οδοντογλυφίδες- γέμισε τις φυλακές με υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου. Χάριν πάντα της συζήτησης, δεν κάνω αναφορά στις στυγνές δολοφονίες γυναικόπαιδων στις κουρδικές περιοχές, όπως μαρτυρούν σοβαροί ευρωβουλευτές και υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πώς οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών δεν έδωσαν σημασία στο μείζον θέμα της ασφάλειας, έχοντας ως δεδομένο ότι η Τουρκία εξέθρεψε το Ισλαμικό Κράτος και το νέο είδος τρομοκρατίας που φυτεύτηκε με τη συνδρομή της Άγκυρας στην καρδιά της Ευρώπης; Οι βομβιστικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, και το χάος που ακολούθησε όταν οι δύο χώρες έμειναν ακυβέρνητες στο έλεος των τρομοκρατών, δεν τους προβλημάτισαν;
Να το ξεπεράσω και αυτό, ως μη σημαντικό, αφού οι ακριβοπληρωμένοι γραφειοκράτες γνωρίζουν… καλύτερα από εμάς. Και ας πάμε στο μείζον πρόβλημα της περιοχής μας, που είναι ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν. Όταν οι ίδιοι οι άνθρωποι που τον βοήθησαν να ανδρωθεί και να αναδειχθεί σε σουλτάνο καρατομούνται με συνοπτικές διαδικασίες, όταν παραβιάζει αυτή καθαυτή τη βούληση του τουρκικού λαού, που καλώς ή κακώς εξέλεξε μόλις πριν έξι μήνες τον Αχμέτ Νταβούτογλου, πώς τον εμπιστεύονται οι Ευρωπαίοι, ότι δεν θα γεμίσει τις χώρες τους με κάθε καρυδιάς καρύδι, με δεδομένη την προσφυγική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε. Δεν είναι οι ισλαμιστές του Ερντογάν που απείλησαν να γεμίσουν την Ευρώπη με εκατομμύρια μουσουλμάνους; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς που θα στείλει δεν θα συμπεριλάβει και τρομοκράτες για να αιματοκυλίσουν την Ευρώπη; Κανείς…
Ο Πρόεδρος της Κύπρου δεν μπορεί να παίζει με τις τύχες του λαού, και μάλιστα σε μία πατρίδα που βιώνει καθημερινά την κατοχή. Είναι εύκολο να λες ότι έχεις δεσμευθεί να λύσεις το Κυπριακό. Το μέγα ερώτημα είναι ποιον έχεις απέναντί σου και αν τον εμπιστεύεσαι. Και θα δεχθώ ότι ο κ. Αναστασιάδης τα βρίσκει με τον κατοχικό ηγέτη, διότι τον δοκίμασε και δεν βγήκε λειψός, αν και οι δηλώσεις του κ. Ακιντζί -εντός και εκτός της αίθουσας των συνομιλιών- δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές. Με τον Ερντογάν, που καίει τα πάντα στο διάβα του, πώς θα τα βρει και πώς θα τον εμπιστευθεί;
Αυτό είναι το πρόβλημα, ο Ταγίπ Ερντογάν, και θα αποδειχθεί πιο δύσκολο και από το Κυπριακό, που μαζί με το Μεσανατολικό θεωρείται θέμα εκρηκτικό, έστω και αν δεν έχουμε νεκρούς και αιματοχυσίες στην ημικατεχόμενη Κύπρο, λόγω της δικής μας απόφασης να επιμένουμε -ορθά πράττοντας- σε ειρηνική διευθέτηση. Αν ο Πρόεδρος κοιμάται ήσυχος με όσα συμβαίνουν στην Τουρκία, τότε όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να ανησυχούμε…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Εντοπίζω μία προσπάθεια, εντός και εκτός Κύπρου, να στοχοποιηθεί η Ρωσία, η μόνη χώρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που σηκώνει το βάρος της απόκρουσης των αντικυπριακών ενεργειών της Βρετανίας. Δεν είμαι ο μεγαλύτερος θιασώτης του Βλαντιμίρ Πούτιν, και έχω καταθέσει την άποψή μου και σ’ αυτή τη στήλη. Όμως έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Σεργκέι Λαβρόφ, τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας. Είναι ένας πολύ σοβαρός διπλωμάτης και άνθρωπος. Ακόμα και οι Αμερικανοί τον θεωρούν αξιόπιστο συνομιλητή τους. Μελέτησα τα δημοσιεύματα για τις νουθεσίες της κ. Βικτώριας Νούλαντ αναφορικά με τη νατοϊκή παρουσία στο νησί, για την ανάμειξη δικηγορικών γραφείων του νησιού σε ενέργειες που χαρακτηρίζονται παράνομες, για τον κ. Αναστασιάδη και τον κ. Χριστόφια. Δεν μπορούμε αβασάνιστα να υιοθετούμε τις καταγγελίες. Αλλά ούτε να τις κρύβουμε. Αναγκαστικά θα επανέλθω.
www.philenews-com – www.mignatiou.com