Πάλι η Μεσόγειος θα σώσει την Ευρώπη; Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη θάλασσα ως μία από τις πολλές νέες πηγές ενέργειας

FILE PHOTO: US Senior Advisor for Energy Security Amos Hochstein (L) walks with deputy speaker of parliament Elias Bou Saab (C) and head of General Security Abbas Ibrahim at the presidential palace in Baabda east of Beirut, Lebanon, 09 September 2022. EPA, WAEL HAMZEH




Η εφημερίδα New York Times σε δημοσίευμα του Clifford Krauss τονίζει ότι τα υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να γίνουν μία από τις πολλές νέες πηγές ενέργειας για τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς επιδιώκουν την απεξάρτησή τους από τη Ρωσία.

Τίτλος: An Israel-Lebanon Border Deal Could Increase Natural Gas Supplies (Μια συμφωνία για τα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου θα μπορούσε να αυξήσει τις προμήθειες φυσικού αερίου)

Το Ισραήλ και ο Λίβανος βρίσκονται σε πόλεμο από το 1948, αλλά οι χώρες είναι κοντά σε μια συμφωνία που θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή φυσικού αερίου, βοηθώντας την Ευρώπη που χρειάζεται άμεσα ενέργεια.

Αξιωματούχοι από τις δύο χώρες δήλωσαν ότι βρίσκονται κοντά στην επίλυση μακροχρόνιων διαφορών για τα θαλάσσια σύνορά τους, κάτι που θα επιτρέψει στις ενεργειακές εταιρείες να εξάγουν περισσότερα ορυκτά καύσιμα από υπεράκτια κοιτάσματα στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Η αυξημένη παραγωγή δεν θα αναπληρώσει το φυσικό αέριο που η Ευρώπη δεν παίρνει πλέον από τη Ρωσία, αλλά ειδικοί στον τομέα της ενέργειας λένε ότι μια συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου θα μπορούσε να δώσει ζωτική ώθηση στις προσπάθειες για την παραγωγή περισσότερου φυσικού αερίου σε αυτό το μέρος του κόσμου.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η παραγωγή ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται, καθώς το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ιορδανία και η Κύπρος συνεργάζονται για να εκμεταλλευτούν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο κάτω από τη θάλασσα.

«Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για να ωριμάσει η περιοχή», δήλωσε ο Charif Souki, ο Λιβανοαμερικανός εκτελεστικός πρόεδρος της Tellurian, μιας εταιρείας υγροποιημένου φυσικού αερίου με έδρα το Χιούστον. «Οι παίκτες συνειδητοποιούν επιτέλους ότι είναι καλύτερο να συνεργάζονται παρά να μάχονται συνεχώς».

Η Chevron, η δεύτερη μεγαλύτερη αμερικανική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου, και αρκετές μικρότερες επιχειρήσεις ήδη παράγουν φυσικό αέριο από δύο μεγαλύτερα κοιτάσματα στα ανοιχτά των ακτών του Ισραήλ.

Η Chevron και οι Ισραηλινοί εταίροι της συζητούν τη δυνατότητα κατασκευής πλωτής πλατφόρμας υγροποιημένου φυσικού αερίου στο κοίτασμα αερίου Λεβιάθαν, το μεγαλύτερο του Ισραήλ. Οι εταιρείες αναμένεται να λάβουν απόφαση για το έργο σε λίγους μήνες.

Αλλά η απόσυρση του φυσικού αερίου από την περιοχή δεν θα είναι εύκολη, καθώς οι πλωτοί τερματικοί σταθμοί εξαγωγών είναι ευάλωτοι σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Η κατασκευή τερματικών σταθμών στην ξηρά μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια, λόγω της αντίθεσης από περιβαλλοντικές και άλλες ομάδες.

«Η ενεργειακή υποδομή στην ανοικτή θάλασσα είναι πολύ ασταθής και ευάλωτη», δήλωσε ο Gal Luft, πρώην αξιωματικός του Ισραήλ που τώρα είναι συνδιευθυντής του Institute for the Analysis of Global Security στην Ουάσιγκτον.

Θεωρητικά, η μεταφορά φυσικού αερίου με αγωγούς θα ήταν ευκολότερη από την υγροποίηση του φυσικού αερίου, αλλά η κατασκευή αγωγών μεγάλων αποστάσεων είναι δαπανηρή και δύσκολη.

Μια μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ Τουρκίας, Κύπρου και Ελλάδας, για παράδειγμα, έχει κάνει την κατασκευή ενός αγωγού από το Ισραήλ προς τη νότια Ευρώπη απίστευτα απαιτητική, αν όχι αδύνατη.

Ακόμη και μια συμφωνία για τα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου αντιμετωπίζει κινδύνους. Η Χεζμπολάχ απείλησε να επιτεθεί στο πεδίο Karish και έστειλε drones τον Ιούλιο. Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι κατέρριψαν το αεροσκάφος.

Ωστόσο, Ισραηλινοί και Λιβανέζοι αξιωματούχοι δήλωσαν τις τελευταίες ημέρες ότι πιέζουν για τις διαπραγματεύσεις, στις οποίες συμμετέχουν αξιωματούχοι από την κυβέρνηση Biden, και ότι βρίσκονται κοντά σε μια συμφωνία. Οι συνομιλίες έλαβαν δυναμική κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη εβδομάδα.

Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Μεσόγειο είναι ένας από τους πολλούς νέους προμηθευτές που θα χρειαστεί η Ευρώπη, καθώς αναζητά μακροπρόθεσμη αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου. Άλλοι προμηθευτές είναι ενεργειακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Κατάρ, την Αφρική, την Κασπία Θάλασσα και τη Βόρεια Θάλασσα.

«Δεν υπάρχει ασημένια σφαίρα», δήλωσε ο Paddy Blewer, εκπρόσωπος της Energean, μιας εταιρείας εξερεύνησης με έδρα το Λονδίνο που ελπίζει να ξεκινήσει την παραγωγή φυσικού αερίου στο κοίτασμα Karish. «Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα από μια σειρά οριακών κερδών που πρέπει να εξετάσει η Ευρώπη».

ΠΗΓΗ: New York Times σε δημοσίευμα του Clifford Krauss 

Ο Ερντογάν ωθεί την Τουρκία στην τροχιά της Ρωσίας: H Δύση πρέπει να καταλάβει ότι η οδεύει στην αγκαλιά της Μόσχας

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: