Η Ελλάδα και η Κύπρος(;) επιτέλους εξοπλίζονται; Μετά τους S-300 του Κληρίδη η Λευκωσία είχε υποταχθεί στην κατοχική Τουρκία…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου τηλεφώνησε στον Χριστοδουλίδη: Συζήτησαν για το Κυπριακό και τις περιφερειακές εξελίξεις, αναγνώρισε την αξία της Κύπρου

Τούρκος υπήκοος επιτέθηκε με μαχαίρι σε ισραηλινό αστυνομικό στην Ιερουσαλήμ-Σκοτώθηκε από πυρά της αστυνομίας

Μείωση του πληθωρισμού στην Ελλάδα στο 3,2% σταθερός στην ευρωζώνη στο 2,4% -Στοιχεία Eurostat

ΣΧΟΛΙΟ του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Η είδηση ότι η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με το Ισραήλ για την απόκτηση του συστήματος αεράμυνας “Iron Dome”, είναι χωρίς αμφιβολία εντυπωσιακή. Ήταν καιρός, θα μπορούσαμε να πούμε, με την ελπίδα ότι δεν θα παρεξηγηθούμε.

Διότι γνωρίζουμε πως η μικρή Κύπρος έχει απέναντι της μία περιφερειακή υπερδύναμη, την κατοχική Τουρκία, η οποία διαθέτει αεροπορική και ναυτική υπεροχή. Την ίδια στιγμή, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή στο ΝΑΤΟ, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετά την άνανδρη τουρκική εισβολή, τον Ιούλιο του 1974, η Κύπρος επέλεξε ένα ερμαφρόδιτο μακροχρόνιο αγώνα, που στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα έωλο σύνθημα του τότε Προέδρου και Αρχιεπισκόπου Μακάριου. Η αναφορά στον μακροχρόνιο αγώνα δεν αφορούσε τον στρατιωτικό τομέα, αλλά τον διπλωματικό.

Όμως ο Μακάριος, και οι Πρόεδροι που ακολούθησαν, δεν γνώριζαν προφανώς ότι για να κερδίσεις τον διπλωματικό αγώνα πρέπει να διαθέτεις και τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα, ώστε ο απέναντι σου να σε υπολογίζει. Η Κύπρος έκανε πάντα σπασμωδικές ενέργειες. Αγόραζε οπλικά συστήματα χωρίς στρατηγική και από χώρες που ήταν ανύπαρκτες στρατιωτικά.

Αν εξαιρέσει κανείς τη Ρωσία, οι υπόλοιπες αγορές που προτίμησε η Κύπρος ήταν για τα μπάζα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μία αγορά απλησίαστη για την Κύπρο. Η αμερικανική κυβέρνηση είχε επιβάλει ένα απαράδεκτο στρατιωτικό εμπάργκο στη Λευκωσία. Τιμώρησε το θύμα αντί το θύτη. Ακόμα και σήμερα η Κύπρος δεν μπορεί να αγοράσει όπλα από την Αμερική. Η μερική άρση του εμπάργκο είναι προς το παρόν ένα «δώρο»-άδωρο.

Αυτός που τόλμησε πραγματικά ήταν ο μακαρίτης ο Γλαύκος ο Κληρίδης. Αν και ήταν ένας δυτικός πολιτικός, που χαρακτηριζόταν και φιλοαμερικανός, πήρε τη μεγάλη απόφαση να αγοράσει το ρωσικό σύστημα S-300, που πραγματικά θωράκιζε το νησί. Έπεσαν πάνω του λυτοί και δεμένοι για να τον μεταπείσουν. Απέτυχαν. Και τότε έπεσαν τα μεγάλα μέσα. Οι Αμερικανοί τον απείλησαν και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, ο Κώστας Σημίτης τον εγκατέλειψε. Αναγκάστηκε να συναινέσει και να επιτρέψει τη μεταφορά των S-300 στην Κρήτη, ώστε να ελέγχονται από το ΝΑΤΟ. Και η Κύπρος απώλεσε μία μεγάλη ευκαιρία να θωρακιστεί.

Ο Γλαύκος Κληρίδης είχε τόσο πολύ θυμώσει τότε, που δεν …καταλάβαινε τίποτα. Είπε κατάμουτρα στον κ. Σημίτη ότι πρόδωσε την Κύπρο, όπως έπραξε το 1974 η προδοτική χούντα του Δημήτριου Ιωαννίδη. Ο καθένας κατάλαβε τον πόνο του τότε Προέδρου της Κύπρου. Πίστευε ότι με τους S-300 σε βάση στην Πάφο, θα άλλαζε η τύχη του νησιού. Και ο ίδιος θα αποκτούσε το απόλυτο διαπραγματευτικό όπλο.

Το τι ακολούθησε όλοι γνωρίζουμε. Η Τουρκία τον αντιμετώπισε ως ένα μηδενικό και στις συνομιλίες βεβαίως δεν έκανε την παραμικρή υποχώρηση. Αντίθετα απαίτησε από τον Κληρίδη να προσφέρει και άλλα πολλά στους Τουρκοκύπριους.

Πάντως, στο θέμα αυτό, η Ιστορία θα τον επιβραβεύσει. Έδειξε μαγκιά και το αναγνώρισαν και οι αντίπαλοι του.

Όμως, το παράδειγμα του δεν έγινε μάθημα στους επόμενους. Δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε σοβαρές αγορές. Και δεν είναι δικαιολογία το αμερικανικό εμπάργκο. Η γαλλική αγορά ήταν ελεύθερη. Οι πολιτικοί της Κύπρου, στην ημικατεχόμενη πατρίδα, ασχολήθηκαν πια με το σπόρ της διαφθοράς. Με τα χρήματα που χάθηκαν κατά καιρούς για να πλουσιέψουν οι εκπρόσωποι του πολιτικού και του οικονομικού κόσμου, η Κύπρος θα αγόραζε δεκάδες μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά πλοία.

Από την κρίση του 2013 μέχρι σήμερα με το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων», ίσαμε και 15 δισεκατομμύρια -κατ’ άλλους είναι 23 δις.- χάθηκαν και μπήκαν στις τσέπες των επιτηδείων. Η άμυνα της Κύπρου ξεχάστηκε με αποτέλεσμα να γίνουν οδυνηρές υποχωρήσεις στο Κυπριακό.

Ακόμα και σήμερα οι Βρετανοί εκβιάζουν τον πολιτικό κόσμο για να δεχθεί λύση που θα αγγίζει τα όρια της «προδοσίας». Οι επιλογές της Κύπρου, από τη στιγμή που το νησί είναι μία ανοχύρωτη πολιτεία, δεν είναι πολλές. Θα είναι μία ταπεινωτική λύση. Αυτό θέλουμε; Όχι φυσικά. Αλλά εκεί μας οδηγεί ο πολιτικός και ο οικονομικός κόσμος. Γι’ αυτούς ότι τους συμφέρει είναι εθνικά ορθό… Δυστυχώς.

Η απόφαση της παρούσας κυβέρνησης να οχυρώσει το νησί, είναι μία εξαιρετική είδηση. Η στρατιωτική αγορά του Ισραήλ είναι η λύση, για την οποία ΔΕΝ θα διαμαρτυρηθεί η Αμερική. Αντίθετα θα κάνει ότι δεν βλέπει.

Ουδείς μπορεί να σταματήσει την οχύρωση της Κύπρου φτάνει να υπάρχει η πολιτική βούληση. Ο κ. Αναστασιάδης διανύει τα δύο τελευταία χρόνια της πολιτικής του καριέρας και μπορεί να μείνει στην ιστορία, όπως ο Γλαύκος Κληρίδης που ήθελε πολύ να οχυρώσει την Κύπρο, αλλά δεν μπόρεσε. Αν τον στήριζε ο κ. Σημίτης η τύχη του νησιού θα ήταν διαφορετική. Ο σημερινός Πρόεδρος πρέπει να τολμήσει. Διότι μπορεί…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Το δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομά του, «στοιχειώνει» τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάθε φορά που το εν λόγω γραφείο ασχολείται με θέματα που αφορούν τη Ρωσία, την Ουκρανία και άλλες παρόμοιες διεφθαρμένες χώρες, τα πυρά στοχεύουν τον κ. Νίκο Αναστασιάδη, παρά το γεγονός ότι -όπως αναφέρει συχνά-πυκνά- έχει αποχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια από αυτό. Μήπως να ζητήσει ο Πρόεδρος να αφαιρεθεί το όνομά του από το γραφείο; Είναι μία κάποια λύση. Διαφορετικά θα έχει να αμύνεται και να δέχεται επιθέσεις κάθε φορά που η ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα εντοπίζει το εν λόγω δικηγορικό γραφείο στις υποθέσεις των Ρώσων και Ουκρανών ολιγαρχών, οι οποίοι -ως γνωστό- αναζητούν βοήθεια για να κρύψουν τις παρανομίες τους. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όποιος ολιγάρχης επισκέπτεται την Κύπρο, το κάνει μόνο επειδή αναζητά νομιμοποίηση των κλεμμένων αγαθών του ρωσικού λαού. Οπότε έφτασε ο καιρός τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία να αρχίσουν να προσέχουν. Οι Αμερικανοί τα έχουν πάρει στο …κρανίο και θα αρχίσουν να μοιράζουν κυρώσεις δεξιά και αριστερά.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Όλα τα κυπριακά κόμματα μαζί με την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, φρόντισαν να ξεχαστεί το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων». Κακώς. Ευθύνη μεγάλη έχουν και τα μέσα ενημέρωσης της Κύπρου. Πέραν μερικών δημοσιογράφων, που επιμένουμε να ομιλούμε για τη διαφθορά, οι υπόλοιποι αγρόν ηγόρασαν. Δεν θέλω να καταλήξω ακόμα σε συμπεράσματα για τους λόγους, που επιβάλλουν τη σιωπή. Αλλά η συμπεριφορά των ΜΜΕ είναι άκρως ενοχλητική και απαράδεκτη. Και πρέπει οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι να αντιδράσουν επιτέλους, διότι οι όποιες υποψίες πέφτουν και στους ώμους τους. Αναφορικά με τα κόμματα, όλοι οι αρχηγοί έχουν τις ευθύνες τους. Ειδικά οι «σύντροφοι» του ΑΚΕΛ. Ένας βουλευτής του κόμματος έχει άμεση σχέση με το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων». Ο εν λόγω πλούσιος επιχειρηματίας-βουλευτής, δεν ενίσχυε οικονομικά το ΑΚΕΛ; Χωρίς αμφιβολία πρόσφερε τον …οβολό του. Οπότε δεν δικαιούνται να ομιλούν οι ηγέτες του «κομμουνιστικού» κόμματος… Ο νέος Γενικός Γραμματέας έπρεπε να καθαρίσει τον «στάβλο» αντί να δικαιολογεί τις πράξεις του προκατόχου του.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Πότε επιτέλους θα ξυπνήσουμε; Όταν η Τουρκία δεν δέχεται τον “ειδικό απεσταλμένο” του Γκουτέρες θα συμφωνήσει σε λύση του Κυπριακού;