LIFE
11/10/2025 | 05:12
Ομοφυλόφιλοι στον αμερικανικό στρατό: Μια μακρά ιστορία καταπίεσης και σιωπής – Νέα σειρά στο Netflix δίνει μια «γεύση» από το αληθινό δράμα ενός γκέι πεζοναύτη (videos)
Η νέα δραματική κωμωδία του Netflix, με τίτλο «Boots», αφηγείται την ιστορία ενός έφηβου που, προσπαθώντας να κρύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα, αποφασίζει να καταταγεί στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ.
Με χιούμορ, συγκίνηση και αφοπλιστικό ρεαλισμό, η σειρά αναδεικνύει τη σιωπηλή μάχη των ομοφυλόφιλων στρατιωτών, που υπηρέτησαν για δεκαετίες υπό καθεστώς φόβου και αποκλεισμού.
Η ιστορία των γκέι ατόμων στον αμερικανικό στρατό είναι συνώνυμη με τη λέξη «σιωπή». Ο Φρίντριχ Βίλχελμ φον Στέουμπεν, ο Πρώσος αξιωματικός που συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του επαγγελματικού στρατού των ΗΠΑ και υπήρξε στενός συνεργάτης του Τζορτζ Ουάσινγκτον, θεωρείται από πολλούς ιστορικούς ότι ήταν ομοφυλόφιλος -χωρίς ωστόσο ποτέ να το δηλώσει ανοιχτά.
Για δεκαετίες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα διώκονταν και αποβάλλονταν από τις ένοπλες δυνάμεις, απλώς και μόνο για το ποιοι ήταν.
Ακόμη και το 1994, με την πολιτική «Don’t ask, don’t tell», επιτρεπόταν θεωρητικά η παρουσία γκέι, λεσβιών και αμφιφυλόφιλων στις τάξεις του στρατού, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αποκάλυπταν τη σεξουαλικότητά τους.
Η κατάργησή της, το 2011, επέτρεψε την ανοιχτή υπηρεσία των ΛΟΑΤΚΙ+ στρατιωτικών, ενώ τον Ιούνιο του 2024 ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε γενική αμνηστία για χιλιάδες βετεράνους που είχαν καταδικαστεί βάσει του Άρθρου 125 του στρατιωτικού ποινικού κώδικα, το οποίο απαγόρευε τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Η μνήμη της σιωπής και του φόβου
Ο πολιτισμικός ιστορικός Νέιθανιελ Φρανκ εξηγεί στο BBC ότι για δεκαετίες οι ΛΟΑΤΚΙ+ στρατιώτες ζούσαν «υπό σκιά φόβου και υποψίας». Κάθε σχέση μπορούσε να οδηγήσει σε εκβιασμό ή απόλυση, ενώ πολλοί κινδύνευαν να χάσουν τη σύνταξη ή την καριέρα τους. Ορισμένοι κατέληγαν ακόμη και σε στρατιωτικές φυλακές για «παρά φύσιν σχέσεις».
Ο Φρανκ, συγγραφέας του βιβλίου Unfriendly Fire, τονίζει ότι η πολιτική «Don’t ask, don’t tell» που εισήγαγε ο Μπιλ Κλίντον, αντί να προστατεύσει, τελικά αύξησε τις διώξεις. «Οι ανεπίσημες έρευνες συνεχίστηκαν και οι απολύσεις λόγω σεξουαλικότητας πολλαπλασιάστηκαν» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Από το «The Pink Marine» στη μικρή οθόνη
Η σειρά «Boots», βασισμένη στα απομνημονεύματα του Γκρεγκ Κόουπ Γουάιτ (The Pink Marine), παρακολουθεί τον νεαρό Κάμερον (τον υποδύεται ο Μάιλς Χάιζερ), που εισέρχεται στη Σχολή Πεζοναυτών, προσπαθώντας να αποδείξει ότι ανήκει στον ανδρικό κόσμο. Όπως και ο συγγραφέας, αναζητά αποδοχή μέσα στο πιο σκληρό περιβάλλον. «Ήθελα να βρω τη θέση μου στον κόσμο των ανδρών, αν και ήταν το δυσκολότερο μέρος για να την αναζητήσει κανείς» λέει ο Γουάιτ.
Ο δημιουργός της σειράς, Άντι Πάρκερ, γνωστός από το Tales of the City, τοποθετεί τη δράση στις αρχές της δεκαετίας του ’90, λίγο πριν από την εφαρμογή της πολιτικής του Κλίντον. Αν υπάρξει δεύτερος κύκλος, η περίοδος του «Don’t ask, don’t tell» αναμένεται να αποτελέσει το δραματικό επίκεντρο.
Κωμωδία με δραματική επικαιρότητα
Παρά τον κωμικό της τόνο, η σειρά αναδεικνύει μια βαθιά τραγική πραγματικότητα. Πρώην πεζοναύτες που συμμετείχαν ως σύμβουλοι παραδέχονται ότι οι πολιτικές αποκλεισμού ήταν «παράλογες» και αντίθετες με τις αξίες του στρατού.
Ο ίδιος ο Γουάιτ αποχώρησε έπειτα από έξι χρόνια υπηρεσίας, εξαντλημένος από την ανάγκη να κρύβεται. «Ο στρατός είναι το μέρος όπου μαθαίνεις ποιος είσαι. Μα δεν μου επέτρεπαν να είμαι ο εαυτός μου» αναφέρει.
Σήμερα, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μπορούν να υπηρετούν ελεύθερα, ωστόσο οι τρανς στρατιωτικοί αντιμετωπίζουν νέους περιορισμούς, καθώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απαγόρευσε τη συμμετοχή τους επικαλούμενος «ζητήματα πειθαρχίας και ετοιμότητας». Η απόφαση αυτή, που εκκρεμεί ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, καθιστά τη σειρά πιο επίκαιρη από ποτέ.
Όπως υπογραμμίζει ο Φρανκ, η εθνική άμυνα υπήρξε πάντα «το πεδίο όπου δοκιμάζεται το τι σημαίνει να είσαι Αμερικανός». Για τον Κόουπ Γουάιτ, η ουσία της θητείας συνοψίζεται στην αποδοχή: «Όποιος είναι πρόθυμος και ικανός να υπηρετήσει, δεν πρέπει απλώς να του το επιτρέπουμε -πρέπει να τον αγκαλιάζουμε και να τον τιμούμε».
