weather symbol
16
ΣΑΒ 4/10/25 | 04:05
Η νέα Πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα, κ. Κίμπερλι Γκιλφόιλ με τον υφυπουργό Εξωτερικών Μάικλ Ρήγα, τον Μάικλ Κράτσιο, διευθυντή του Γραφείου Επιστημονικής και Τεχνολογικής Πολιτικής και Επιστημονικού Σύμβουλου του Προέδρου Τράμπ, και τον συνεργάτη της Χρήστο Μαραφάτσο, μετά την ορκωμοσία της. Φωτογραφία από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ: Ο Πρόεδρος Τράμπ, εκτός απροόπτου, θα δεχθεί την Κίμπερλι πριν αναχωρήσει για την Αθήνα… Στήριξη, υποστήριξη και σεβασμός στη νέα Πρέσβειρα… Τρώει “άγριο ξύλο” από το Ισραήλ ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα (video)

Η ΝΕΑ ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ HELLAS JOURNAL – Ουάσιγκτον

Πριν αναχωρήσει για την Αθήνα, η νέα Πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών, Κίμπερλι Γκιλφόιλ αναμένεται να γίνει δεκτή, εκτός απροόπτου, στο Όβαλ Όφις από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ.

Η προεδρική κίνηση έχει μεγάλη σημασία. Πέραν της αγάπης και της εκτίμησης που δείχνει στην κ. Γκιλφόιλ, θέλει να στείλει και μήνυμα στην Αθήνα ότι η νέα Πρέσβειρα έχει την πλήρη υποστήριξη του και εκφράζει απόλυτα τις πολιτικές του για την ευρύτερη περιοχή.

  • Η προεδρική στήριξη είναι σημαντική καθώς η νέα Πρέσβειρα αναλαμβάνει ένα δύσκολο πόστο με πολλές προκλήσεις, και σε μία περίοδο κατά την οποία ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Τομ Μπάρακ έπαιζε στο διπλωματικό γήπεδο χωρίς αντίπαλο και αντίλογο.

Ο κ. Μπάρακ προκαλεί με τις κινήσεις και τις ενέργειες του τους πραγματικούς Αμερικανούς διπλωμάτες και έχει δημιουργήσει πολλούς εχθρούς. Διπλωμάτες με χρόνια δράσης στην πλάτη τους πιστεύουν ορθά ότι ο Αμερικανός πρέσβης δεν σκέφτεται «αμερικανικά» αλλά επιχειρηματικά.

  • Η Ελλάδα, μέσω της κ. Γκιλφόιλ, θα έχει πλέον τη δική της φωνή στην Ουάσιγκτον και θα  αποδίδονται ορθά οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Η Πατρίδα μας είναι ένας γνήσιος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν προκαλεί μύρια προβλήματα όπως η Τουρκία.

Η επίσκεψη του ισλαμιστή Ερντογάν απέδειξε ότι έχει δική του ατζέντα που δεν ταυτίζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες και γενικά με τη Δύση. Αρνείται να διώξει το ρωσικό σύστημα S-400 και δεν θα σταματήσει να εξυπηρετεί τον Βλαδίμηρο Πούτιν σπάζοντας το εμπάργκο των δυτικών. Απέρριψε ήδη το αίτημα του κ. Τράμπ να μην αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Ο λαλίστατος κ. Μπάρακ, ο οποίος έλεγε ότι όλα πήγαν εξαιρετικά στη συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο, έχει σιωπήσει για την απόρριψη των αιτημάτων του κ. Τράμπ από τον Ερντογάν, ο οποίος απαιτεί να πάρει τα μαχητικά F-35 και να διατηρήσει τους S-400 στο τουρκικό έδαφος.

  • Πρόκειται για μεγάλη ασέβεια προς τον Αμερικανό Πλανητάρχη…

Ο Κουτσούμπας «την είπε» στον Νίκο Δένδια και στον Σωκράτη Φάμελλο: Πίνετε το ίδιο …νερό!!!

Ο Νίκος Δένδιας, ανεβαίνοντας στο βήμα, ήπιε νερό από το ποτήρι που είχε αφήσει πίσω του άθικτο ο Σωκράτης Φάμελλος λέγοντας: «Πίνω το νερό σας, ελπίζω να μη μάθω και τα μυστικά σας…».

Λίγη ώρα αργότερα, ανεβαίνοντας στο βήμα γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, σχολίασε δηκτικά και κάρφωσε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ:

  • «Μπορεί να πίνετε από το ίδιο ποτήρι νερό, όμως δεν έχετε φόβο να μάθετε ο ένας τα μυστικά του άλλου, τα ίδια μυστικά γνωρίζετε, στην ίδια στρατηγική δουλεύετε, μαζί ψηφίζετε αρκετά νομοσχέδια και το σημερινό για τις Belharra».

Ο Μπάρακ δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει: Το «άγριο ξύλο» από τη μεριά του Ισραήλ προκαλεί τρόμο

Για δεκαετίες, η Μέση Ανατολή υπήρξε ένα πεδίο τόσο για προσεκτική διπλωματία όσο και για δαπανηρούς λανθασμένους υπολογισμούς. Η πολύπλοκη αλληλεπίδραση πολιτικής, ταυτότητας και ασφάλειας στην περιοχή απαιτεί υπομονή, πολιτιστική επίγνωση και αξιοπιστία.

Ο Τομ Μπαράκ, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Συρία, και όχι μόνο, ένας επιχειρηματίας, προσφέρει μια μελέτη περίπτωσης για το πώς οι υψηλού προφίλ προσεγγίσεις μπορούν να φέρουν τόσο ευκαιρίες όσο και κινδύνους.

  • Έτσι εισαγάγει το άρθρο της για τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα η αρθρογράφος Gadeer  Kamal-Mreeh στην εφημερίδα The Jerusalem Post. Στην κυριολεξία τον «κόβει κομματάκια» αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητα του. Γράφει:

Ο Μπαράκ προσεγγίζει τη διπλωματία της Μέσης Ανατολής σαν μια επιχειρηματική συμφωνία. Ως Πρέσβης στην Τουρκία και Ειδικός Απεσταλμένος στη Συρία, έχει επιδιώξει γρήγορες ανακοινώσεις και ορατά αποτελέσματα.

Αυτό το στυλ μπορεί να λειτουργήσει στον τομέα των ακινήτων, αλλά στη Συρία, τον Λίβανο και την Τουρκία, διακινδυνεύει την επιδείνωση της αστάθειας. Δίνοντας προτεραιότητα στην οπτική έναντι των ασταθών πραγματικοτήτων, παραβλέπει τις τοπικές δυναμικές και κοινότητες όπως οι Δρούζοι στη Σουέιντα πληρώνουν το τίμημα.

Η άθλια επίθεση στους δημοσιογράφους

Τον περασμένο μήνα στη Βηρυτό, ο Μπαράκ άφησε άναυδους τους δημοσιογράφους με ένα ξέσπασμα:

  • «Τη στιγμή που αυτό αρχίζει να γίνεται χαοτικό, σαν ζωώδες, θα φύγουμε. Λοιπόν, θέλετε να μάθετε τι συμβαίνει; Να ενεργείτε πολιτισμένα… γιατί αυτό είναι το πρόβλημα με ό,τι συμβαίνει στην περιοχή».

Αυτή η έντονη ρητορική αντανακλούσε την παρορμητικότητα που έχει χαρακτηρίσει τη θητεία του. Με στόχο την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ, αντίθετα τροφοδότησε εντάσεις σε ολόκληρο τον Λίβανο, τη Συρία και την Τουρκία.

Η βία στη Σουέιντα τον Ιούλιο του 2025 καταδεικνύει τον κίνδυνο. Πάνω από 1.500 Δρούζοι πολίτες σκοτώθηκαν όταν πολιτοφυλακές που υποστηρίζονταν από το καθεστώς, συμπεριλαμβανομένων Βεδουίνων μαχητών και υπολειμμάτων του ISIS, επιτέθηκαν στο κυβερνείο. Χιλιάδες άλλοι εκτοπίστηκαν, γυναίκες και παιδιά κακοποιήθηκαν και οι υπηρεσίες κατέρρευσαν.

  • Εν μέσω αυτού, ο Μπαράκ προέτρεψε τον Πρόεδρο Αχμάντ Σάραα να είναι «γρήγορα συμπεριληπτικός», προειδοποιώντας τον να μην «χάσει την ενέργεια του σύμπαντος που βρισκόταν πίσω του». Μια φιλική προς τους τίτλους ειδήσεων ατάκα, δεν υποκαθιστούσε τις εγγυήσεις για τον περιορισμό των πολιτοφυλακών και την προστασία των αμάχων.

Έδωσε «πράσινο φως» στους τζιχαντιστές;

Μια έρευνα του Reuters διαπίστωσε ότι οι συριακές αρχές ερμήνευσαν την απόρριψη του φεντεραλισμού από τον Μπαράκ και τη σιωπή σχετικά με τις κινήσεις στρατευμάτων ως «πράσινο φως» των ΗΠΑ για την εισβολή στη Σουέιντα.

Όταν η Δαμασκός εισέβαλε, το Ισραήλ χτύπησε συριακές στρατιωτικές θέσεις για την υπεράσπιση των Δρούζων, κλιμακώνοντας τις εντάσεις. Η επιθυμία του Μπαράκ να φανεί ειρηνοποιός είχε αναζωπυρώσει τις φλόγες της σύγκρουσης.

  • Αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο λάθος βήμα. Στον Λίβανο, ο Μπαράκ διαπραγματεύτηκε ένα σταδιακό σχέδιο για τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ με τη Βηρυτό, αλλά δεν συμβουλεύτηκε το Ισραήλ.

Το λιβανέζικο υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε το σχέδιο αναμένοντας αυτοσυγκράτηση από το Ισραήλ, αλλά την ίδια μέρα το Ισραήλ έπληξε έναν πράκτορα της Χεζμπολάχ, αγνοώντας τις υποσχέσεις που δόθηκαν εκ μέρους του. Η διαδικασία αφοπλισμού κατέρρευσε, αποκαλύπτοντας την έλλειψη συντονισμού του Μπαράκ και υπονομεύοντας την αξιοπιστία των ΗΠΑ.

Πήγε σαν μαθητούδι στον «Μπίμπι»!

Για να περιορίσει τις επιπτώσεις, η Ουάσιγκτον απέστειλε τον Μπαράκ και την Αναπληρώτρια Απεσταλμένη της Μέσης Ανατολής Μόργκαν Ορτάγκους στο Ισραήλ.

Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου προσέφερε επιφυλακτική υποστήριξη, δεσμευόμενος να ανταμείψει τα βήματα του Λιβάνου προς τον αφοπλισμό. Αλλά η περιορισμένη δήλωσή του δεν ανταποκρίθηκε στις γενικές υποσχέσεις του Μπαράκ, επιτρέποντας στον σύμμαχο της Χεζμπολάχ, τον Πρόεδρο της Βουλής Ναμπίχ Μπέρι, να κατηγορήσει τις ΗΠΑ για διπροσωπία.

  • Αντί να μετριάσουν τις εντάσεις, οι προσπάθειες του Μπαράκ βάθυναν την έλλειψη εμπιστοσύνης. Ο αποκλεισμός εναλλακτικών λύσεων δεν είναι πραγματισμός, είναι άρνηση.

Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η απόρριψη από τον Μπαράκ των ομοσπονδιακών ή αποκεντρωμένων λύσεων στη Συρία. Επιμένοντας ότι μόνο η κεντρική κυριαρχία μπορεί να φέρει σταθερότητα, αγνοεί τις κοινωνίες που έχουν διασπαστεί από τον πόλεμο και τον σεχταρισμό.

Για τους Δρούζους και άλλες μειονότητες, η αυτονομία μπορεί να είναι η μόνη εγγύηση. Η απόρριψη τέτοιων επιλογών από το τραπέζι δεν είναι πραγματισμός. είναι άρνηση. Η διαρκής διπλωματία απαιτεί υπομονή, λογοδοσία και αντιμετώπιση άβολων αληθειών, όχι επαίνους για την «ενέργεια» των καθεστώτων ή συνθήματα περί ενότητας.

Τάχθηκε με τους τζιχαντιστές εναντίον των Κούρδων συμμάχων της Αμερικής…

Το ιστορικό του Μπαράκ επεκτείνεται περαιτέρω. Όταν η Δαμασκός απαίτησε από τις κουρδικές πολιτοφυλακές να παραδώσουν τα όπλα, αυτός συμμαχούσε με το καθεστώς αντί να διαπραγματευτεί, απειλώντας μάλιστα να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα που ήταν βασικοί εταίροι στον αγώνα κατά του ISIS. Αυτό έθετε σε κίνδυνο την αποξένωση ενός από τους λίγους λειτουργικούς συμμάχους επί τόπου.

  • Στην Τουρκία, όπου υπηρετεί ως πρέσβης, ο Μπαράκ έχει επαινέσει την Άγκυρα και έχει ρομαντικοποιήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία – παρά το γεγονός ότι ο δικός του χριστιανός παππούς είχε εγκαταλείψει την οθωμανική καταπίεση.

Για τους Σύρους και τους Λιβανέζους, πρώην Οθωμανούς υπηκόους που αποσχίστηκαν το 1918, μια τέτοια ρητορική ανοίγει ξανά τις αποικιακές πληγές. Η έλλειψη ευαισθησίας του σε αυτά τα παράπονα έχει τεταμένες σχέσεις με τους τοπικούς πληθυσμούς, οι οποίοι βλέπουν τα σχόλιά του ως περιφρονητικά για τους αγώνες τους.

Το μοτίβο είναι σαφές: Ο Μπαράκ εξισώνει τις γρήγορες συμφωνίες με την πρόοδο. Αλλά η βιασύνη να προβάλει την ορμή τον έχει οδηγήσει στο να υποβαθμίσει τις φρικαλεότητες, να ενθαρρύνει τα καθεστώτα και να προωθήσει φόρμουλες που καταρρέουν όταν δοκιμάζονται σε σχέση με την πραγματικότητα.

Ο Μπαράκ φέρνει πρόσβαση και αισιοδοξία σε μια περίπλοκη περιοχή. Το πρόβλημα είναι η σύγχυση του στυλ με τη στρατηγική.

  • Η «γρήγορη ειρήνη» του φέρνει εύθραυστες συμφωνίες, και για τους Δρούζους της Σουέιντα, τους εύθραυστους θεσμούς του Λιβάνου και τους εταίρους των ΗΠΑ, όπως οι Κούρδοι. Το τίμημα είναι ήδη σημαντικό.

Η πραγματική ειρήνη στη Συρία και τον Λίβανο δεν θα προέλθει από τη γρήγορη λύση ενός διαπραγματευτή, αλλά από μια μακρά, πειθαρχημένη δέσμευση που βασίζεται στις τοπικές πραγματικότητες. Οτιδήποτε λιγότερο διακινδυνεύει περισσότερες τραγωδίες όπως η Σουέιντα, όπου η οπτική νίκησε τα αποτελέσματα και άφησε τις κοινότητες πιο ευάλωτες από πριν.

Ο ακροδεξιός Όρμπαν αποτελεί απειλή για την Ευρώπη

Από το καλοκαίρι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, έχει ξεκινήσει διαβουλεύσεις, ώστε να εξουδετερωθεί η άρνηση του Βίκτορ Όρμπαν, για την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πλέον το θέμα έχει φθάσει σε επίπεδο ηγετών, ενώ αρμόδιες πηγές εκτιμούν ότι θα απασχολήσει την επικείμενη τακτική Σύνοδο στις 23 και 24 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες.

  • Ωστόσο, αρκετές πρωτεύουσες μεταξύ των οποίων η Αθήνα και η Λευκωσία δεν συμφωνούν με την ιδέα της αναστολής του δικαιώματος του βέτο κατά το άνοιγμα των διαφόρων κεφαλαίων των προς ένταξη χωρών.

Οι ενστάσεις εστιάζονται κυρίως στην Τουρκία καθώς δεν επιθυμούν να απεμπολήσουν το δικαίωμα του βέτο, ενώ γενικότερα εκτιμούν ότι τα εθνικά συμφέροντα δεν ευνοούνται, εάν επικρατήσει η άποψη ότι οι Συνθήκες μπορούν να αλλάζουν με τέτοια ευκολία…

Ένα ακόμη κράτος από τη… γειτονιά μας, που φωνάζει και απαιτεί το βέτο, είναι και η Βουλγαρία λόγω των Σκοπίων, που η Συμφωνία των Πρεσπών ονόμασε «Βόρεια Μακεδονία».

no related-1752845

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Υποστηρίξτε τη Hellas Journal: Η ιστοσελίδα μας ίσως να είναι ένα εκ των ελαχίστων μέσων ενημέρωσης που έχει μηδέν δανεισμό… Δεν χρωστούμε ούτε ένα δολάριο σε κανένα…

ΔιαβάστεΕπίσης