weather symbol
28
ΔΕΥ 4/8/25 | 01:41
Δηλαδή της κλάσεως Bergamini που το πολεμικό ναυτικό διαπραγματεύεται την απόκτηση των δυο πρώτων πλοίων που κατασκευάστηκαν στην Ιταλία και ανήκουν στο ναυτικό της γειτονικής χώρας. Πηγή: Marina Militare

Το φθινόπωρο οι καθοριστικές εξελίξεις για τις δυο φρεγάτες κλάσης Bergamini: Τι θέλουν να δουν τα στελέχη του ναυτικού στα ιταλικά πλοία… 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Οι συνομιλίες ανάμεσα στο ελληνικό και το ιταλικό ναυτικό για την εξεύρεση ημερομηνίας που θα πραγματοποιηθεί αυτοψία στις ιταλικές FREMM, δείχνουν ότι μάλλον ο Σεπτέμβριος θα είναι καθοριστικός μήνας.
  • Στις αρχές ή στα μέσα του Σεπτέμβρη το ελληνικό κλιμάκιο, Μάχιμων & Μηχανικών του ναυτικού, αναμένεται ν’ ανέβει στην μια εκ των δυο Bergamini, ώστε να ξεκινήσει ο έλεγχος της ιταλικής φρεγάτας. Κατά τις διαπραγματεύσεις η ελληνική πλευρά ζήτησε να πραγματοποιηθεί ενδελεχής αυτοψία και στα δυο πλοία, δηλαδή το πρώτο της κλάσης «Carlo Bergamini», αλλά και στην δεύτερη υποψήφια FREMM που είναι η «Virginio Fasan».
Μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος της αποστολής που μετέχει για την Συμμαχία η «Carlo Bergamini», θεωρητικά θα είναι έτοιμη να υποδεχτεί τους Έλληνες ελεγκτές του τεχνικού κλιμακίου που θα πραγματοποιήσουν την επιτόπια αυτοψία.
Με την ολοκλήρωση των αυτοψιών το ελληνικό ναυτικό επιτελείο θα δει πλήρη εικόνα για την επιχειρησιακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται και θα είναι σε θέση στη συνέχεια, να διαπραγματευτούν με βάση πραγματικά δεδομένα.
Είτε η αυτοψία γίνει στο Ναύσταθμο Σούδας, είτε σε ιταλικό έδαφος, ο στόχος είναι ο ίδιος, δηλαδή ν’ αποκτηθεί σαφής και πλήρης εικόνα για όλα τα κρίσιμα συστήματα -πλοήγησης- μηχανολογικά και αισθητήρες των δύο FREMM.
Πιθανόν ο τόπος αυτοψίας να είναι η Σούδα καθώς η ιταλική φρεγάτα θα επιστρέψει προς την Ιταλία μετά το πέρας της αποστολής της στην ταραγμένη Μεσόγειο.

«Δεν αγοράζουμε γουρούνι στο σακί…» 

Από το ναυτικό επιδιώκεται να φανεί ότι οι συζητήσεις- διαπραγματεύσεις δεν γίνονται απλά για να καταγραφούν. Στόχος είναι να γίνει πλήρως αντιληπτή η σοβαρότητα με την οποία βλέπει η ελληνική πολιτεία αυτή την προσπάθεια συνεργασίας στην άμυνα, η οποία βεβαίως θα μπορούσε με διάφορους τρόπους να επεκταθεί.
Και βεβαίως να σταλεί το μήνυμα ότι η Ελλάδα και το πολεμικό ναυτικό αναζητούν ακόμη και μεταχειρισμένες μονάδες, οι οποίες ωστόσο δεν θα φέρουν στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας επιπλέον προβλήματα. Δεν έχει περάσει άλλωστε μεγάλο διάστημα από τότε που οι «εξωτερικές» πιέσεις επιχειρούσαν να δέσουν στους προβλήτες του ελληνικού ναυστάθμου ιδιαίτερα προβληματικά, κοστοβόρα παράκτια περιπολικά…
  • Τις δυο ιταλικές φρεγάτες, ελπίζουν οι επιτελείς του ναυτικού, ότι θα τις βρουν σε καλή κατάσταση και θα είναι ετοιμοπόλεμα πλοία. Αν και μεταχειρισμένες μονάδες που έχουν φτάσει προ της περιόδου εκσυγχρονισμού μέσης ζωής, δεν παύουν να είναι ισχυρές φρεγάτες με συστήματα που θέλει να’ χει ο στόλος.
Από τις διαπραγματεύσεις που εξελίσσονται δεν λείπει, σύμφωνα με πληροφορίες και ο παράγοντας των όπλων, με επιτελείς να κάνουν δεύτερες σκέψεις μήπως πρέπει να διευρυνθεί η πυριτιδαποθήκη του στόλου.
Από την άλλη πλευρά στο θέμα των ιταλικών αντιπλοϊκών πυραύλων, πάντοτε εξετάζονται οι παράμετροι της αλλαγής είτε με τους Exocet, είτε ακόμη και με τους παλαιούς μεν αλλά αξιόπιστους Harpoon. Για την Αθήνα η παρούσα στιγμή θεωρείται η πιο σημαντική, μέχρι δηλαδή να ολοκληρωθεί η αυτοψία και να γραφτούν τα πάντα σε χαρτί- εισήγηση προς την στρατιωτική ηγεσία, με ότι είδους παρατηρήσεις- προτάσεις υπάρχουν από τα έμπειρα στελέχη του ναυτικού.
Το θέμα των όπλων και οι όποιες αλλαγές για τους επιτελείς έρχονται ως δεύτερον βήμα μαζί με άλλες διαπραγματεύσεις που αφορούν το στρατηγικό πλαίσιο της συμφωνίας.
Άλλωστε οι δυο χώρες έχουν κοινά συμφέροντα στην Αν. Μεσόγειο, αντιμετωπίζοντας κοινούς κινδύνους, σε κάποιες των περιπτώσεων.

Ναυπηγική ευκαιρία- ναυπηγική τεχνογνωσία

Πέραν της ιδιαίτερης ενίσχυσης του στόλου με δύο FREMM, η Αθήνα ελλίσεται στα μονοπάτια της στρατιωτικής διπλωματίας σε μια προσπάθεια εμβάθυνσης της συνεργασίας ώστε να επέλθει στο μέλλον και η ενίσχυση στο ναυπηγικό τομέα, με την μεταδιδόμενη τεχνογνωσία από τους Ιταλούς.
  • Το θέμα του κόστους είναι ένα σημείο που ίσως απασχολήσει και στο άμεσο μέλλον. Όλες οι πληροφορίες από στρατιωτικές κι όχι μόνο πηγές λένε ότι για τις δυο φρεγάτες απαιτούνται 460 ως 480 εκατομμύρια ευρώ.  Τα χρήματα αυτά είναι όσα χρειάζονται για την απόκτηση των πλοίων, έτσι ακριβώς όπως είναι και δίχως τα όπλα τους.
Παρεμβάσεις που είναι αναπόφευκτες ελέω μελλοντικής διαλειτουργικότητας με τις ελληνικές μονάδες επιφανείας κι όχι μόνο, σίγουρα απαιτούν κάποιο κονδύλι.
Επίσης σημαντικό είναι το κόστος όπλων και ποια τελικά θα είναι τα όπλα εφόσον περάσουν τα πλοία σε ελληνικά χέρια.
Τέλος οι δυο μονάδες βρίσκονται προ των πυλών του εκσυγχρονισμού μέσης ζωής. Και είναι ερωτηματικό αν θα γίνει κάτι γι’ αυτό ή αν θα έχουν την τύχη των ΜΕΚΟ του ελληνικού στόλου που έφτασαν τα 30 επιχειρησιακά χρόνια κι ακόμη δεν έχει ξεκινήσει ο εκσυγχρονισμός τους.
  • Πάντως ο ιταλικός ναυπηγικός κολοσσός βλέπει την Ελλάδα ως την ευκαιρία να εισηχθεί σ’ έναν από τους πιο ενεργούς στόλους, ιδίως στη νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας. Και δεν αποκλείει κανείς το σενάριο της μελλοντικής συνεργασίας Ελλάδας- Ιταλίας ακόμη και στα ναπηγεία τα οποία θέλουν να δουλέψουν επίσης ωφελεία του ελληνικού ναυτικού.
Άλλωστε υπάρχουν ελληνικές εταιρείες, που έχουν κάνει και συνεχίζουν επενδύσεις στους χώρους τους προσπαθώντας να επεκτείνουν τις δεξαμενές και αυτές να είναι ικανές να δεχτούν ακόμη και φρεγάτες του στόλου…
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ
ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ

Έφτασε η ώρα να γίνουν Viper και τα F-16 Block 50 της Πολεμικής Αεροπορίας: Συμφωνία με τις ΗΠΑ για περίπου ένα δισεκ. – Τι θα αλλάξει

ΔιαβάστεΕπίσης