ΓΝΩΜΕΣ
24/08/2025 | 06:20
Η αποδοχή των ρωσικών αξιώσεων στην Ουκρανία θα αποθηριώσει τον τουρκικό αναθεωρητισμό: Τρέμει κάθε Έλληνας στην ιδέα, ο Τραμπ να “θυμηθεί” τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό!
Του ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ* – Λευκωσία
Οι καταιγιστικές εξελίξεις στο Ουκρανικό και οι προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου και πιθανή υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα επηρεάσουν αμεσότατα την Ελλάδα και την Κύπρο.
Ας θυμηθούμε μερικά γεγονότα. Σε ομιλία του στο Μόναχο, το 2017, ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν είχε κατηγορήσει ΗΠΑ και Ευρώπη ότι παρασπόνδησαν όσον αφορά υποσχέσεις Αμερικανών και Ευρωπαίων ηγετών, τη δεκαετία του ’90, ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν προς Ανατολάς.
Επ’ αυτού υπάρχει διαβεβαίωση του Αμερικανού τότε ΥπΕξ, Τζέιμς Μπέικερ, στον Πρόεδρο της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πως το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν «ούτε μία ίντσα προς Ανατολάς».
- Η διαβεβαίωση δόθηκε σε συνάντησή τους στις 9 Φεβρουαρίου 1990, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα αμερικανικά, σοβιετικά, γερμανικά, βρετανικά και γαλλικά έγγραφα, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν από το National Security Archive στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον των ΗΠΑ.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους επίσης διαβεβαίωσε τον Γκορμπατσόφ στη Μάλτα (1989) ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν προς Ανατολάς. Την ίδια διαβεβαίωση έδωσε και ο Γερμανός ΥπΕξ, Γκένσερ, ξανά ο Μπους στον Γκορμπατσόφ, η Βρετανίδα Πρωθυπουργός Θάτσερ και όλοι οι Δυτικοί ΥπΕξ.
Ας κάνουμε ένα ιστορικό άλμα: Ο Πρόεδρος Τραμπ συναντήθηκε (15.8.2025) στην Αλάσκα με τον Ρώσο ομόλογό του, Πούτιν. Μετά την όντως ιστορική, υπό τις περιστάσεις και τις εξελίξεις, συνάντησή τους, δηλώσεις και των δύο ηγετών είναι επιβεβαιωτικές μιας ωμής και κυνικής real politik των δύο μεγάλων δυνάμεων. Ο Τραμπ, ανατρέποντας τη γνωστή θέση για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ξεκαθάρισε:
- «Ο Πρόεδρος Ζελένσκι της Ουκρανίας μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο με τη Ρωσία σχεδόν αμέσως, αν το θέλει, ή μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο. Να θυμάστε πώς άρχισε. Δεν υπάρχει περίπτωση ν’ ανακτηθεί η Κριμαία που δόθηκε από τον Ομπάμα (πριν από 12 χρόνια, χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά!), και να υπάρξει ένταξη στο NATO για την Ουκρανία. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ».
Πρόσθεσε τρία θαυμαστικά και πληκτρολόγησε όλη την πρόταση «να υπάρξει ένταξη στο NATO», με κεφαλαία γράμματα. Την ίδια θέση, ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, επανέλαβε και ο ΓΓ της Συμμαχίας, Ρούτε.
Ποιο ήταν το κύριο επιχείρημα του Πούτιν, όταν τον Φεβρουάριο του 2022 αποφάσισε την εισβολή στην Ουκρανία; Η Μόσχα δεν επιθυμούσε επ’ ουδενί ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παρουσία της Συμμαχίας στο μαλακό της υπογάστριο και κατηγορούσε τη Δύση ότι αυτή ευθυνόταν για τον πόλεμο. Η συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα έχει επιβεβαιώσει ξανά ότι στις διεθνείς σχέσεις επιβάλλεται ο ισχυρός και αυτός θέτει τους όρους μιας ειρήνης ή μιας συμφωνίας.
- Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι συζητούν παροχή ισχυρών εγγυήσεων στην Ουκρανία, στη βάση του άρθρου 5 της Συμμαχίας, ώστε ν’ αποφευχθεί ή και ν’ αποτραπεί μελλοντική νέα επίθεση της Ρωσίας εναντίον της χώρας ή και χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.
Ο δήθεν… διεθνής παρίας και καταζητούμενος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, Πούτιν, βρέθηκε με τιμές, επισημότητα, κανονικότητα και κόκκινα χαλιά σε αμερικανικό έδαφος. Τώρα συζητά με Αμερικανούς και Ευρωπαίους για το μέλλον μιας Ουκρανίας, που ενδέχεται να είναι ο προάγγελος μιας οιονεί νέας Γιάλτας για έναν νέο διαμοιρασμό του κόσμου και σφαίρες επιρροής.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος δεν συζητούσε παραχώρηση εδαφών έναντι τερματισμού του πολέμου. Τώρα είναι έτοιμος, είπε, να συζητήσει με τον Πούτιν εδαφικές αναπροσαρμογές, αλλά απαιτεί επιστροφή της Κριμαίας, την οποία ο Τραμπ ήδη εκχώρησε στη Ρωσία. Αναμένεται προσεχώς τριμερής συνάντηση Τραμπ, Πούτιν και Ζελένσκι, για πιθανή εκεχειρία και ενδεχόμενη υπογραφή συμφωνίας ειρήνης.
- Τρέμει κάθε Έλληνας στην ιδέα, ο επιχειρηματίας Τραμπ να διερωτηθεί αίφνης γιατί τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό είναι ανεπίλυτα για δεκαετίες. Και να αποφασίσει να τα… λύσει με τον γνωστό απρόβλεπτο, αλλοπρόσαλλο και επικίνδυνο τρόπο.
Εάν ρωσικές αξιώσεις για κατοχή ουκρανικών εδαφών γίνουν αποδεκτές, τότε δημιουργείται εφιαλτικό προηγούμενο για την Κύπρο. Είναι γνωστές οι φιλικές σχέσεις Τραμπ-Ερντογάν. Η Τουρκία κατέχει το 37% κυπριακού ευρωπαϊκού εδάφους.
Ενώ ΗΠΑ και Ευρωπαίοι είναι πρόθυμοι να προσφέρουν σιδηρές εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία έναντι του ρωσικού επεκτατισμού, η Κύπρος ουδεμία εγγύηση εισπράττει έναντι του αδίστακτου τουρκικού αναθεωρητισμού.
- Ο Γάλλος Πρόεδρος, Μακρόν, εισηγήθηκε και άλλοι εταίροι μας υποστήριξαν όπως η Τουρκία συμπεριληφθεί στις εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία! Πάλι ο αιμοσταγής και κατακτητής Αττίλας ανταμείβεται, ενώ Αθήνα και Λευκωσία είναι βροντερά απούσες από το μεγάλο παζάρι των συμφερόντων.
Αθήνα και Λευκωσία έχουν ταχθεί «με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας», δηλ. με τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους και εναντίον της Ρωσίας. Ικανοποίηση του ρωσικού αναθεωρητισμού, αναλώμασι της Ουκρανίας, θα αποθρασύνει τον τουρκικό αναθεωρητισμό στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Ποιος θα τον συγκρατήσει; Ο Κύπριος Πρόεδρος και κόμματα επιμένουν γελοιωδώς σε συνομιλίες για λύση «από εκεί που μείναμε στο Crans Montana».
Ως εάν να μην έχει συμβεί τίποτε στον πλανήτη από τότε και ως εάν η συνάντηση της Αλάσκας και οι εντεύθεν σαρωτικές γεωπολιτικές εξελίξεις να μη μας αφορούν! Η κυνική πολιτική που ακολουθείται στην επίλυση του Ουκρανικού δεν αποκλείεται να ακολουθηθεί στο Κυπριακό, στα Ελληνοτουρκικά, στο Μεσανατολικό ή και σε άλλες συγκρούσεις.
- Ο Τραμπ ασκεί μιαν «επιχειρηματική διπλωματία», που παραβιάζει θεμελιώδεις κανόνες των διεθνών και διακρατικών σχέσεων. Εστιάζει σε μιαν αδίστακτη συναλλακτική πρακτική, σε πλήρη παραγνώριση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου και του ΟΗΕ. Ο Πούτιν το είπε ξεκάθαρα:
Είναι «επαγγελματίες» και εννοούσε όχι μόνο της διπλωματίας (ειδικά ο Ρώσος Πρόεδρος) αλλά και επιχειρηματίες. Αμερικανοί και Ρώσοι σκέφτονται πρώτα τα επιχειρηματικά κέρδη, τις πολεμικές βιομηχανίες τους και τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας και όχι την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της. Ή, χειρότερα, το Διεθνές Δίκαιο.
Η ελληνική και κυπριακή διπλωματία δίνουν την εικόνα απλού παρατηρητή των τεκταινομένων. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις, που ήδη δρομολογήθηκαν, επιβάλλουν στην Αθήνα και στη Λευκωσία αναζήτηση, αναθέρμανση και σύμπηξη και νέων συμμαχιών ως διασφάλιση έναντι μιας Τουρκίας που, ακόμα μια φορά, θα καρπωθεί κέρδη και οφέλη επειδή θεωρείται από τους πρωταγωνιστές ως αναγκαία και χρήσιμη συμμέτοχος σε εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία.
Στο μεταξύ, Ελλάδα και Κύπρος ας αναλύσουν αν ωφελήθηκαν, και πόσο, από την επιλογή της «σωστής πλευράς της Ιστορίας»…
* Ο Σάββας Ιακωβίδης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
no related-1730378-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
