ΓΝΩΜΕΣ
22/07/2025 | 06:30
Ένα χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος: Ο “αόρατος Ιωαννίδης” έθεσε στόχο την ανατροπή του Μακάριου ανοίγοντας τις “πόρτες” της Κύπρου στον τουρκικό Αττίλα
Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – Αθήνα
Ξεθωριάζουν στο χρόνο οι μνήμες από τον δραματικό για τον ελληνισμό Ιούλιο του 1974. Οι παλιοί το απωθούν, μιας και αρνούνται να δουν το πως και το γιατί, ο ελληνισμός υπέστη ένα δεύτερο 1922. Θριαμβευτής και πάλι ο εξ ανατολών γείτονάς μας. Οι νεότεροι από την άλλη μεριά αγνοούν τα γεγονότα, που δεν έζησαν και δεν κουβαλάνε βιώματα από αυτά.
Έχουν γραφεί εκατοντάδες βιβλία για την εισβολή της Τουρκίας το 1974 στην Κύπρο που οδήγησε στην κατάληψη του 37% της Μεγαλονήσου. Συνέπειες οι απώλειες αγαπημένων ανθρώπων, ο βίαιος ξεριζωμός από τις πατρογονικές εστίες, και τέλος η απουσία εδώ και 51 χρόνια, μιας κάποιας ανεκτής λύσης, που θα οδηγούσε στην επανένωση, το οιονεί διχοτομημένο νησί.
- Για την ιστορία μετά την ανατροπή του Γεωργίου Παπαδόπουλου από τον Δημήτριο Ιωαννίδη το Νοέμβριο του 1973, ο επονομαζόμενος αόρατος δικτάτορας, έβαλε στόχο την ανατροπή και την φυσική εξόντωση του Μακαρίου. Από τον Μάιο του 1974 άρχισε να μεθοδεύει το πραξικόπημα που πραγματοποίησε στις 15 Ιουλίου 1974.
Όταν οι λίγοι μυημένοι τον ρωτούσαν αν υπολογίζει την αντίδραση της Τουρκίας ανατρέποντας τον Μακάριο, απαντούσε με βεβαιότητα ότι έχει τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών ότι η Άγκυρα δεν θα αντιδράσει. Ποιες ήταν αυτές οι διαβεβαιώσεις δεν μάθαμε από τον ίδιο ποτέ, μιας και αρνήθηκε πεισματικά να μιλήσει μέχρι τον θάνατό του.
Το μόνο που διαχέεται ήταν μια φράση του, όταν ήταν έγκλειστος στον Κορυδαλλό, ότι αν μάθαιναν οι Έλληνες τον ρόλο των Αμερικανών, θα τους μισούσαν για πάντα. Πέραν τούτου ουδέν.
- Πάντως από αφηγήσεις στενών συνεργατών του, οι επαφές του Ιωαννίδη με τους Αμερικανούς, ήταν σε επίπεδο χαμηλόβαθμων πρακτόρων της CIA, με πρώτο εξ αυτών έναν ελληνικής καταγωγής τον Γκας Αβρακώτος.
Οι μυημένοι του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου ήταν εκτός του διοργανωτή Ιωαννίδη, μόλις τέσσερεις. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν ο Γκιζίκης, ο Ανδρουτσόπουλος, ο Μπονάνος και από σπόντα ο Γαλατσάνος. Οι δύο πρώτοι ήταν άλαλα πρόσωπα. Ο τέταρτος με τον βαρύγδουπο τίτλο του αρχηγού Στρατού ο φοβισμένος, που το έβαλε στα πόδια με ελικόπτερο για να μην κληθεί να αναλάβει δράση.
Ο κατά τα άλλα ΑΓΕΕΘΑ, ο ανεκδιήγητος Μπονάνος δεν έπραξε ουδέν για να κινήσει μια κάποια αντίδραση, όταν οι ορδές του Αττίλα ξεχύθηκαν στην Κύπρο. Όταν τον ξύπνησαν το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974 είπε το αμίμητο οι Τούρκοι δεν έχουν επιτεθεί στην Ελλάδα. Δεν είναι γνωστό αν γύρισε την πλάτη του, προκειμένου να αλλάξει θέση στον μακάριο ύπνο του.
- Εξ ίσου, όπως αποδεικνύεται από τα ντοκουμέντα, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας , ανίκανος , ανεπαρκής και άσχετος με τα υψηλά καθήκοντα του στην κορυφή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν ο Μπονάνος, και μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Στις εκκλήσεις του ανάμεσα στον Αττίλα ένα και δύο να ετοιμασθεί μια μεραρχία προκειμένου να σταλεί στην Κύπρο για την απόκρουση της Τουρκίας, δήλωσε αδυναμία για την συγκρότησή της και ζήτησε περιθώριο 10 και πλέον ημερών για να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό των ένστολων.
Όπως αποδεικνύεται από σχετικά έγγραφα, ήταν αυτός που έδωσε εντολή, και μάλιστα προφορική, στον Αραπάκη τότε ΑΓΕΝ να διατάξει την επιστροφή των υποβρυχίων, που είχαν περάσει την Ρόδο και έπλεαν προς τις ακτές της Κύπρου την ώρα που η πρώτη εισβολή ήταν στην αρχική της εξέλιξη.
- Πέρα όμως από την ελληνική Χούντα, που δια του Ιωαννίδη πάτησε την σκανδάλη, στοχεύοντας την Κύπρο ο αδέκαστος δικαστής, που δεν είναι άλλος από τον ιστορικό του μέλλοντος, οφείλει να αποδώσει και ευθύνες πράξεων και παραλείψεων στον ίδιο τον Μακάριο, που οδήγησε την Μεγαλόνησο στον λεγόμενο τότε τρίτο κόσμο, φλερτάροντας παράλληλα με την Μόσχα, αντί να προνοήσει ασφάλεια ουσιαστική θα του παρείχε μόνο η Δύση.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που επισημαίνουν επίσης το γεγονός, ότι ένας ρασοφόρος δεν ήταν ότι καλύτερο στην ηγεσία ενός κράτος, που με αυξημένα δικαιώματα συμμετείχε η μουσουλμανική κοινότητα. Το γεγονός ότι δεν περιορίστηκε στα θρησκευτικά του καθήκοντα, δεν ωφέλησε, όπως αποδείχθηκε, την υπόθεση της Κύπρου.
Πριν από την εισβολή από την εποχή της αγγλοκρατίας υπήρξαν σχέδια επίλυσης του κυπριακού, που όμως απορρίφθηκαν και από τις δύο κοινότητες. Αλλά και μετά την ανεξαρτησία και για μια δεκαετία από την τουρκική ανταρσία, δεν κατέστη δυνατόν. να υπάρξει μια συμφωνία ειρηνικής συμβίωσης Ελλήνων και Τουρκων στην Μεγαλόνησο.
- Το σχέδιο της διχοτόμησης της Κύπρου και μάλιστα με την σημερινή διάταξη βοράς – νότος φτιάχτηκε από τον Νιχάτ Ερίμ το 1956, πριν από την ανεξαρτησία του 1960.
Με περισσή προνοητικότητα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην σύσκεψη ηγεσιών Ελλάδας-Κύπρου στις 30 Νοεμβρίου του 1974 με νωπή την εισβολή που προηγήθηκε, ζήτησε από τον Μακάριο να δεχθεί μια συμφωνία που να εκχωρεί στους Τούρκους ένα 25% επί του εδάφους, προκειμένου να κλείσει το θέμα την ώρα που ήταν ζεστό και η κατακραυγή είχε επιπέσει απέναντι στην Άγκυρα.
Ο Μακάριος επιφυλάχθηκε, αλλά στην ουσία απάντησε αρνητικά, πιστεύοντας σε έναν μακροχρόνιο αγώνα που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ατελέσφορος, μιας και η Τουρκία κατάφερε να παγιώσει τα τετελεσμένα και να μιλάει τώρα για τις πραγματικότητες επί της κατοχής εδάφους 37%, που οφείλει η ελληνική πλευρά να αποδεχθεί.
- Το τι εννοεί η τουρκική πλευρά είναι πασιφανές, που ερμηνεύεται με την φράση του Ευάγγελου Αβέρωφ, μακάριοι οι κατέχοντες. Και με αυτό το δεδομένο βάζει στο τραπέζι αναγνώριση του ψευδοκράτους, που είναι στην πράξη μια ακόμη επαρχία της Τουρκίας με τον ψευδεπίγραφο τίτλο ‘τδβκ’.
Τα όσα διαδραματίστηκαν τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1974 περιγράφονται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι έχουν φύγει από τη ζωή, στο βιβλίο του υπογράφοντος το παρόν άρθρο, που κυκλοφόρησε πριν από ένα χρόνο, με τον τίτλο ‘Όταν η Κύπρος εάλω’.
Και έπεται συνέχεια με μια νέα δημοσιογραφική έρευνα, που αναφέρεται σε όλα τα σχέδια επίλυσης του κυπριακού, πριν και μετά την εισβολή.
Δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν, το πάθημα δεν έγινε μάθημα, ούτε για τους αδελφούς κυπρίους ούτε για εμάς τους ελλαδίτες…
* Ο Τάσος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου “Όταν η Κύπρος εάλω”
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
