ΓΝΩΜΕΣ
04/06/2025 | 06:00
Πως μπορεί να αναγεννηθεί η Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά: Από την συμφωνία ακόμη για την ΑΟΖ, η Αίγυπτος βρίσκει και κάνει, διότι η Ελλάδα απλά δεν κάνει…
Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ* – Σουφλί
Παρατηρώντας κανείς τη Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ, αμέσως διαπιστώνει ότι η γραμμή διαχωρισμού ABCDE, και συγκεκριμένα, το σημείο Α, όχι φυσικά τυχαία, βρίσκεται -βλέπε και το συνημμένο χάρτη του Bloomberg- επί της εξωτερικής γραμμής της λεγόμενης γαλάζιας πατρίδας της Τουρκίας.
Σαν να λέει δηλαδή η Αίγυπτος προς την Τουρκία, εδώ είμαι για τα ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού. Το αν απολέσει τώρα την ΑΟΖ του το Καστελόριζο μετά των υπόλοιπων νησίδων του, μικρό το κακό, κατ΄ αυτούς.
- Πολλοί θυμούνται τις προ πενταετίας Ελληνικές κυβερνητικές χαρές και προπαγανδίσεις για την εν λόγω συμφωνία. Παρόλο βέβαια που τμηματικές συμφωνίες για τις ΑΟΖ, δεν προβλέπονται από το Δίκαιο της Θάλασσας.
Βλέπει λοιπόν κανείς αφενός, μια επίσημη πολιτική Ελλάδα επιπόλαια, αν όχι άφρονα, και αφετέρου, μια κουτοπόνηρη Αίγυπτο.
Δεν είναι και πολύ διαφορετικά τα πράγματα με τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Αυτή την αρχαιότερη Χριστιανική Μονή του πλανήτη. Τη συνομίληκη περίπου με την του Θεού Σοφίας Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, με αμφότερες να συνιστούν έργα επί των ημερών του ίδιου ανθρώπου. Έργα Ιουστινιάνεια.
Εμπνέει ίσως αρκετούς Αιγυπτίους το Τουρκικό πρότυπο της μετατροπής της Αγίας Σοφίας, αρχικά σε Μουσείο και τα τελευταία χρόνια σε Τζαμί. Και όχι μόνο αυτό αλλά και όσα έγιναν στη Μονή της Χώρας, στην ίδια Πόλη.
Υπάρχουν βέβαια οι ανθρωπολογικού τύπου μεταλλάξεις των πολιτικών προσώπων. Και όχι μόνο οι γνωστοί από την ιστορία μεταμορφισμοί. Οι οποίοι κάποιες φορές καθιστούν τα δημόσια πρόσωπα αγνώριστα.
- Μέχρις του σημείου να αλληθωρίζουν προς εκείνους που κατέλυσαν, πριν επικρατήσουν. Και με τη Δημοκρατία να λάμπει δια της απουσίας της, από αμφότερες τις πλευρές στην Αίγυπτο.
Κάποτε ένας φίλος μας έλεγε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας ηθικός μεγαλέξανδρος. Αυτός που ίδρυσε, συμπληρώνει κανείς, την κατοπινή γενέτειρα του Καβάφη Αλεξάνδρεια. Την πόλη πλείστων όσων Αιγυπτιωτών Ελλήνων ευεργετών, συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ας μην επεκταθούμε τώρα στο ομώνυμο Πατριαρχείο ή την Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη.
Ψήγματα έστω αυτής της γεωηθικής και του γεωπολιτισμού αν συνεχίζουν να υπάρχουν στην υπαρκτή Αίγυπτο, τότε και μόνο τότε τα πράγματα μπορούν εύκολα να επιστρέψουν στη λογική, τη γεωιστορία και στους κοινούς δεσμούς ανάμεσα στις δύο χώρες και τους λαούς μας. Τότε που οι καλοί λογαριασμοί θα κάνουν τους καλούς φίλους.
Αν όμως όχι, τότε απέναντι στις λεγόμενες δικαστικές αποφάσεις του εφετείου που επιδιώκουν να εκπέσει σε κατοχή, η προαιώνια κυριότητα και το επί 15 αιώνες καθεστώς αδιατάρακτης ιδιοκτησίας της Μονής, από την ίδια Χριστιανική αδελφότητα, και εφόσον η Αίγυπτος συνεχίσει να εμμένει στη συγκεκριμένη κουτοπονηριά, η Ελλάδα υποχρεούται να θέσει στον Αιγύπτιο Πρόεδρο το θέμα για την υποχρεωτική προσφυγή σε κάθε αρμόδιο νομικό πρόσωπο και οργανισμό του διεθνούς δικαίου. Αρχής γενομένης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και πριν απ΄ όλα, από την ίδια την UNESCO.
- Η οποία, κατά τα άλλα, ήδη από το 2002 έχει αποδεχθεί το Αιγυπτιακό αίτημα, οπότε και περιέλαβε τη Μονή αυτή του Σινά στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Ένα αίτημα που ταυτόχρονα περιλάμβανε την αυτοδίκαια αναγνώριση των αέναων άλλωστε τίτλων ιδιοκτησίας της Μονής μετά των δεκάδων κτισμάτων, κτημάτων και ασκητηρίων της.
Με δεδομένη λοιπόν την πολιτισμική εποπτεία της UNESCO επί τα της Μονής, η ίδια η Ελληνική Πολιτεία μπορεί απευθυνόμενη σε αυτήν να την ενημερώσει, και παράλληλα να ζητήσει από τη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους και συγκεκριμένα από τον Κυπριακής καταγωγής Ηγούμενο Εφραίμ, να συνδράμει μαζί με άλλους, στα της Αναγέννησης της Μονής του Σινά.
Όπως πέτυχε με την Αναγέννηση του μοναχισμού του Βατοπεδίου και την προσέλευση πλήθους νέων μοναχών να κάνει τα ίδια και με το Σινά.
Να υπάρξει με άλλα λόγια η ιστορική συνέχεια και γέφυρα μεταξύ Αγιοριτών και Σιναϊτών μοναχών. Μεταξύ των δύο Ορέων. Του Αγίου Όρους και του Θεοβαδίστου Όρους.
Από την άλλη, ας είναι καλά ο σημερινός ενενηντάχρονος Ηγούμενος της Μονής του Σινά, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, που στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ταξίδεψε ως την Κόνιτσα, όπου συναντηθείς με τον μοναχό τότε Παΐσιο, τον προσκάλεσε στο Σινά, με τον τελευταίο να αποδεχθεί να μεταβεί και να ζήσει για λίγα έστω χρόνια, όσο του επέτρεπε η υγεία του, σε ασκητήριο της Ελληνορθόδοξης Μονής της Αγίας Αικατερίνης.
* Πασχάλης Χριστοδούλου
Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου
Θράκη Ιούνιος 2025
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
