ΠΟΛΙΤΙΚΗ
11/06/2025 | 16:12
Γιατί διαλύονται τα ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα μόλις φτάσουν στην εξουσία: Το παράδειγμα της Ολλανδίας, η Ελλάδα και το Reform UK
Μετά από μια εβδομάδα χάους, το Reform UK έχει νέο πρόεδρο και έναν ηγέτη που επιμένει ότι το κόμμα βρίσκεται σε καλό δρόμο, αλλά τα σημάδια δείχνουν ότι πρόκειται για ένα κόμμα που δεν είναι έτοιμο να αναλάβει την ηγεσία – ό,τι κι αν λένε οι δημοσκοπήσεις.
Σε όλη την Ευρώπη, άλλα νεοσύστατα κόμματα που εκλέχθηκαν με συναισθηματικά, ρατσιστικά συνθήματα αντί για αξιόπιστες και κοστολογημένες οικονομικές πολιτικές έχουν επίσης διαλυθεί μετά από ενδελεχή έλεγχο.
Σε άρθρο του Independent (Georgios Samaras) αναφέρονται το παράδειγμα της Ολλανδίας αλλά και της Ελλάδας όπου το ακροδεξιό τοπίο δείχνει πόσο χαοτικά γίνονται αυτά τα νέα κόμματα-διαλύτες μόλις καταλάβουν την εξουσία.
Τα τελευταία έξι χρόνια, τέσσερα νέα κόμματα – η Ελληνική Λύση, οι Σπαρτιάτες, η Νίκη και η Φωνή της Λογικής – αναδύθηκαν όλα, αλλά σήμερα μόνο η Ελληνική Λύση παραμένει. Το 2024, οι Σπαρτιάτες κατέρρευσαν αφού ο Άρειος Πάγος επιβεβαίωσε ότι ηγείται ο καταδικασμένος νεοναζί Ηλίας Κασιδιάρης. Η υπερ-θρησκευτική ‘Νίκη’ ξεφούσκωσε χάρη στην ολοσχερή εστίασή της σε αψιμαχίες πολιτιστικού πολέμου αμερικανικού τύπου, οι οποίες έχουν μικρή επιρροή στην Ελλάδα. Η ‘Φωνή Λογικής’ έπεσε από το 9% στο 7% στις δημοσκοπήσεις και στη συνέχεια κάτω από το 2%.
Από την Ολλανδία στην Ελλάδα και πίσω στη Βρετανία, το εγχειρίδιο της ακροδεξιάς παραμένει το ίδιο: χαρισματική ηγεσία, επιφανειακή ενότητα, ζήλος για ένα θέμα και ευθραυστότητα μόλις αποκτήσουν πραγματική εξουσία λόγω έλλειψης βιώσιμων πολιτικών και ουσιαστικής κυβερνητικής εμπειρίας…
Tο πιο πιεστικό ερώτημα είναι αν ο Farage θα μπορέσει ποτέ να μεταφράσει την άνοδο του Reform σε πραγματική διακυβέρνηση σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, ακόμη και αν γίνει πρωθυπουργός, η σπείρα του χάους υποδηλώνει ότι μπορεί να μην διαρκέσει πολύ. Όπως έχουμε δει στην Ευρώπη, όταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης γίνονται το κατεστημένο, είναι επιρρεπή σε θεαματικές επιδείξεις αυτοκαταστροφής.
Αν τους δοθούν τα ηνία και αποτύχουν να παραδώσουν οτιδήποτε άλλο εκτός από εσωτερικές ρήξεις και άπειρο προσωπικό, όλο το οικοδόμημα γκρεμίζεται γρήγορα. Ένα σοβαρό παραστράτημα θα μπορούσε να καταδικάσει το Reform στην ίδια ατιμωτική μοίρα που έπληξε το Ukip και το κόμμα του Farage για το Brexit.
Ο χρόνος θα δείξει αν το «Κόμμα του Nigel», όπως συχνά αποκαλείται το Reform UK, θα έχει ποτέ την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε κι εμείς οι υπόλοιπο.
